آیا عفونت COVID-19 می تواند اثرات طولانی مدتی بر سلامت افراد مبتلا به دیابت داشته باشد، از جمله افزایش خطر ابتلا به بیماری قلبی در آنها؟
دکتر دیندر سینگلا، محقق کالج پزشکی معتقد است که ترکیب ژنتیکی بیماران مبتلا به دیابت یا افرادی که مستعد ابتلا به این بیماری هستند، آنها را مستعد ابتلا به شرایط التهابی پس از کووید (COVID) می کند که بر قلب و مغز تأثیر می گذارد.
ما معتقدیم که COVID-19 می تواند ساختار ژنتیکی فرد را تغییر دهد که می تواند تکثیر بیماری را افزایش دهد و باعث وخامت بیشتر دیابت و بیماری قلبی مرتبط شود.»
دکتر دیندر سینگلا، رئیس AdventHealth علوم قلب و عروق در کالج پزشکی
دکتر سینگلا بیشتر دوران تحقیقاتی خود را صرف مطالعه نارسایی قلبی، دیابت و التهاب کرده است. در مقاله اخیر منتشر شده در مجله آمریکایی فیزیولوژی–قلب و فیزیولوژی گردش خون، او مکانیسمها و اثرات احتمالی COVID-19 را بر روی بیماران مبتلا به دیابت پرخطر و پتانسیل این ویروس برای پیشرفت بیماری که منجر به التهاب و نارسایی قلبی میشود، بررسی کرد.
“تفکر ما این است که کووید-19 می تواند سه اثر طولانی مدت بر بیماران داشته باشد.
دکتر سینگلا خاطرنشان کرد. “یکی اختلال عملکرد شناختی است که می تواند منجر به بیماری آلزایمر شود. دوم، می تواند دیابت را در بیماران پیش دیابتی یا شرایط پیش دیابتی تقویت کند. سوم، می تواند عوارض دیابت مانند کاردیومیوپاتی یا اختلال عملکرد عضلانی را تشدید کند.”
دکتر سینگلا نظریه میدهد که برخی از بیماران دیابتی که به کووید-19 آلوده شدهاند ممکن است در مقایسه با بیماران دیابتی که هرگز COVID-19 نداشتهاند، ترکیب سلولی متفاوتی در خون خود ایجاد کرده باشند. گام بعدی در تحقیقات او تجزیه و تحلیل تفاوت های سلولی خاص در بیماران دیابتی با و بدون عفونت کووید است.
دکتر سینگلا گفت: “هدف ما بررسی این موضوع است که آیا تفاوتی در ترکیب خون یا تغییرات در سیتوکین ها – پروتئین هایی که بر ارتباطات بین سلول ها تاثیر می گذارد – در مقایسه با بیماران دیابتی غیر کووید وجود دارد.” “اگر تفاوتهایی مشاهده شود، باید بررسی کنیم که چه نوع بیماریهایی میتوانند به طور بالقوه باعث ایجاد یا تقویت در آن بیماران شوند.”
کووید-19 بیش از 600 میلیون نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار داده است، و از آنجایی که واکسنها باعث شده که ویروس امروز مانند دو سال پیش نگرانکننده نباشد، دکتر سینگلا گفت هنوز سوالات بیپاسخ زیادی درباره تاثیر طولانی مدت کووید بر سلامتی وجود دارد.
به عنوان مثال، اگر فردی از نظر ژنتیکی مستعد ابتلا به بیماری قلبی یا آلزایمر باشد، اگر آن فرد تحت تاثیر COVID-19 قرار گرفته باشد، آیا آن فرد زودتر از زمانی که مستعد ابتلا به آن بوده است، به بیماری قلبی یا آلزایمر مبتلا می شود؟ دکتر سینگلا گفت. همچنین شدت بیماری آنها چقدر خواهد بود و آیا در افرادی که مبتلا به کووید-19 شده اند یا نداشته اند، متفاوت خواهد بود؟
دکتر سینگلا گفت که او در حال حاضر در حال کار بر روی تامین بودجه برای بررسی سوالات بی پاسخ باقی مانده در پی ویروس است.
“ما می خواهیم بدانیم که آیا دیابت در 10 یا 20 سال آینده در بیماران مبتلا به کووید-19 وجود خواهد داشت؟” دکتر سینگلا گفت. “آیا آنها به نوع خاصی از کاردیومیوپاتی یا درد عضلانی دیابتی مبتلا خواهند شد و آیا این بیماریها بسیار بیشتر خواهند شد؟ داشتن این اطلاعات به ما اجازه میدهد تا یک قدم جلوتر در توسعه درمانها و درمانها برای مدیریت انواع بیماریهایی که ممکن است رخ دهد باشیم.”
منبع:
دانشگاه فلوریدا مرکزی
مرجع مجله:
ناراسیمهولو، کالیفرنیا، و همکاران (2022) مکانیسم های پاتوژنز COVID-19 در دیابت. مجله آمریکایی فیزیولوژی – فیزیولوژی قلب و گردش خون. doi.org/10.1152/ajpheart.00204.2022.