مارژنوت خاطرنشان می کند که تیمارهای فسفر آزمایش شده در این مطالعه ممکن است برای جذب سرب گوجه فرنگی کار چندانی نداشته باشند، اما او می گوید که آنها همچنان برای دریافت سرب از طریق استنشاق و بلع مستقیم امیدوار هستند.
دانشمندان در مورد چگونگی جذب و انباشتن سرب سبزیجات و سایر محصولات در محیط های واقعی اطلاعات زیادی ندارند، اما تحقیقات جدید U of I در باغ های حیاط خلوت شیکاگو نشان می دهد که گوجه فرنگی احتمالاً برای خوردن بی خطر است، حتی زمانی که در خاک های بسیار آلوده به سرب رشد می کند. .
دانشگاه ایلینویز کالج کشاورزی، مصرف کننده و علوم محیطی
“اگر گرد و غبار را با مالچ سنگین به حداقل برسانید، می توانید با خیال راحت گوجه فرنگی بکارید، بنابراین همه امیدها از بین نمی رود. در ایلینوی، EPA خطر استنشاق را روی 400 پی پی ام تعیین می کند، اما ما دریافتیم که می توانید تا سه برابر بیشتر از آن در ایلینویز باشید. خاک و با خیال راحت گوجه فرنگی را پرورش دهید.” “اما باز هم، باغداران و کارگران مزارع شهری باید در نحوه کشت خاک، پوشش سطح و شستن میوه ها بسیار مراقب باشند تا در معرض قرار گرفتن آنها به حداقل برسد. اما حداقل می دانیم که نیازی به افزودن اصلاحات گران قیمت کاهش نیست.”
مارژنوت به پرورش دهندگان گوجه فرنگی توصیه می کند که اگر در خاک های آلوده به سرب رشد می کنند وحشت نکنند.
او می‌گوید: «اگر می‌خواهیم به‌طور پایدار خطر مصرف سرب و استنشاق را در سطح شهر کاهش دهیم، باید به فسفر و منابع محلی مانند بیوسولیدها با دقت بیشتری نگاه کنیم.» بیوسولیدها به صورت محلی در شیکاگو تولید می شوند و برنامه هایی وجود دارد که آنها را در اختیار کاربران قرار می دهد.
مارژنوت می گوید: “من نگران میوه ها نیستم، بلکه اعمال خاک ورزی و کاشت است. اینجاست که شما در معرض آن قرار می گیرید.” “اگر به طور جادویی برای رسیدن به مرحله میوه، در معرض خاک های آلوده قرار نگیرید، یا اگر از خاک مالچ پاشی کنید و کت و شلوار و ماسک تنفسی بپوشید، طلایی شده اید. اما، البته، همه ما می دانیم که اینطور نیست.” اینطور اتفاق نمی افتد.”
کشاورزی شهری در حال رونق است، اما اغلب یک خطر پنهان در کمین خاک شهر وجود دارد: سرب. یک مطالعه اخیر در دانشگاه ایلینویز نشان داد که سطح سرب به طور جهانی در خاک در سراسر شیکاگو، یک نقطه داغ شهری، افزایش یافته است.
همانطور که اتفاق می افتد، هیچ یک از اصلاحات باعث کاهش سرب در گوجه فرنگی نشد. جذب سرب توسط گیاهان به میوه‌های گوجه‌فرنگی حتی در خاک بسیار آلوده آنقدر کم بود که اصلاح‌ها هیچ اثر قابل تشخیصی نداشتند. برای بیان اعداد، میانگین غلظت سرب گوجه فرنگی در سراسر سایت ها 0.01 پی پی ام در سال 2019 و 0.13 پی پی ام در سال 2020 بود. هر دو رقم بسیار کمتر از حداکثر حد مجاز 1.6 ppm تعیین شده توسط سازمان خواربار و کشاورزی (FAO) برای گوجه فرنگی است.
اندرو مارژنوت، استادیار دپارتمان علوم زراعی در U of I می گوید: «انباشتگی سرب بسیار کمی در میوه ها وجود داشت، به طوری که تخمین می زنیم که یک مرد بالغ متوسط باید تقریباً 400 پوند گوجه فرنگی در هفته بخورد تا به سطوح سمی برسد. و یکی از نویسندگان مطالعه جدید. با این حال، یک کودک با وزن کمتر از حدود 60 پوند باید «فقط» 80 پوند گوجه فرنگی در هفته بخورد – هنوز هم بسیار کم است، اما آستانه مصرف کمتری دارد.
این به این دلیل است که وقتی خاک آلوده را کار می کنیم، در آن می کاریم، یا آن را در خانه مان دنبال می کنیم، در نهایت آن را استنشاق می کنیم. سرب همچنین می تواند به گرد و غبار ریز روی پوست گوجه فرنگی، سبزی های برگ دار و به ویژه سبزیجات ریشه ای ختم شود. با شستشوی نادرست، آن را درست می خوریم. و بسته به غلظت سرب خاک، مقدار کمی از آن می تواند اثرات زیادی بر سلامتی داشته باشد.
Margenot همچنین شیوه‌های کشاورزی را توصیه می‌کند که به حداقل مزاحمت خاک نیاز دارند، مانند کشاورزی و تولید میوه چند ساله.
“در سال دوم، ما شاهد یک افزایش مرتبه بزرگی در سرب در میوه در دو تا از سه مکان بودیم. این کاملا غیرمنتظره بود، و ما نمی‌توانیم آن را توضیح دهیم. اما سطوح سرب خاک در طول سال‌ها تغییر نکرد و سطح سرب میوه همچنان بسیار پایین بود.” بنابراین، برای من، این دو چیز است. اول اینکه، هنوز تحقیقات اساسی زیادی در مورد جذب سرب گیاهی باید انجام شود – ما حتی نمی‌دانستیم که انتظار یک اثر فصلی داشته باشیم. دوم، و مهمتر از همه، همبستگی بسیار ضعیفی بین کل وجود دارد. سرب خاک و جذب سرب.”
Margenot می گوید: “ما تصمیم گرفتیم که TSP و همچنین بیوسولیدهای کمپوست شده و خشک شده در هوا را که مدفوع انسانی پردازش شده توسط کارخانه های تصفیه فاضلاب شیکاگو هستند، آزمایش کنیم. آنها بیوسولیدهای کلاس A هستند، به این معنی که برای پاتوژن ها و فلزات سنگین آزمایش می شوند.” من می‌دانم که یک عامل ick وجود دارد، اما آنها احتمالاً ایمن‌تر از کود دامی هستند که می‌توانید در یک فروشگاه سخت‌افزار بخرید.»
در مطالعه خود، مارگنوت و جورج واتسون، یکی از نویسندگان، گوجه فرنگی های روما را در حیاط خلوت شیکاگو با سطوح سرب خاک بین 77 تا 1206 قسمت در میلیون (ppm) کاشتند که از سطح سرب طبیعی پس زمینه 21 ppm فراتر می رفت و به طور کلی از آستانه 400 EPA ایلینویز فراتر رفت. ppm برای خطر استنشاق محققان می‌خواستند ببینند که چه مقدار سرب در میوه بدون عملیات خاکی به پایان می‌رسد و چه زمانی خاک با تیمارهای مختلف مبتنی بر فسفر اصلاح شد که نشان داد جذب سرب توسط انسان از طریق استنشاق گرد و غبار یا مسیرهای بلع ذرات کاهش می‌یابد.
مرجع مجله:
EPA کودهای فسفاته مانند سوپر فسفات سه گانه (TSP) را با میزان کاربرد بالا برای کاهش سرب خاک برای مصرف انسان توصیه می کند، اما سهامداران به واتسون و مارگنوت گفتند که آنها نیز اصلاح ماده آلی را می خواهند.
10.1016/j.scitotenv.2022.155076
این خبر خوبی برای کشاورزی شهری است، اما یک هشدار احتمالی برای باغبان خانگی و سایر کشاورزان شهری وجود دارد.
اگرچه سطوح سرب در طول دو سال مطالعه بسیار پایین باقی ماند، اما تغییر بین سال‌های مطالعه، نظر محققان را برانگیخت.