در این مطالعه آمده است: “یک دارو برای درمان هر دو نوشیدنی خطرناک و سیگار کشیدن می تواند سلامت را به طور موثر و قابل توجهی بهبود بخشد. نوشیدن پرخطر و سیگار کشیدن اغلب همزمان اتفاق می افتد و هر دو با افزایش خطر بیماری های قلبی عروقی، سرطان و سایر پیامدهای مهم سلامتی، سلامتی را تهدید می کنند.” نویسنده اصلی، هیلاری تیندل، MD، MPH، ویلیام اندرسون اسپیکارد، جونیور، MD، پروفسور پزشکی، و دانشیار پزشکی در VUMC. “
در این مطالعه شرکت‌کنندگانی که در ماه گذشته پنج روز یا بیشتر مشروبات الکلی مصرف کرده‌اند (که به‌عنوان پنج نوشیدنی یا بیشتر در یک روز برای یک مرد یا چهار یا بیشتر نوشیدنی در یک روز برای یک زن تعریف می‌شود) و پنج یا بیشتر سیگار کشیدند، ثبت‌نام کرد. روز
محققان به این نتیجه رسیدند که نتایج این مطالعه، که از ژوئیه 2017 تا دسامبر 2020 انجام شد، کار قبلی را از چند جهت گسترش می دهد. قابل ذکر است، این بزرگترین کارآزمایی برای مطالعه آگونیست های جزئی گیرنده نیکوتین استیل کولین برای هدف قرار دادن مصرف الکل و اولین آزمایشی است که سیتیزین را برای درمان الکل و تنباکو بررسی می کند. سیتیزین هنوز توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده برای درمان استعمال دخانیات تایید نشده است، اما دهه‌هاست که به طور گسترده در اروپای شرقی استفاده می‌شود و در سطح جهانی تحت مطالعه فعال است.
مرجع مجله:
منبع:
مشاهدات مهم دیگر در تجزیه و تحلیل ما این بود که میزان مصرف الکل کمتر و میزان پرهیز از الکل در بین افرادی که سیگار را ترک کردند در مقایسه با افرادی که به سیگار کشیدن ادامه دادند بالاتر بود. این نتایج به مطالعه بیشتری نیاز دارند تا بفهمیم آیا این یافته‌ها به دلیل مصرف مستقیم داروها، ترک سیگار یا هر دو بوده است.»
Tindle اضافه کرد که چیزهای زیادی برای آموختن وجود دارد که چگونه داروهای مورد مطالعه – که آگونیست های گیرنده استیل کولین نیکوتین نامیده می شوند – ممکن است برای کاهش مصرف داوطلبانه الکل کار کنند. مطالعات در مدل های حیوانی نشان می دهد که تحریک یک نوع گیرنده بسیار خاص حاوی زیر واحد آلفا چهار مورد نیاز است. نکته مهم این است که هر سه داروی مورد مطالعه همین گیرنده ها را هدف قرار می دهند.
محققان VUMC با جفری سامت، MD، MA، MPH، جان نوبل، MD، پروفسور عمومی پزشکی داخلی و استاد علوم بهداشت جامعه در دانشکده های پزشکی و بهداشت عمومی دانشگاه بوستون و همکارش در این مطالعه کار کردند. تحقیقات سامت بر سوء مصرف مواد و عفونت HIV متمرکز است.
فرایبرگ خاطرنشان کرد که وقتی محققان این مطالعه را طراحی کردند، جایگزین نیکوتین را به عنوان بازوی “کنترل” برای مصرف الکل تصور کردند. درمان جایگزین نیکوتین از اوایل دهه 1980 در ایالات متحده برای درمان اعتیاد به تنباکو در دسترس بوده است و برای کاهش مصرف الکل استفاده نمی شود.
این مطالعه، در 5 اوت در شبکه JAMA باز است، شامل 400 نفر مبتلا به HIV در روسیه بود و توسط محققان مرکز پزشکی دانشگاه واندربیلت (VUMC)، دانشکده پزشکی دانشگاه بوستون، مرکز پزشکی بوستون و دانشگاه پزشکی دولتی اول پاولوف سنت پترزبورگ، روسیه طراحی شد. محققان، که شامل متخصصان اعتیاد و محققان HIV می‌شدند، داوطلبانی را انتخاب کردند که خود را درگیر مشروبات الکلی خطرناک و سیگار کشیدن روزانه می‌دانستند. شرکت کنندگان تا 12 ماه پس از ثبت نام در کارآزمایی بالینی پیگیری شدند. داروها با دارونما کنترل می‌شدند، بنابراین شرکت‌کنندگان و محققان نمی‌دانستند چه کسی به کدام دارو اختصاص داده شده است.
محققان به طور فزاینده ای بر روی بیماری های همراه در میان افراد مبتلا به HIV مانند بیماری های قلبی عروقی و سرطان تمرکز می کنند تا طول عمر آنها را بهبود بخشند زیرا اکنون درمان های موثری برای این ویروس وجود دارد.
Tindle، HA، و همکاران. (2022) اثربخشی وارنیکلین و سیتیزین برای کاهش مصرف الکل در میان افراد مبتلا به HIV و مصرف مواد. شبکه JAMA باز است. doi.org/ 10.1001/jamanetworkopen.2022.25129.