علاوه بر این، جنسیت مذکر با 40 درصد احتمال بیشتر MI همراه بود. بیماری کلیوی نیز شانس MI را تا 56 درصد افزایش داد. در نهایت، محققان تجزیه و تحلیل حساسیت را در افراد جوان تر (<50 سال) و مسن تر (≥ 50 سال) انجام دادند. عفونت زوستر احتمال MI را در افراد مسن تر افزایش داد، در حالی که واکسیناسیون شینگریکس احتمال MI را کاهش داد. نسبت شانس را نمی توان در افراد جوان تر به دلیل نمونه کوچک 78 بیمار مبتلا به MI محاسبه کرد.
نتیجه گیری
گروه شاهد بیمارانی بودند که در طول دوره مطالعه ویزیت مراقبت های اولیه داشتند. تاریخ شاخص تاریخ شروع زونا یا قرار ملاقات مراقبت های اولیه (برای کنترل) بود. اولین بروز MI بعد از تاریخ شاخص با استفاده از کدهای طبقه بندی بین المللی بیماری ها، ویرایش دهم (ICD-10) تعیین شد. واکسیناسیون با زوستاواکس (واکسن زنده زوستر)، شینگریکس (واکسن نوترکیب، کمکی زوستر)، یا هر دو قبل از ارزیابی عفونت.
در مطالعه حاضر، محققان ارتباط بین هرپس زوستر و خطر ابتلا به MI پس از عفونت را بررسی کردند. آنها داده ها را از انبار داده های شرکتی وزارت امور کهنه سربازان ایالات متحده (VA) (CDW) بازیابی کردند. بیماران 18 ساله یا بالاتر با سابقه تشخیصی هرپس زوستر که از ژانویه 2015 تا ژانویه 2020 در VA تحت مراقبت قرار گرفتند، به عنوان موارد در نظر گرفته شدند.
در مجموع، یافته‌ها نشان داد که عفونت هرپس زوستر با خطر بیشتری برای ابتلا به MI در طی 30 روز پس از بیماری مرتبط است. مردان، بیماران همبود و افراد مسن در معرض خطر MI بودند. دریافت واکسن نوترکیب احتمال MI در بیماران مسن را کاهش داد. واکسیناسیون برای جلوگیری از عفونت هرپس زوستر و عوارض قلبی عروقی بعدی ضروری است.
MI به عنوان یک عارضه قلبی عروقی شدید پس از عفونت های ویروسی توصیف شده است. تخمین زده می شود که عفونت زونا یا زوستر سالانه باعث حدود یک میلیون مورد در ایالات متحده (ایالات متحده) می شود. هنگامی که با ویروس واریسلا زوستر (VZV) آلوده می شود، در اعصاب جمجمه و گانگلیون های ریشه پشتی ایجاد تاخیر می کند که بعداً به عنوان تبخال زوستر دوباره فعال می شود.
تجزیه و تحلیل آماری توصیفی ویژگی های جمعیت شناختی پایه را تعیین کرد. مدل های رگرسیون لجستیک چند متغیره با حذف به عقب برای تخمین نسبت شانس و فاصله اطمینان 95 درصد برای خطر MI 30 روز پس از تاریخ شاخص استفاده شد. آزمون والد کای دو معنادار بودن نسبت شانس را تایید کرد.
یافته ها
به طور کلی، این مطالعه شامل 2.15 میلیون بیمار، با 71،912 مورد و 2.09 میلیون بیمار بود. MI در 244 مورد (0.44٪) و 5782 (0.28٪) شاهد در طی 30 روز رخ داد. میانگین سنی موارد زوستر 71.3 سال بود، در حالی که افراد شاهد به طور متوسط 69 سال داشتند. بیشتر افراد (91٪) در هر دو گروه مرد بودند.
سابقه قبلی MI یک عامل خطر مهم برای ایجاد MI بعد از تاریخ شاخص بود. به همین ترتیب، نارسایی احتقانی قلب قبلی شانس MI را تا 29 درصد افزایش داد، در حالی که سابقه بیماری عروقی با 14 درصد احتمال بیشتر MI همراه بود. شرایط سرکوب کننده سیستم ایمنی احتمال ابتلا به MI را تا 63 درصد افزایش می دهد.
بیمارانی که سابقه هرپس زوستر داشتند 1.35 برابر بیشتر از افراد گروه کنترل در 30 روز پس از عفونت احتمال ابتلا به MI داشتند. آنهایی که با حداقل یک دوز واکسن شینگریکس واکسینه شده بودند، 18 درصد کمتر از موارد غیر واکسینه شده احتمال ابتلا به MI پس از ایندکس را داشتند. تفاوت معنی داری در میزان MI برای افراد واکسینه شده با Zostavax مشاهده نشد.
در مطالعه اخیر منتشر شده در انجمن باز بیماری های عفونیمحققان خطر انفارکتوس میوکارد (MI) را پس از عفونت زوستر ارزیابی کردند.
مطالعه: افزایش خطر انفارکتوس میوکارد به دنبال عفونت هرپس زوستر. اعتبار تصویر: lovelyday12/Shutterstock
زمینه
هرپس زوستر می تواند عواقب شدیدی از جمله نورالژی پس از تبخال ایجاد کند. سایر عوارض جدی شامل مننگوآنسفالیت، آرتریت سلول غول پیکر، کراتیت، آسیب اعصاب جمجمه، میلیت، آسیب اندوواسکولار و کراتیت است. واکسن هایی برای پیشگیری از هرپس زوستر در دسترس هستند. چندین مطالعه عفونت VZV و زونا را با افزایش خطر MI مرتبط می‌دانند.
