مطالعه دو ماده را می‌یابد که قادر به مهار تکثیر سلول‌های گلیوبلاستوما هستند

در طراحی این مطالعه، محققان از فرآیند تولید هیدروکلراید آپومورفین استفاده کردند که در آن هر مرحله از واکنش‌های شیمیایی ترکیباتی را ایجاد می‌کند که در مرحله بعدی مصرف می‌شوند. تحقیقات قبلی که توسط این گروه برای ارزیابی اثربخشی 14 مورد از این ترکیبات در برابر سرطان سلول سنگفرشی سر و گردن انجام شده بود نشان داده بود که A5 و C1 امیدوارکننده هستند و آنها تصمیم گرفتند آزمایش‌های بیشتری را انجام دهند. رودریگز جونیور گفت: «با توجه به اهمیت و فوریت شناسایی مواد درمانی جدید که می‌توانند برای درمان گلیوبلاستوما استفاده شوند، ما همان پانل را که در مطالعه قبلی انجام شد، اما اکنون برای این نوع دیگر تومور ارزیابی کردیم.»

گلیوبلاستوم یک تومور بدخیم سیستم عصبی مرکزی (مغز یا نخاع) و یکی از کشنده ترین انواع سرطان است. داروهای معدودی در مبارزه با رشد کنترل نشده سلول های گلیال موثر بوده اند که به هر حال بخش بزرگی از بافت مغز پستانداران را تشکیل می دهند. درمان استاندارد برداشتن تومور با جراحی و به دنبال آن شیمی درمانی با تموزولوماید، پرتودرمانی و سپس نیتروزوره ها (مانند لوموستین) است. بقای بیمار در طول سال ها نسبتاً بهبود یافته است، اما پیش آگهی همچنان ضعیف است. این تومورها معمولاً به داروهای موجود مقاوم هستند و اغلب پس از جراحی رشد می کنند.

وی افزود: اگر نتایج این تحقیقات آینده نیز امیدوارکننده باشد، می‌توان برای تایید اثربخشی ترکیبات، به آزمایش‌های بالینی رفت. پس از تکمیل تمام این مراحل، ممکن است در نهایت از ترکیبات برای درمان بیماران گلیوبلاستوم استفاده شود.

محصولات زیست فعال طبیعی

پروژه نشانگرهای مولکولی سرطان سر و گردن توسط FAPESP پشتیبانی شد و آندره وتور، نویسنده دیگری از مقاله اخیراً منتشر شده نیز در آن شرکت داشت. وتوره استاد گروه علوم زیستی در دانشگاه فدرال سائوپائولو (UNIFESP) در دیادما، برزیل است.

Dorival Mendes Rodrigues-Junior، نویسنده اول مقاله و محقق فوق دکتری، گروه بیوشیمی پزشکی و میکروبیولوژی پزشکی دانشگاه اوپسالا، سوئد

وتور گفت: “یافته های این مطالعه جالب است، اما آنها تنها اولین گام ها در یک سفر طولانی هستند. مطالعات in vivo هنوز برای تایید اثرات A5 و C1 بر سلول های گلیوبلاستوما و سلول های عصبی غیر تومورزا مورد نیاز است.”

این مطالعه در شرایط آزمایشگاهی برای ارزیابی فعالیت ضد توموری 12 ترکیب معطر به‌دست‌آمده به عنوان واسطه در سنتز کامل آپومورفین، یک آلکالوئید که با مسیر دوپامین در تعامل است و به طور گسترده برای کنترل تغییرات حرکتی ناشی از بیماری پارکینسون استفاده می‌شود، انجام شد.

بنیاد تحقیقات سائوپائولو (FAPESP)

رودریگز جونیور، دی.م. و همکاران (2023) مشتقات آپورفین و ایزوکینولین، ساقه سلولی گلیوبلاستوما را مسدود کرده و سمیت سلولی تموزولوماید را افزایش می دهد. گزارش های علمی doi.org/10.1038/s41598-022-25534-2.



منبع

منبع:

آلکالوئیدها دسته شناخته شده ای از محصولات طبیعی با خواص دارویی متعدد هستند و به دلیل اثرات ضد تشنج، تجمع ضد پلاکتی، ضد HIV، دوپامینرژیک، ضد اسپاسم و ضد سرطان مورد مطالعه قرار می گیرند.

FAPESP مطالعات این مواد را از طریق پروژه ای بر روی محصولات طبیعی زیست فعال که در دپارتمان شیمی UNIFESP در Diadema توسط کریستیانو رمینلی، نویسنده دوم گزارش های علمی مقاله. نویسندگان دیگر هیفا حسنیه، گوستاوو هنریکه گولارت تروسینی، گیواگو پرادو پرسیم، لایا کاجا و آریستیدیس موستاکاس هستند.

مرجع مجله:

اکنون نتایج امیدوارکننده‌ای در مطالعه‌ای گزارش شده است که شامل دو ماده است که از تکثیر سلول‌های گلیوبلاستوما جلوگیری می‌کند. مقاله ای در مورد این مطالعه در مجله منتشر شده است گزارش های علمی.

تحقیقات بیشتری برای درک بهتر عملکرد این ترکیبات روی سلول‌های تومور و سلول‌های طبیعی مورد نیاز است، اما نتایج تا کنون یک کاربرد درمانی بالقوه را به عنوان عوامل سیتوتوکسیک جدید برای کنترل گلیوبلاستوما نشان می‌دهد.


محققان آزمایش‌های آزمایشگاهی را برای ارزیابی اثرات بیولوژیکی 12 ترکیب به‌دست‌آمده از سنتز کل آپومورفین هیدروکلراید علیه سلول‌های گلیوبلاستوما انجام دادند. آنها دریافتند که دو مورد از این ترکیبات – یک مشتق ایزوکینولین به نام A5 و یک مشتق آپورفین به نام C1 – قابلیت حیات سلول های گلیوبلاستوم را کاهش داده، تشکیل سلول های بنیادی تومور جدید را سرکوب کرده و اثربخشی تموزولوماید را افزایش می دهد.