محققان عفونت ویروس 2 مرتبط با آدنو را در کودکان مبتلا به هپاتیت با علت ناشناخته پیدا کردند

medRxiv گزارش‌های علمی مقدماتی را منتشر می‌کند که توسط همتایان بررسی نمی‌شوند و بنابراین، نباید به‌عنوان نتیجه‌گیری، راهنمای عمل بالینی/رفتار مرتبط با سلامتی در نظر گرفته شوند یا به عنوان اطلاعات ثابت تلقی شوند.



منبع

در مطالعه اخیر ارسال شده به medRxiv* سرور پیش از چاپ، محققان موارد هپاتیت شدید با علت ناشناخته را در کودکان خردسالی که بین 14 مارس تا 4 آوریل 2022 در اسکاتلند به بیمارستان مراجعه کردند، بررسی کردند.

مطالعه: عفونت ویروس 2 مرتبط با آدنو در کودکان مبتلا به هپاتیت غیر AE.  اعتبار تصویر: ART-ur/Shutterstock
مطالعه: عفونت ویروس 2 مرتبط با آدنو در کودکان مبتلا به هپاتیت غیر AE. اعتبار تصویر: ART-ur/Shutterstock

زمینه

این مطالعه وجود AAV2 را در موارد هپاتیت غیر AE کودکان در فرکانس قابل توجهی بالاتر نسبت به گروه کنترل نشان داد. AAV2 یک ویروس DNA است که تا 80 درصد از جمعیت بزرگسال را آلوده می کند. یک مطالعه نشان داد که اولین تبدیل سرمی به عفونت AAV2 از 24.2 درصد به 38.7 درصد به ترتیب در کودکان سه و پنج ساله افزایش یافته است. گروه مطالعه حاضر دارای کودکانی در همان محدوده سنی بود، بنابراین این احتمال را افزایش داد که بیماری آنها به جای فعال شدن مجدد، با عفونت اولیه مرتبط باشد.

PCR ویروس هرپس انسانی 6 (HHV6B) را در سطح پایینی در نمونه های بیوپسی کبد دو نمونه از چهار نمونه آزمایشی شناسایی کرد. نویسندگان همچنین تقریباً ژنوم کامل AAV2 را در هر 9 بیمار یافتند و هفت دودمان AAV2 متمایز را در خوشه‌ای حاوی چهار ژنوم AAV2 از نمونه‌های جمع‌آوری‌شده در فرانسه بین سال‌های 2004 و 2015 شناسایی کردند. شایان ذکر است که AAV2 معمولاً به یک ویروس کمکی همزمان نیاز دارد. تکثیر، معمولا HAdV (گونه C و F) یا یک ویروس هرپس، مانند HHV6B. به دلیل حساسیت کمی کمتر از تعیین توالی غنی‌سازی، سنجش PCR HAdV را در سه نمونه از نه نمونه پلاسما، سه نمونه از چهار بیوپسی کبد، دو نمونه از شش سواب گلو، چهار نمونه از هفت نمونه مدفوع و یک سواب رکتوم شناسایی کرد.

محققان توالی یابی متاژنومی و غنی سازی هدف و PCR بلادرنگ را بر روی تمام نمونه های بالینی از موارد آزمایشی به طور جداگانه انجام دادند. آنها نه نمونه پلاسما، چهار نمونه بیوپسی کبد، شش سواب گلو، هفت نمونه مدفوع و یک سواب رکتوم را که بین 7 تا 80 روز از شروع علائم جمع آوری کردند، آزمایش کردند. این تیم همچنین توالی یابی غنی سازی هدف نیمه آگنوستیک را انجام داد که می تواند ژنوم گونه های ویروسی را که مهره داران را آلوده می کند، شناسایی کند. در نهایت، محققان تایپ با وضوح بالا را برای تمام جایگاه های آنتی ژن لکوسیت انسانی (HLA) انجام دادند.

یافته های مطالعه

اکثر نمونه های آزمایشی هیچ ویروس کمکی نداشتند و بارهای ویروسی حتی در نمونه های مثبت کم بود. AAV2 احتمالا مستقیماً مسئول هپاتیت غیر AE در کودکان پس از انتقال به عنوان یک عفونت همزمان با HAdV (یا HHV6) بود. بنابراین AAV2 می تواند به عنوان یک نشانگر زیستی مفید برای عفونت HAdV عمل کند. جمع آوری دیرهنگام نمونه، چند روز پس از شروع علائم اولیه و فقدان نمونه خون کامل، احتمالاً حساسیت سنجش های مورد استفاده در مطالعه را کاهش داده است. بنابراین، مطالعات مورد-شاهدی در سطح جمعیت باید نقش AAV2، HAdV، و HHV6B را در اتیولوژی هپاتیت کودکان غیرAE بررسی کنند.

*تذکر مهم

در مطالعه حاضر، محققان 9 کودک، همگی 10 ساله یا کمتر را که با تعریف مورد PHS هپاتیت حاد مطابقت داشتند و پس از 1 ژانویه 2022 در اسکاتلند در بیمارستان بستری شدند، انتخاب کردند. این کودکان بدون هیچ علت شناخته شده ای ترانس آمیناز سرم بیش از 500 واحد بین المللی در لیتر (IU/L) داشتند. میانگین سنی افراد مورد آزمایش 3.9 سال و میانگین مدت بستری آنها در بیمارستان ده روز بود.

همه 9 کودک گروه آزمایش از قومیت سفید بودند. چهار کودک از این نه کودک پسر بودند و هیچکدام دچار نقص ایمنی نبودند. توالی یابی ژنومی می تواند هر دو ویروس ریبونوکلئیک اسید (RNA) و اسید دئوکسی ریبونوکلئیک (DNA) را شناسایی کند. این ویروس 2 مرتبط با آدنو (AAV2) را در هر 9 نمونه پلاسمای بیمار و HAdV-F41 یا HAdV-C را در شش بیمار از نه بیمار با تعداد خوانده شده کمتر شناسایی کرد.

توالی‌یابی ژنوم به تنهایی می‌تواند HHV6B را در شش مورد از نه مورد و سه مورد از نه مورد در تعداد خواندن بسیار پایین تشخیص دهد، اما توسط PCR شناسایی نشد. HHV6B همچنین در دو گروه کنترل، کودکان مبتلا به عفونت شدید HAdV و هپاتیت با علت جایگزین شناسایی شد. علاوه بر این، تایپ HLA نشان داد که هر نه بیمار فرکانس آللی بالاتری از آلل کلاس II HLA-DRB1*04:01 نسبت به گروه کنترل محلی داشتند (0.50 در مقابل 0.078)، که نشان دهنده یک پاسخ پاتولوژیک با واسطه سلول های کمکی T است که با قرار گرفتن در معرض HAdV ایجاد می شود. یا عفونت AAV2 وجود این آلل HLA در هشت مورد از نه مورد (89%) نیز حاکی از افزایش حساسیت موارد مبتلا بود.

نتیجه گیری

این تیم کودکانی را شامل گروه کنترل از یک مطالعه دیگر در بریتانیا بین ژانویه 2020 و آوریل 2022 انتخاب کرد. آنها آنها را به سه گروه تقسیم کردند، به شرح زیر: گروه 1 دارای 13 کودک سالم هم سن بود. گروه 2 دارای 12 کودک مبتلا به عفونت آدنوویروس انسانی (HAdV) تایید شده با واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) و ترانس آمینازهای طبیعی و میانگین سنی 1.6 سال بود. گروه 3 دارای 15 کودک بود که به مراقبت های تنفسی یا قلبی عروقی نیاز داشتند، با میانگین سنی 9.2 سال.

آزمایش و معاینه بالینی معمول همه علل مورد انتظار هپاتیت حاد، از جمله ویروس های هپاتیت A، B، C و E، ویروس هرپس سیمپلکس (HSV)، سیتومگالوویروس (CMV) و ویروس اپشتین بار (EBV) را نفی کرد. بنابراین، بهداشت عمومی اسکاتلند (PHS)، با آژانس امنیت سلامت بریتانیا (UK HSA)، یک تیم ملی مدیریت حوادث (IMT) را برای بررسی موارد هپاتیت در کودکان زیر پنج سال که توسط چندین بیمارستان در اسکاتلند گزارش شده است، احضار کردند.

در مورد مطالعه

بیماران هپاتیت غیرAE معمولاً تورم در کبد دارند، اما آزمایش علت بروز آن را مشخص نمی‌کند. اسکاتلند موارد هپاتیت شدید با علت ناشناخته را در پنج کودک خردسال در آوریل 2022 داشت. در 4 ژوئیه 2022، تعداد موارد به 36 افزایش یافت و یک کودک نیاز به پیوند کبد داشت. کشورهای دیگر در سراسر بریتانیا (بریتانیا) نیز 186 مورد غیرقابل توضیح هپاتیت غیر AE را گزارش کردند و 14 کودک نیاز به پیوند کبد داشتند. سازمان جهانی بهداشت (WHO) همچنین بیش از 1010 مورد از این قبیل را گزارش کرده است که با تعریف موردی خود در 35 کشور جهان مطابقت دارد.