مطالعه نشان می‌دهد افرادی که دچار تغییر وضعیت می‌شوند از کمک پزشکی اجتناب می‌کنند

“در واقع من فقط با آنها صحبت نکردم [clinicians]… احساس می کردم که آنها قرار است از دست من عصبانی شوند [for detransitioning]یکی از شرکت کنندگان در مطالعه که مصرف تستوسترون را ترک کرد و به درمانگر خود مراجعه کرد، گفت: “در زمان وقوع چنین اتفاقی تقریباً هیچ حمایتی نداشتم.” اگرچه در دوران انتقال اولیه پزشکی خود روابط مثبتی با ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی و درمانگر خود داشت، اما احساس گناه و شرم داشت. در مورد انتقال مجدد، و نگران بود که پزشکان او انتقال اولیه او را اشتباه و انتقال بعدی به عنوان پشیمانی تعبیر کنند.

اکثر پاسخ دهندگان در مورد مداخلات تایید کننده جنسیت قبلی، پشیمانی کمی برای تصمیم گیری گزارش کردند، با این حال شرکت کنندگان اغلب در مورد توقف هورمون های تایید کننده جنسیت “بوقلمون سرد” بدون نظارت پزشکی، مواجهه با انگ ارائه دهنده، و تجربه پزشکانی که فاقد دانش بالینی مرتبط با انتقال بودند، بحث کردند.

برای این مطالعه، 28 بزرگسال بین 20 تا 53 سال – که اکثر آنها در بدو تولد زن بودند – در مورد تجربیات خود از انتقال، از جمله برخوردهای بهداشتی آنها در هنگام قطع یا معکوس کردن مراقبت های پزشکی یا جراحی تایید کننده جنسیت، مصاحبه شدند.

“دکتر اولی که پیش رفتم – و دکتر دوم -؛ هر دو سرنخی نداشتند چه خبر است… احساس می کنم اطلاعات بیشتری می خواهم [is needed] در اطراف به طور خاص افرادی که نیاز به کاهش تستوسترون برای بازگشت به دیگری دارند [hormone]یکی دیگر از شرکت کنندگان در مطالعه که اکنون خود را زن معرفی می کند، گفت. در فرآیند انتقال اولیه خود به عنوان یک جوان تراجنسیتی، دیسفوری جنسی او با تستوسترون و هر دو اووفورکتومی و هیسترکتومی درمان شده بود. با این حال، زمانی که او به دنبال حمایت پزشکی بود تا از حالت گذار خارج شود و از آن جابجا شود. تستوسترون به استروژن، او احساس کرد که پزشکان او برای برآوردن نیازهای او آمادگی ندارند.

مرجع مجله:

منبع

آموزش پزشکی، تحقیقات و دستورالعمل های بالینی همگی برای حمایت از شروع مراقبت های تایید کننده جنسیت برای افراد ترنس در دسترس هستند، اما یک مطالعه کیفی به رهبری دانشگاه یورک نشان داده است که این منابع زمانی که بیماران مداخلات پزشکی یا جراحی تایید کننده جنسیت را قطع می کنند یا معکوس می کنند، کم هستند. ; به عنوان دگرگونی نامیده می شود.

انتقال پزشکی اغلب از نظر جسمی و روانی چالش برانگیز بود. برخی از افراد این فرآیند را پس از گنادکتومی یا جراحی های پایین تر آغاز کردند، که به معنای تغییر از هورمون های مردانه به زنانه یا برعکس بود.