محققان نشان دادند که تعصبات ضمنی پزشکان، که اغلب افراد سفیدپوست را نسبت به سیاه پوستان ترجیح می‌دهند، در نحوه تعامل آنها با بیمارانشان ظاهر می‌شود – اما فقط در صورتی که بیماران در هنگام برقراری ارتباط با پزشکان خود به طور معمول عمل کنند. (به عنوان مثال، اکثر بیماران در صورت دریافت پاسخ نامشخص، پزشک خود را تحت فشار قرار نمی دهند.)
نویسندگان می نویسند: “در عوض، این وظیفه پزشکان و موسسات پزشکی است که مراقبت های بی طرفانه و با کیفیت بالا را به همه بیماران ارائه دهند.” “بیماران از گروه های اقلیت شده به طور نامتناسبی تحت فشار تبعیض در سیستم مراقبت های بهداشتی قرار دارند. درخواست از آنها برای تغییر شیوه عمل آنها ممکن است بار بر دوش افراد مورد تبعیض بیشتر شود. بنابراین، به دلایل عملی و اخلاقی، محققان و پزشکان نیز باید تمرکز کنند. در توسعه و اجرای مداخلات برابری سلامت که بر تغییر نگرش‌ها و رفتار پزشکان و همچنین سیاست‌ها در سیستم‌های مراقبت بهداشتی تمرکز دارد.
جنیفر گریگز، MD، MPH، استاد هماتولوژی و انکولوژی در دانشکده پزشکی دانشگاه میشیگان و مدیریت بهداشت و سیاستگذاری در دانشگاه میشیگان، گفت: «بسیاری از ما معتقدیم که نمی‌توان برای نابرابری‌ها و نابرابری‌ها، به‌ویژه نابرابری‌های بین فردی کاری انجام داد. دانشکده بهداشت عمومی UM که به عنوان نویسنده ارشد در این مقاله خدمت کرده است. “آنچه ما دریافتیم این بود که فعال کردن بیماران برای پرسیدن سوالات، قطع صحبت در صورت لزوم برای اطمینان از برآورده شدن نیازهای آنها، الگوهای مراقبت و سوگیری هایی را که پزشکان ممکن است در مورد رفتارهای مورد انتظار بیمار داشته باشند، تحت تاثیر قرار می دهد.”
کیفیت مراقبتی که از پزشک خود دریافت می کنید می تواند تغییر کند. این یافته دلگرم‌کننده است و می‌تواند پادزهری برای ناامیدی باشد که اغلب هنگام رسیدگی به نابرابری‌ها در مراقبت احساس می‌کنیم.”
گرچه در حال حاضر، گریگز توصیه می‌کند که پزشکان سعی کنند در مورد اینکه آیا به سؤالاتی که بیماران می‌پرسند توجه می‌کنند و آیا به بیمارانشان این فرصت را داده‌اند که دستور کار ویزیت‌هایشان را تعیین کنند، آگاهی بیشتری داشته باشند.
کدگذاران مستقل همچنین ضبط شده از بازدیدها را بررسی کردند تا به طور مستقل مهارت های ارتباطی پزشکان را ارزیابی کنند و اینکه آیا بحث در مورد موضوعاتی مانند مدیریت درد بیمار محور است یا خیر.
از اهمیت ویژه ای برخوردار است: آموزش دادن به بازیگران «فعال شده» تا در دفاع از نیازهای خود قاطعانه و مداوم عمل کنند، بدون اینکه به عنوان پرخاشگر یا بی اعتماد ظاهر شوند.
تحقیقات گذشته نشان داده است که اکثر ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی که سیاه پوست نیستند، ترجیح ذاتی و معمولاً ناخودآگاه برای بیماران سفیدپوست نسبت به سیاه پوستان دارند که می تواند در مراقبت های بدتر ظاهر شود، از جمله صرف زمان کمتر با بیماران سیاه پوست و برقراری ارتباط به روش هایی که صبور نیستند. متمرکز شده است.
گینزبورگ، آی. و همکاران. (2022) فعال سازی بیمار اثرات سوگیری ضمنی را در تعاملات پزشک و بیمار کاهش می دهد. مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم. doi.org/10.1073/pnas.2203915119.