مطالعه یک ترکیب شیمیایی برای درمان بیماری های خود ایمنی را نشان می دهد

در گذشته، محققانی که علاقه مند به توسعه درمانی برای بیماری های خودایمنی بودند، اغلب به مهار گلیکولیز و در نتیجه سلول های Th17 توجه می کردند. اما گلیکولیز برای انواع مختلف سلول های بدن ضروری است و مهار آن می تواند عوارض جانبی قابل توجهی داشته باشد. PEP این پتانسیل را دارد که به عنوان یک درمان بدون ایجاد چنین عوارض جانبی استفاده شود.

هوانگ، تی.، و همکاران (2023) فسفونولپیرووات برنامه رونویسی Th17 را تنظیم می کند و خودایمنی را مهار می کند. گزارش های سلولی doi.org/10.1016/j.celrep.2023.112205.



منبع

منبع:

دانشمندان ژاپنی ترکیب شیمیایی را کشف کرده اند که می تواند برای درمان بیماری های خودایمنی مختلف مانند مولتیپل اسکلروزیس و آرتریت روماتوئید استفاده شود. این بیماری‌ها زمانی اتفاق می‌افتند که پاسخ ایمنی بدن از بین برود. سیستم ایمنی که به طور معمول به پاتوژن ها و عفونت ها حمله می کند، در عوض به سلول ها و بافت های سالم حمله می کند. برای میلیون‌ها نفری که از بیماری‌های خودایمنی در سراسر جهان رنج می‌برند، نتیجه می‌تواند ناتوان‌کننده باشد – آرتریت روماتوئید باعث درد مفاصل مفرط می‌شود، در حالی که مولتیپل اسکلروزیس می‌تواند عملکرد مغز و نخاع فرد را از کار بیندازد.

نویسنده اول، آقای تسونگ-ین هوانگ، کاندیدای دکترا در واحد سیگنال ایمنی، اظهار داشت: جالب اینجاست که گلیکولیز بیش از حد باعث سرکوب فعالیت سلول Th17 می شود. بنابراین، ما فرض کردیم که مولکول های تولید شده در طی گلیکولیز ممکن است سلول ها را مهار کنند.

این تحقیق آنها را به سمت پروتئینی به نام JunB هدایت کرد که برای بلوغ سلول های Th17 ضروری است. JunB بلوغ Th17 را با اتصال به مجموعه ای از ژن های خاص ترویج می کند. محققان دریافتند که درمان PEP با مسدود کردن فعالیت JunB از تولید سلول‌های Th17 جلوگیری می‌کند.

آقای هوانگ توضیح داد که چگونه این در ابتدا یک نتیجه گیج کننده بود، زیرا با تمام تحقیقات دیگر در مورد این موضوع مخالف بود، اما او تصمیم گرفت استقامت کند و به آنچه می تواند رخ دهد نگاه دقیق تری بیندازد.

مرجع مجله:

پروفسور هیروکی ایشیکاوا، رهبر، واحد سیگنال ایمنی، موسسه علم و فناوری اوکیناوا (OIST)

محققان با داشتن این دانش، موش هایی را که دارای التهاب عصبی ناشی از خودایمنی بودند با PEP درمان کردند. این بیماری شباهت زیادی به مولتیپل اسکلروزیس دارد و این موش ها علائم بهبودی مثبتی را نشان دادند. اکنون دانشمندان حق اختراع را برای ادامه این تحقیقات ثبت کرده اند.

phosphoenolpyruvate یا به اختصار PEP را وارد کنید. این ترکیب شیمیایی یک متابولیت است که هنگام تبدیل گلوکز به انرژی تولید می شود. از آنجایی که این بخشی از چنین فرآیند مهمی است، PEP هر روز در بدن ما تولید می شود. محققان دریافتند که درمان با PEP می تواند بلوغ سلول های TH17 را مهار کند و منجر به رفع پاسخ التهابی شود.

پروفسور ایشیکاوا در ادامه توضیح داد که این تحقیق منتشر شده در گزارش های سلولی، می تواند منجر به توسعه درمانی برای بیماری های خود ایمنی شود.

این تحقیق بر روی سلول های T helper 17 یا سلول های Th17 متمرکز شد. سلول‌های Th17 نوعی از سلول‌های T هستند – گروهی از سلول‌ها که بخش‌های اصلی سیستم ایمنی را تشکیل می‌دهند. این سلول ها که به تعداد زیاد در روده ما وجود دارند، تکامل یافته اند تا به ما در مبارزه با پاتوژن های مهاجم کمک کنند، اما گاهی اوقات بیش از حد فعال می شوند و بافت طبیعی و سالم را به عنوان پاتوژن اشتباه می گیرند و در نتیجه خودایمنی ایجاد می کنند. تولید سلول های Th17 نیاز به گلیکولیز دارد، یک فرآیند متابولیک که در آن گلوکز تجزیه شده و به انرژی تبدیل می شود تا نیازهای متابولیکی سلول ها را تامین کند. گلیکولیز نه تنها برای رشد سلول های Th17 بلکه برای انواع سلول های بدن ما ضروری است.

دانشگاه فارغ التحصیل موسسه علم و فناوری اوکیناوا – OIST

کلید توسعه بیماری های خودایمنی و در نتیجه راه مهار این پیشرفت در سلول های ما نهفته است، اما مکانیسم اصلی آن همیشه نامشخص بوده است. اکنون، تحقیقات اخیر ما ترکیبی را روشن کرده است که می تواند از پیشرفت این بیماری ها جلوگیری کند.


آقای هوانگ توضیح داد: “نتایج ما پتانسیل بالینی PEP را نشان می دهد.” اما ابتدا باید کارایی آن را افزایش دهیم.»