این تحقیق توسط مؤسسه ملی بهداشت (R21 MH118019-01) پشتیبانی شد.
تهوع، استفراغ و سایر مشکلات گوارشی از عوارض جانبی بالقوه PrEP هستند، اما تنها درصد کمی از افرادی که این داروها را مصرف می کنند گزارش شده است.
“بهینه سازی جذب پروفیلاکسی تزریقی طولانی اثر قبل از مواجهه برای پیشگیری از HIV برای مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند” توسط لورین دین، زاخاری پردمور، الکساندرا اسکینر، سینا ناپلئون، فیلیپ چان و جولیا رایفمن نوشته شده است.
محققان شرکت کنندگان را با تبلیغات در رسانه های اجتماعی بین ماه مه 2020 تا اکتبر 2021 در این مطالعه به کار گرفتند. از شرکت کنندگان خواسته شد تا یک نظرسنجی آنلاین موسوم به آزمایش انتخاب گسسته را پر کنند – که نه تنها ترجیحات دنیای واقعی شرکت کنندگان را نشان می دهد، بلکه همچنین طراحی شده است. نقاط قوت نسبی آن ترجیحات
پاسخ دهندگان روش تجویز را کم اهمیت ترین عامل در نظر گرفتند، اگرچه ترجیح آنها به طور کلی یک نسخه تزریقی طولانی مدت نسبت به یک قرص روزانه یا دوره کوتاه مورد نیاز از قرص ها بود.
این نظرسنجی که از می 2020 تا اکتبر 2021 انجام شد، ترجیحات مربوط به PrEP را در نمونه ای متشکل از 688 همجنس گرا، دوجنسه و سایر مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند، بررسی کرد. نمونه شامل افرادی بود که قبلا از PrEP استفاده کرده بودند و همچنین افرادی که استفاده نکرده بودند. پاسخ دهندگان تمایل داشتند عوارض جانبی را به عنوان مهم ترین عامل و پس از آن هزینه ها را رتبه بندی کنند. و اگرچه آنها تزریق طولانی مدت را به روش های دیگر مصرف PrEP ترجیح می دادند، اما روش مصرف را به عنوان کم اهمیت ترین موضوع در نظر گرفتند.
ابتکاری به رهبری وزارت بهداشت و خدمات انسانی ایالات متحده، پایان دادن به اپیدمی HIV در ایالات متحده، با هدف افزایش جذب کلی PrEP به 50 درصد تا سال 2030 است.
HIV PrEP در سال 2012 پس از تایید سازمان غذا و داروی آمریکا یک قرص یک بار در روز که نیاز به چک کردن ماهانه دارد، وارد بازار شد. FDA در دسامبر 2021 یک PrEP تزریقی طولانی اثر را تأیید کرد. PrEP که به عنوان یک ابزار پیشگیری حیاتی معرفی شد، ثابت کرد که در صورت استفاده صحیح، 99 درصد در مسدود کردن عفونت HIV مؤثر است. با این حال، جذب کند بوده است. طبق گفته مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری، تا سال 2020، تنها حدود 25 درصد از افرادی که PrEP برای آنها توصیه می شود، از آن استفاده می کردند، که میزان جذب در بین سیاه پوستان و اسپانیایی تبارها به ترتیب تنها 9 و 16 درصد در سال 2020 برآورد شد.
او و همکارانش اکنون این مطالعه را با تجزیه و تحلیل ترجیحات PrEP بر اساس نژاد و سایر گروه‌های جمعیتی دنبال می‌کنند.
تجزیه و تحلیل های زیرگروه نشان داد که کسانی که کمتر از 75000 دلار در سال درآمد دارند و کسانی که تجربه قبلی مصرف PrEP را داشتند، ترجیحات قوی تری برای PrEP کم هزینه دارند.
اگرچه گروه ویژه خدمات پیشگیرانه ایالات متحده در سال 2019 به PrEP رتبه “A” داده است – به طور مؤثر PrEP و خدمات بالینی مرتبط را با هزینه کم یا بدون هزینه تحت سیاست های بیمه درمانی منطبق با قانون مراقبت مقرون به صرفه در دسترس قرار می دهد – هر کسی که به PrEP نیاز دارد تحت پوشش قرار نمی گیرد. چنین سیاست هایی یا اصلاً توسط هر بیمه درمانی.
دومین و سومین اهمیت برای شرکت‌کنندگان در مطالعه، هزینه‌های PrEP و زمان سفر برای پیگیری ویزیت‌های پزشکی بود. PrEP تزریقی جدید با یک تزریق ماهانه به مدت دو ماه شروع می شود و سپس هر دو ماه یک بار تزریق می شود. در مقابل، قرص‌های PrEP معمولاً یک بار در روز تجویز می‌شوند. افرادی که از دارو استفاده می کنند هر 90 روز یا چهار بار در سال به صورت حضوری تحت نظر قرار می گیرند، در حالی که افرادی که از داروهای تزریقی استفاده می کنند هر دو ماه یکبار، تقریباً 6 بار در سال معاینه می شوند.
اولین نویسنده مشترک دین در این مقاله، Zachary Predmore، دکترا، محقق سیاست گذاری در شرکت RAND بود. پردمور این تحقیق را در حالی انجام داد که در حال تکمیل دکترای خود در مدرسه بلومبرگ بود.
به گفته دین، نتایج بر نیاز به پایین نگه داشتن پول و هزینه های زمان PrEP و همچنین عوارض جانبی برای بهبود جذب تاکید می کند.
منبع:
Lorraine T. Dean، ScD، نویسنده اول مطالعه، دانشیار در گروه اپیدمیولوژی مدرسه بلومبرگ
نتایج نشان داد که شرکت‌کنندگان در بررسی اینکه آیا PrEP را مصرف کنند، عوارض جانبی بالقوه را مهمترین تلقی کردند. به طور متوسط آنها ترجیح می‌دهند برای PrEP بدون عوارض جانبی 200 دلار بپردازند – بالاترین هزینه در انتخاب‌های ارائه شده – به جای پرداخت هیچ هزینه‌ای برای PrEP با عوارض جانبی طولانی‌مدت.