این کار توسط مؤسسه ملی پیری، مؤسسه ملی بهداشت، تحت شماره جایزه R01AG066742 پشتیبانی شده است.
منبع:
موکامل، دی بی، و همکاران. (2023). مراقبت از زوال عقل در خانه های سالمندان ایالات متحده گسترده است. امکانات با بیشترین بیماران زوال عقل ممکن است مراقبت بهتری ارائه دهند. امور بهداشتی. doi.org/10.1377/hlthaff.2022.01263.
قانون پروژه ملی آلزایمر در سال 2011 باعث افزایش سرمایه گذاری در تحقیقات توسط مؤسسه ملی پیری شده است و انتظار می رود سیاست های فدرال برای بهبود مراقبت های پرستاری در خانه از طریق استانداردهای کارکنان افزایش یافته به نفع همه ساکنان باشد. با این حال، فقدان آموزش بر اساس ترکیب جمعیت، نگرانی هایی را در مورد تضمین کیفیت و ایمنی برای مبتلایان به ADRD ایجاد می کند.
دانشگاه کالیفرنیا – ایروین
کیفیت مراقبت برای ساکنان خانه سالمندان مبتلا به بیماری آلزایمر و زوال عقلهای مرتبط زمانی بهترین است که اکثریت باشند، اما طبق مطالعهای که توسط دانشگاه کالیفرنیا انجام شد، اکثر امکانات همچنین جمعیت ناهمگنی را در خود جای میدهند، جایی که آموزش کارکنان متخصص محدود است. ایروین
موکامل گفت: «در حالی که انتظار میرود شیوع ADRD در دهههای آینده افزایش یابد، افرادی که در خانههای سالمندان زندگی میکنند، تنها در تعداد کمی از امکانات، اکثریت را تشکیل میدهند. “تلاش برای اطلاع رسانی شیوه های مراقبت بهینه، نیازهای کارکنان و آموزش مستلزم سرمایه گذاری در تحقیق، سیاست و نوآوری است. تمرکز و همکاری مستمر برای پیشبرد پیشرفت و بهبود مراقبت، کیفیت زندگی و نتایج بهداشتی برای این جمعیت آسیب پذیر ضروری است.”
“شناخت و مدیریت شرایط پیچیده پزشکی و علائم رفتاری ساکنان مبتلا به ADRD نیازمند دانش افزایش یافته در بین کارکنان است. این یافته ها نگرانی های قابل توجهی را در مورد سطح مراقبت و کیفیت زندگی برای اکثر این افراد ایجاد می کند و نیاز فوری به سطح بالاتر را برجسته می کند. دانا موکامل، نویسنده مسئول و استاد پزشکی UCI گفت.
مرجع مجله:
یافته ها، اخیراً در شماره ژوئن این مجله منتشر شده است امور بهداشتی، بر اساس تجزیه و تحلیل 13909 تسهیلات بین سالهای 2017 تا 2019 است. دادههای مراکز خدمات مدیکر و مدیکید برای ارزیابی تسهیلات با جمعیت ADRD بالا و پایین، سطوح کارکنان، کیفیت مراقبت و پیامدهای بهداشتی برای 7.6 میلیون نفر از ساکنان، 42 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. درصد از آنها مبتلا به ADRD یا اختلال شناختی تشخیص داده شده بودند.
این تیم همچنین شامل محققین دبورا سالیبا، رئیس دانشگاه UCLA Anna & Harry Borun در رشته پزشكی و پیری و معاون آموزش در سیستم مراقبت بهداشتی امور كهنه سربازان لس آنجلس بود. هدر لاد، آمارشناس ارشد تحقیقات پزشکی داخلی UCI و تحلیلگر داده. و تامارا کونتزکا، پروفسور لوئیس بلاک در علوم بهداشت عمومی در دانشگاه شیکاگو.
محققان کشف کردند که ساکنان ADRD در تمام خانههای سالمندان پراکنده بودند و کمتر از نیمی از آنها در مراکزی بودند که 60 تا 90 درصد جمعیت را تشکیل میدادند. همچنین مشخص شد که کمتر از 5 درصد از تختهای خانه سالمندان در واحدهای مراقبت ویژه زوال عقل هستند و به نظر میرسد تنها مراکزی که جمعیت ADRD بیش از 90 درصد داشتند، مراقبت بهتری ارائه میدهند.
موکامل گفت: «این مطالعه با هدف رسیدگی به شکافهای موجود در ادبیات فعلی در مورد تمرکز ساکنان ADRD در خانههای سالمندان و پیامدهایی که بر کیفیت مراقبت از آنها دارد، انجام شد. یافتههای ما نیاز به آموزش تخصصی را برجسته میکند و مسائل مهم سیاستی را مطرح میکند که باید به آنها رسیدگی شود.»