با این حال، آنها اشاره می کنند که این نتایج به تعیین اینکه کدام یک از شش رفتار سلامتی که در امتیاز (یا ترکیب خاص) گنجانده شده است، بهترین هدف برای پیشگیری از زوال عقل است، یا زمانی که در طول زندگی تمرکز بر تلاش های پیشگیری است، کمکی نمی کند. آنها می افزایند که برای تعیین اینکه آیا تفاوت در کاهش حافظه مشاهده شده در این مطالعه از نظر بالینی معنادار است یا خیر، بینش بیشتری لازم است.
آنها پیشنهاد می‌کنند که تحقیقات بیشتر می‌تواند بر روی تأثیرات یک سبک زندگی سالم بر کاهش حافظه در طول عمر متمرکز شود، و اذعان دارند که مشکلات حافظه می‌تواند بر افراد جوان‌تر نیز تأثیر بگذارد که در این مطالعه گنجانده نشده‌اند. آنها نتیجه گرفتند: “این نتایج ممکن است اطلاعات مهمی را برای ابتکارات بهداشت عمومی برای محافظت از افراد مسن در برابر کاهش حافظه ارائه دهد.”
یک مطالعه ده ساله بر روی افراد مسن در چین نشان می دهد که سبک زندگی سالم، به ویژه رژیم غذایی سالم، با کاهش آهسته تر حافظه مرتبط است. BMJ.
در شروع مطالعه در سال 2009، عملکرد حافظه با استفاده از آزمون یادگیری کلامی شنیداری (AVLT) اندازه‌گیری شد و شرکت‌کنندگان برای ژن APOE مورد آزمایش قرار گرفتند (20٪ ناقلین بودند). سپس ارزیابی‌های پیگیری در 10 سال آینده در سال‌های 2012، 2014، 2016 و 2019 انجام شد.
مرجع مجله:
شرکت‌کنندگانی که دارای ژن APOE با سبک زندگی مطلوب و متوسط بودند، نسبت به افرادی که سبک زندگی نامطلوب داشتند (به ترتیب 0.027 و 0.014 امتیاز در سال کندتر) کاهش حافظه کمتری داشتند.
این یک مطالعه مشاهده‌ای است، بنابراین نمی‌تواند علت را تعیین کند و محققان برخی محدودیت‌ها مانند احتمال خطاهای اندازه‌گیری به دلیل گزارش خود عوامل سبک زندگی، و احتمال سوگیری انتخاب را تأیید می‌کنند، زیرا برخی از شرکت‌کنندگان برای پیگیری مراجعه نکردند. بالا بردن ارزیابی ها
سپس یک نمره سبک زندگی سالم با ترکیب شش عامل محاسبه شد: رژیم غذایی سالم، ورزش منظم، تماس اجتماعی فعال (مانند دیدن دوستان و خانواده)، فعالیت شناختی (مانند نوشتن، خواندن، بازی فال ماهجونگ)، سیگار نکشیدن، و هرگز نوشیدن الکل. .
اما این یک مطالعه بزرگ با یک دوره پیگیری طولانی بود که امکان ارزیابی عوامل سبک زندگی فردی را بر عملکرد حافظه در طول زمان فراهم کرد. و یافته ها پس از تجزیه و تحلیل های بیشتر قابل توجه باقی ماندند و نشان می دهد که آنها قوی هستند.
در مقایسه با گروهی که سبک زندگی نامطلوب داشتند، کاهش حافظه در گروه سبک زندگی مطلوب 0.28 امتیاز کمتر در طی 10 سال بر اساس نمره استاندارد شده (نمره z) AVLT بود، و کاهش حافظه در گروه سبک زندگی متوسط 0.16 امتیاز کندتر بود.
منبع:
یک رژیم غذایی سالم قوی ترین تأثیر را بر کاهش کاهش حافظه داشت، به دنبال آن فعالیت شناختی و سپس ورزش بدنی.
به این ترتیب، محققان می گویند که نتایج آنها شواهد قوی ارائه می دهد مبنی بر اینکه پیروی از یک سبک زندگی سالم با ترکیبی از رفتارهای مثبت با سرعت کمتری در کاهش حافظه مرتبط است، حتی برای افرادی که از نظر ژنتیکی مستعد کاهش حافظه هستند.
جیا، جی. و همکاران (2022) ارتباط بین سبک زندگی سالم و کاهش حافظه در افراد مسن: 10 سال، بر اساس جمعیت، مطالعه کوهورت آینده نگر. BMJ. doi.org/10.1136/bmj-2022-072691.