مطالعه درک بهتری از چگونگی ایجاد مقاومت درمانی در سرطان ریه ارائه می دهد

منبع

دکتر اسکات خاطرنشان می کند که اگرچه این یافته های اخیر را نمی توان مستقیماً به سناریوهای بالینی تعمیم داد، اما سؤالات مهمی را با پیامدهای بالقوه قابل توجهی در تحقیقات بالینی و طراحی کارآزمایی مطرح می کند. به عبارتی گسترده‌تر، آیا بیماران می‌توانند از وقفه‌ای از دارو برای حفظ جمعیت حساس سلول‌های تومور به درمان سود ببرند؟ و آیا رژیم‌های درمانی متشکل از دوره‌های حین درمان و خارج از درمان می‌توانند به کنترل بهتر رشد سلول‌های سرطانی کمک کنند و در درازمدت عمر بیماران را افزایش دهند؟

از آنجایی که تقریباً 90 درصد از مرگ و میرهای ناشی از سرطان به بیماری های مقاوم به درمان نسبت داده می شود، این تعاملات سلولی که به عنوان “بازی های تکاملی” نیز شناخته می شوند، ریسک بالایی دارند.

دکتر اسکات گفت: «یکی از هیجان‌انگیزترین بخش‌های این مقاله، فرصتی برای پیشرفت‌های بالینی است که آن را برجسته می‌کند. طراحی و آزمایش رژیم‌های درمانی پویا که می‌تواند سلول‌های سرطانی را در درازمدت «در کنترل» نگه دارد، ممکن است کاربرد ترجمه‌ای بعدی این یافته‌های مهم باشد.

در مطالعه مقاومت دارویی، محققان اغلب سعی می کنند تناسب سلول هایی را که دارای جهش های خاص در حضور دارو در محیط آزمایشگاهی هستند، درک کنند. اما واقعیت پیچیده تر است، زیرا سلول های تومور در خلاء وجود ندارند. در عوض، آنها در ترکیبی پیچیده و ناهمگن از سایر سلول‌های تومور و بافت‌های طبیعی وجود دارند. یک اکولوژی متقابل.”

دکتر اسکات گفت: “این مقاله نیاز به درک و اندازه گیری مستقیم آن فعل و انفعالات اکولوژیکی را که از اطراف انواع سلول های دیگر ناشی می شود، برجسته می کند.” این کاری است که ما در اینجا انجام می دهیم و اساساً متفاوت است.»

محققان دریافتند که تناسب نوع سلول مقاوم بسته به ترکیب مخلوط به شدت تغییر می کند. آزمایش‌ها نشان داد که جمعیت مقاوم در غیاب درمان در همه فرکانس‌های جمعیتی مورد مطالعه از طریق خط اجدادی پیشی گرفته است، که به حذف کامل جمعیت مقاوم در رقابت و هزینه مقاومت اشاره دارد. این اثر، و کلون مقاوم توانست از جد حساس پیشی بگیرد.

مرجع مجله: