نتایج مطالعه، مادران مبتلا به SARS-CoV-2 را تشویق می کند تا برای محافظت از نوزادان در برابر کووید با شیر مادر تغذیه کنند

می 30, 2023جولای 18, 2022 از دکتر سمیعی

منبع

در مطالعه حاضر، نویسندگان از تیتر آنتی بادی در سرم و خون زنان باردار مبتلا به عفونت SARS-CoV-2 و همچنین در خون بند ناف نوزادان آنها در بدو تولد و شش ماهگی برای ارزیابی ماهیت محافظت از مادر استفاده کردند. در نوزادان این مطالعه شامل بیش از 100 زن باردار با میانگین سنی 34 سال بود که بیش از دو سوم آنها در طی دو هفته پس از زایمان یا در حین زایمان آلوده شدند.

به طور مشابه، حدود 67٪ از مادران IgA مثبت IgA در شیر مادر خود داشتند، در حالی که حدود 75٪ از مادران IgA منفی تیتر IgA قابل تشخیص در سرم یا شیر مادر نداشتند. این یافته ها نشان دهنده ارتباط نزدیک بین سطوح IgA در خون و شیر مادر است.

جفت امکان انتقال سریع و کارآمد IgG به نوزاد را فراهم می کند. با این حال، سطح IgG به طور قابل توجهی در طول زمان کاهش یافته است. برعکس، تیتر آنتی بادی در مادران افزایش یافت. تیتر آنتی بادی نیز با تیترهای آنتی بادی خنثی کننده همبستگی داشت و قدرت همبستگی در طول زمان بهبود می یابد.

مطالعه: سطح آنتی بادی برای افزایش پروتئین SARS-Cov-2 در مادران و کودکان از زایمان تا شش ماه بعد. اعتبار تصویر: Lightspring / Shutterstock.com

مقدمه

وجود گیرنده های فراوان آنزیم مبدل آنژیوتانسین 2 (ACE2) در سراسر جفت ممکن است خطر عفونت این اندام را افزایش دهد. آسیب جفت حاصل، که به آن اجازه می دهد تا سیتوکین های التهابی را به گردش خون جنین نشت کند، می تواند منجر به پیامدهای مضر جنین شود.

همچنین لازم به ذکر است که حتی اگر زمان واکسیناسیون مادر برای مصونیت نوزاد مناسب نباشد، واکسن کووید-19 از مادر در برابر بیماری شدید و پیامدهای نامطلوب بارداری محافظت می کند.

آنتی بادی های IgG از جفت به گردش خون جنین عبور می کنند. با این حال، IgM یا IgA نمی تواند در دوران بارداری به جنین منتقل شود. بنابراین، وجود IgM و IgA نشان دهنده عفونت احتمالی جنین است.

از نمونه های جفت شده، سطح IgG در اکثر زنان در شش ماهگی بالا باقی ماند. با این حال، حدود 33٪ از مادران کاهش قابل توجهی در سطح IgM خود را به حدود 25٪ از کسانی که در بدو تولد گزارش شده بودند نشان دادند. سطح IgG در طول این دوره در 23 نوزاد از بیش از 400 به یک نوزاد کاهش یافت.

در مطالعه حاضر، اکثر مادران مبتلا به کووید-19 در سه ماهه سوم بارداری تشخیص داده شدند. با این حال، این ممکن است همیشه نشان دهد که آنها در آن زمان آلوده بودند. قابل ذکر است، مادرانی که سطح آنتی بادی بسیار پایینی داشتند، در نزدیکی زمان زایمانشان تشخیص داده شد و اکثر نوزادان متولد شده از این مادران دارای سرم منفی بودند.

مهمترین عامل در انتقال آنتی بادی نوزاد، سطح سرمی IgG مادر است. نقش قومیت و سایر شرایط پزشکی نیز باید بررسی شود.

در دو نمونه خون بندناف، سطح IgM پایین بود، در حالی که IgA در سه نمونه پایین بود. هر پنج نمونه از نوزادانی که برای COVID-19 منفی بودند اما آنتی بادی های IgG بالایی در سنبله نشان دادند، به دست آمد.

آنتی بادی های موجود در شیر مادر ممکن است از انتقال عمودی در دوران شیردهی نیز جلوگیری کند. این اثر با واسطه IgA ترشحی (sIgA) از بافت لنفوئیدی مرتبط با روده (GALT)، که به گیرنده Ig متصل می شود تا از طریق ترشح وارد شیر مادر شود. این تیترهای بالا با فعالیت خنثی کننده همراه بر اهمیت شیردهی حتی برای مادران مبتلا به کووید-19 تأکید می کند.

روی هم رفته، ایمنی غیرفعال نوزادان با انتقال آنتی بادی های مادری ایجاد می شود، که زمانی کارآمدتر است که عفونت در اوایل بارداری در مقایسه با دوره حوالی زایمان اتفاق بیفتد. اختلال در گلیکوزیلاسیون آنتی بادی، که توسط SARS-CoV-2 ایجاد می شود، ممکن است وسعت چنین انتقالی را کاهش دهد، به ویژه هنگامی که COVID-19 در سه ماهه سوم رخ می دهد.

COVID-19 معمولاً منجر به تولید آنتی‌بادی‌های خنثی‌کننده می‌شود که به طور خاص آنتی ژن SARS-CoV-2 را هدف قرار می‌دهند. این آنتی بادی ها در برابر بیماری شدید محافظت می کنند و به طور معمول به اپی توپ های موجود در دامنه اتصال گیرنده سنبله (RBD) متصل می شوند که محل اتصال ACE2 را درگیر می کند. وجود ایمونوگلوبولین اختصاصی M (IgM) و IgA به ترتیب در خون و شیر مادر شناسایی شده است.

هر چه عفونت در دوران بارداری زودتر اتفاق بیفتد، احتمال ابتلای مادر به آنتی بادی بیشتر می شود. در حالی که تقریباً 95٪ از مادران در صورت آلوده شدن بیش از دو هفته قبل از زایمان، تیتر IgG قابل تشخیص داشتند، دو سوم آنها دارای آنتی بادی IgM و IgA بودند. همبستگی برای حضور آنتی بادی در سرم، خون بند ناف و شیر مادر مشاهده شد.

شدت بیماری کروناویروس 2019 (COVID-19) در بارداری و نوزادی شدیدتر از کودکان در نظر گرفته می شود. در نتیجه، ارزیابی کارآیی واکسیناسیون یا عفونت طبیعی در القای ایمنی محافظتی در برابر سندرم حاد تنفسی ویروس کرونا 2 (SARS-CoV-2) در نوزادان ضروری است.

زنان علامت دار و نوزادان آنها سطوح آنتی بادی سرم بالاتری را سه تا پنج برابر نشان دادند.

15 نوزاد بدون آنتی بادی IgG قابل تشخیص وجود داشت که تقریباً همه آنها از مادران آلوده در عرض یک ماه پس از زایمان متولد شدند. علاوه بر این، تقریباً 90 درصد از این نوزادان از مادرانی با سرم منفی به دنیا آمدند، و بیشتر نوزادان باقی مانده از مادرانی با IgG در خونشان متولد شدند.

آنتی بادی های ضد SARS-CoV-2 توسط اکثر زنان باردار به دنبال عفونت تولید می شوند و هم در سرم مادر و هم در شیر مادر قابل تشخیص هستند. این سطوح آنتی بادی در مادرانی که عفونت علامت دار را تجربه کرده اند در مقایسه با بیماران بدون علامت بیشتر است.

در مجموع، 71 نوزاد با میانگین سن حاملگی 37 هفته وارد مطالعه شدند. اکثر نوزادان از طریق زایمان واژینال به دنیا آمدند و با شیر مادر تغذیه شدند، در حالی که کمتر از 2٪ در طول مطالعه برای COVID-19 مثبت بودند.

یافته های مطالعه

در خون جنین، IgG تقریباً در 80 درصد نمونه ها یافت شد. با این حال، سایر کلاس های آنتی بادی غیر معمول بودند. به طور متوسط، سطح IgG در خون جنین حدود 25 درصد از مقدار مشاهده شده در خون مادر بود.

آنتی بادی های سرم به پروتئین سنبله با آنتی بادی های خون بند ناف در ارتباط بود. با این حال، نمونه های شیر مادر نتوانستند این ارتباط را نشان دهند.

یک جدید تولد این مطالعه به بررسی قدرت این محافظت با استفاده از غلظت آنتی بادی در بدو تولد و بعد از شش ماهگی در مادران و کودکان می پردازد.

از سه نوزادی که آزمایش کووید-19 آنها مثبت بود، تنها یک نوزاد در زمان زایمان مثبت شد و از مادری منفی بود که در آن زمان بیمار بود. دو نفر دیگر 15 روز پس از تولد مثبت شدند.