نیاز فوری به درمان‌های اصلاح‌کننده بیماری وجود دارد که برای پیشگیری یا معکوس کردن علائم دردناک OA طراحی شده‌اند. این مطالعه درک جدیدی از علل استئوآرتریت دست را نشان می‌دهد که می‌تواند به شناسایی اهداف بیولوژیکی جدید برای مداخله در آرتروز دست منجر شود.
پروفسور وینسنت افزود: این پروژه تنها به دلیل رویکرد چند رشته ای که ما در پیش گرفتیم امکان پذیر بود. با همکاران جراحی دست، ژنتیک، دانشمندان داده و زیست شناسان کار می کنیم.
از آنجایی که تالاروزول از مشخصات ایمنی قابل قبولی در افراد انسانی برخوردار است، یک مطالعه بالینی اثبات مفهومی کوچک در حال انجام است تا ببینیم آیا این دارو ممکن است معرف یک درمان جدید اصلاح کننده بیماری در بیماران باشد یا خیر.
دکتر نها ایسار-براون، مدیر تحقیقات و هوش سلامت در موسسه خیریه در مقابل آرتریت، که بودجه این تحقیق را تامین کرده است، گفت: حدود 8.5 میلیون نفر در بریتانیا با OA زندگی می کنند. علیرغم اینکه اغلب به عنوان چند درد نادیده گرفته می شود، OA می تواند تأثیر عمیق و گسترده ای بر زندگی داشته باشد و بر توانایی افراد برای کار، مراقبت از خانواده یا زندگی مستقل تأثیر بگذارد.
استئوآرتریت دست یک بیماری شایع و ناتوان کننده است که عمدتاً زنان را تحت تأثیر قرار می دهد، به ویژه در حوالی دوران یائسگی. ما در حال حاضر هیچ درمان موثری نداریم که بیماری آنها را اصلاح کند.”
بیش از 40 درصد افراد در طول زندگی خود به آرتروز (OA) مبتلا می شوند. دست (OA) شکل بسیار رایج OA است و در حال حاضر هیچ درمان اصلاح کننده بیماری وجود ندارد که به طور موثر علائم را تسکین دهد یا تغییر شکل و سفتی مفاصل را متوقف کند.
مطالعه جدیدی که توسط محققان دانشگاه آکسفورد در Science Translational Medicine منتشر شده است، نشان می‌دهد که Talarozole، دارویی که به افزایش رتینوئیک اسید معروف است، می‌تواند از آرتروز (OA) در مدل‌های بیماری پیشگیری کند.
تونیا وینسنت، پروفسور بیولوژی اسکلتی عضلانی و روماتولوژیست افتخاری در بخش ارتوپدی، روماتولوژی و علوم اسکلتی عضلانی آکسفورد (NDORMS)
این تحقیق هنوز در مراحل اولیه است، اما با این یافته‌های دلگرم‌کننده، ما گام بزرگی در ایجاد دسته جدیدی از داروهای اصلاح‌کننده بیماری برای درمان استئوآرتریت، پیشگیری از درد مزمن و توانمندسازی افراد برای زندگی خوب با این بیماری نزدیک‌تر شده‌ایم. دکتر ایسار براون نتیجه می گیرد.
محققان با بررسی یک نوع ژن رایج که با OA شدید دست مرتبط بود، شروع کردند. با استفاده از نمونه‌های بیمار جمع‌آوری‌شده در زمان جراحی معمول دست، و همچنین تعدادی از مدل‌های آزمایشی، آنها توانستند یک مولکول کلیدی را شناسایی کنند که مخصوصاً در افراد در معرض خطر پایین بود، به نام رتینوئیک اسید.