این مطالعه بین ژوئیه 2020 و اواسط آوریل 2022 در بریتانیا (بریتانیا) انجام شد، که در آن بافتهای جنین انسان با سن 9.0 تا 21.0 pcw (هفتههای پس از لقاح) از HDBR (منبع زیستشناسی توسعه انسانی) بهدست آمدند. علاوه بر این، نمونه های ریه از افراد مبتلا به SARS-CoV-2 به دست آمد. آنالیزهای ایمونوفلورسانس و ایمونوهیستوشیمی انجام شد و مقاطع رنگآمیزی شده با استفاده از میکروسکوپ کانفوکال آنالیز شدند.
برعکس، SARS-CoV-2 S به وفور در شبکه مشیمیه نمونههای خونریزی قشری وجود داشت. علاوه بر این، SARS-CoV-2 بهصورت پراکنده در بافتهای جفت، بند ناف و آمنیوتیک وجود داشت که نشاندهنده حضور SARS-CoV-2 در بافتهای مادر و جنین است. خونریزی قشر مغز با کاهش یکپارچگی عروق خونی و افزایش ارتشاح سلولی ایمونولوژیک در مغز جنین همراه بود.
علاوه بر این، ISH (در موقعیت تجزیه و تحلیل هیبریداسیون) با استفاده از اسید ریبونوکلئیک SARS-CoV-2 (RNA) انجام شد. خونریزی ها بر اساس تعداد و اندازه خوشه های گلبول قرمز در بافت ها اندازه گیری شد. این تیم تعداد نمونه های هموراژیک مرتبط با موارد عفونت SARS-CoV-2 را بر اساس داده های منبع وب سایت https://coronavirus.data.gov.uk/ بررسی کردند.
برای ارزیابی مزمن بودن خونریزیها، وجود رسوبات آهن فریک که پس از لیز RBC ایجاد میشوند با رنگآمیزی آبی پروس مورد بررسی قرار گرفت. در مرحله بعد، این تیم تعداد سلول های کاسپاز-3+ شکسته شده را بررسی کردند تا مشخص کنند که آیا خونریزی های قدیمی یا اخیر با افزایش مرگ سلولی در بافت های قشر مغز مرتبط است یا خیر. علاوه بر این، بیان پروتئین SARS-CoV-2 سنبله (S) در سلولهای جفت، آمنیون و بند ناف مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج
مطالعات قبلی گزارش دادهاند که عفونتهای SARS-CoV-2 و پاسخهای ایمنی مادر، خطر تغییر رشد مغز جنین، مرگ جنین، محدودیتهای رشد و آسیبشناسی شدید مانند خونریزی داخل بطنی و ذاتالریه را افزایش میدهند. گزارش شده است که SARS-CoV-2 می تواند نورون های انسانی در حال رشد را در اندام های مغزی آلوده کند. با این حال، یافته های متضادی از حضور بیشتر SARS-CoV-2 در شبکه مشیمیه ارگانوئیدها نیز گزارش شده است.
در مورد مطالعه
نمونه های هموراژیک در طول دوره های مربوط به بالاترین تعداد موارد COVID-19 به دست آمد. مرحله حاملگی در نمونه های هموراژیک بین 8.0 تا 22 pcw متفاوت بود، با اکثر نمونه ها (58٪) بین 12.0 pcw تا 14.0 pcw. نمونههای هموراژیک حاوی خوشههای گلبول قرمز بیشتر با هیچ یک از سلولهای رنگآمیزی با رنگ آبی پروس (که نشاندهنده خونریزی اخیر است) به تنهایی کمترین تعداد مناطق رنگآمیزی را تشکیل میدهند (نشان دهنده خونریزی قدیمیتر)، که نشان میدهد نمونهها ممکن است نقطههای ظاهری زمانی متفاوت از همورا را نشان دهند. .
به طور کلی، یافتههای مطالعه نشان داد که عفونتهای SARS-CoV-2 میتوانند بر مغز جنین در دوره اولیه بارداری تأثیر بگذارند. در مقایسه با نمونههای غیرهموراژیک، آنهایی که خونریزی قشر مغز داشتند، شامل خوشههای گلبول قرمز با سطح قابلتوجهی بیشتر، و خوشههای گلبول قرمز بهطور قابلتوجهی در هر میلیمتر مربع از بافت جنین، با نسبت قابلتوجهی از سطح سطح در بافتهای قشر مغز شامل خوشههای گلبول قرمز بودند. تحقیقات بیشتری باید برای ارزیابی عواقب توسعه عصبی COVID-19 انجام شود.