مطالعه اهمیت برخی اتصالات عصبی را در شناسایی هوشیاری نشان می دهد

به عنوان گام بعدی، او گفت که تیم در حال حاضر در حال تجزیه و تحلیل شبکه‌های مبتنی بر فعالیت مغز در انواع مختلف ضبط‌های عصبی هستند.

محققان تاکید کردند که هنوز در حال کار برای شناسایی مکان هوشیاری هستند.

منبع:

کیتازونو گفت: «ما دریافتیم که کمپلکس‌های استخراج‌شده با بیشترین دوطرفه به طور مساوی در بین تمام مناطق اصلی توزیع نشده‌اند، بلکه در نواحی قشر مغز و نواحی تالاموس متمرکز شده‌اند». “از سوی دیگر، مناطق در سایر مناطق اصلی دارای دو جهتی پایین هستند. به ویژه، مناطق در مخچه دو جهتی بسیار پایین تری دارند.”

برای این مطالعه، تیم گامی در جهت شناسایی زیرشبکه‌های کوچک کافی در مغز برداشتند که از تجربه آگاهانه پشتیبانی می‌کنند.

“پردازش پیشخور به تنهایی برای آزمودنی ها برای درک آگاهانه محرک ها کافی نیست؛ بلکه بازخورد نیز ضروری است، که نشان دهنده نیاز به پردازش دو طرفه است. جزء بازخورد نه تنها در هنگام از دست دادن محتویات خاص هوشیاری در حالت های بیداری، بلکه در حین بیداری نیز ناپدید می شود. حالت‌های ناخودآگاه که معمولاً تجربیات خودآگاه از بین می‌رود، مانند بیهوشی عمومی، خواب و حالت‌های رویشی.» او همچنین توضیح داد که مهم نیست به انسان، میمون، موش، پرنده یا مگس نگاه می کنید. دوسویه بودن پردازش همچنان ضروری است.

برای شناسایی مناطقی از مغز که هوشیاری در آن قرار دارد، محققان به دنبال یک نشانه مشخص از هوشیاری در شبکه‌های عصبی مغز بودند: مسیرهای دوطرفه. وقتی چیزی را می بینیم یا احساسی را تجربه می کنیم، مغز ما اطلاعاتی را دریافت می کند. به این سیگنال پیش‌خور می‌گویند، اما دریافت چنین سیگنال‌هایی برای آگاهی کافی نیست. مغز ما همچنین نیاز به ارسال اطلاعات دارد که به آن بازخورد می‌گویند. هر قسمت از مغز نمی تواند اطلاعات بازخورد و بازخورد را هم دریافت کند. محققان این فرضیه را مطرح کردند که این اتصالات دو طرفه مشخصه اصلی بخش‌هایی از مغز هستند که مسئول آگاهی هستند.