تقریباً دو سوم بیماران مرد بودند و میانگین سنی آنها 39 سال بود. آنها در 18 مرکز ترومای سطح 1 از نظر صدمات ناشی از تصادفات رانندگی یا سقوط ارزیابی شده بودند. در شش ماه پس از آسیب، 7٪ از بیماران فوت کرده بودند، 14٪ “نتیجه نامطلوب” داشتند، با آسیب های سطح 2 تا 4 از حالت رویشی تا ناتوانی شدید که نیاز به حمایت روزانه دارد. 67 درصد باقیمانده «بازیابی ناقص» داشتند، از ناتوانیهای متوسطی که نیاز به کمک در خارج از خانه دارند تا نقصهای عصبی و روانی ناتوانکننده جزئی.
محققان دریافتند که آزمایش خون در روز آسیب احتمال بالایی برای پیشبینی مرگ در شش ماهگی، 87 درصد برای GFAP و 89 درصد برای UCH-L1 دارد. و احتمال بالای پیشبینی ناتوانی شدید در همان نقطه زمانی، 86% برای GFAP و UCH-L1. اما آنها در پیش بینی بهبودی ناقص در مقابل بهبودی کامل به طور قابل توجهی دقت کمتری داشتند: به ترتیب 62% و 61%.
بر اساس مطالعه ای که توسط دانشگاه کالیفرنیا سانفرانسیسکو، دانشگاه پنسیلوانیا و دانشگاه پنسیلوانیا انجام شد، آزمایش های خونی که طی 24 ساعت پس از یک آسیب تروماتیک مغزی (TBI) انجام می شود، نشان می دهد که بیماران به احتمال زیاد می میرند و کدام بیماران با ناتوانی شدید زنده می مانند. میشیگان نتایج آنها – در عرض چند دقیقه در دسترس است – ممکن است نیاز به مداخلات سریع جراحی را تایید کند یا ممکن است به راهنمایی گفتگو با خانواده ها در موارد آسیب ویرانگر کمک کند.
دانشگاه کالیفرنیا – سانفرانسیسکو