اختلال در زندگی جهانی منجر به تلاش شدید بسیاری از شرکت‌های داروسازی برای تولید واکسن‌های ایمن و مؤثر علیه SARS-CoV-2 شد. اولین نوع واکسن کووید-۱۹ که تاییدیه دریافت کرد بر اساس پلت فرم پیام رسان ریبونوکلئیک اسید (mRNA) بود. از آن زمان تاکنون، چندین میلیارد دوز واکسن mRNA در سراسر جهان تجویز شده است.
در میان شرکت‌کنندگان در مطالعه با عوامل پرخطر مانند فشار خون بالا، بیماری‌های قلبی، آسم، دیابت، سرطان، بیماری مزمن کلیوی و ناتوانی‌های رشدی، تنها دیابت با احتمال 30 درصد بیشتر واکسیناسیون COVID-19 مرتبط بود.
رگرسیون بیزی لجستیک سلسله مراتبی.
سابقه واکسیناسیون آنفولانزا یا کزاز-دیفتری سیاه سرفه (Tdap) نیز هیچ ارتباطی با میزان پذیرش COVID-19 نشان نداد. جالب توجه است که تنها یک سوم بیمارانی که واکسن کووید-19 دریافت کرده بودند واکسن Tdap را دریافت کرده بودند، در حالی که دو سوم زنان واکسینه نشده این واکسن را دریافت کرده بودند، اگرچه این تفاوت به معنی آماری نمی رسید.
یک جدید گزارش های سلامت زنان این مطالعه احساسات زنان باردار را نسبت به واکسن COVID-19 بر اساس نظرسنجی انجام شده در یک مرکز منطقه ای واحد در نیویورک بررسی می کند.
علیرغم توصیه‌های این ارگان‌ها، از جمله کالج آمریکایی زنان و زایمان (ACOG)، انجمن پزشکی جنین مادر (SMFM) و CDC، فشار رسانه‌های اجتماعی و فقدان داده‌های کارآزمایی بالینی باعث شده است که بسیاری از زنان باردار همچنان مقاومت در برابر واکسیناسیون
یافته های مطالعه
در سومین سال از همه‌گیری بیماری کروناویروس 2019 (COVID-19)، واکسن‌های جدید علیه سندرم حاد تنفسی ویروس کرونا 2 (SARS-CoV-2) همچنان ساخته می‌شوند. با این حال، بسیاری از گروه ها و افراد در مورد واکسیناسیون کووید-19 مردد هستند، از جمله زنان باردار که در معرض خطر بالای ابتلا به بیماری های شدید و پیامدهای نامطلوب بارداری هستند.
این موفقیت توسط بسیاری از جوامع حرفه ای و آژانس های بهداشت عمومی مانند مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری های ایالات متحده (CDC) برای نشان دادن بی خطر بودن واکسن های mRNA COVID-19 در دوران بارداری ذکر شده است.
زنان باردار در آزمایش‌های بالینی واکسن‌های mRNA گنجانده نشدند و در ابتدا در دریافت این واکسن‌ها از ترس تأثیر آنها بر سلامت خود و نوزادشان مردد بودند. این ترس ذکر شده است، حتی اگر COVID-19 در دوران بارداری با خطر بیشتر بیماری شدید، تهویه مکانیکی و مرگ در مقایسه با زنان غیر باردار همراه باشد.
حدود 160 زن در مطالعه حاضر شرکت کردند که تنها حدود 33 درصد از آنها واکسن را دریافت کرده بودند. از بین کسانی که هنوز علیه کووید-19 واکسینه نشده بودند، اکثر آنها کمبود اطلاعات در مورد واکسن مورد استفاده در بارداری را دلیل وضعیت واکسینه نشدن خود و ترس از عوارض نامطلوب ذکر کردند.
بیش از 50 درصد از شرکت کنندگان در مطالعه نشان دادند که احساس می کردند پلت فرم واکسن برای آنها جدیدتر از آن است که به ایمنی آن اعتماد کنند. حدود یک سوم به نیات خیرخواهانه دولت در توصیه به واکسیناسیون گسترده اعتماد نداشتند.
قطع ارتباط بین واکسیناسیون آنفولانزا و Tdap و وضعیت واکسیناسیون کووید-19 در بارداری، این فرضیه را رد می کند که تردید در مورد واکسیناسیون کووید-19 نشان دهنده دیدگاه منفی نسبت به واکسن ها به طور کلی است. اهمیت بحث در مورد واکسن کووید-19 با بیماران در طول ویزیت های انتخابی قبل از زایمان با توجه به اعتمادی که زنان در به دست آوردن اطلاعات در مورد این واکسن از پزشکان خود ابراز داشتند، مشهود است.
همه گیری COVID-19 منجر به موج های گسترده و فلج کننده بیماری در سراسر جهان شد. این باعث اجرای اقدامات قرنطینه ای شد که سفر، تجارت، آموزش و تعاملات اجتماعی را متوقف کرد.
شاید میزان کمی بالاتر واکسیناسیون در بین زنان باردار دیابتی به دلیل افزایش فراوانی تعامل آنها با ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی باشد که از طریق آن ممکن است در نتیجه افزایش اطلاعات، دید مثبتی نسبت به واکسن به دست آورده باشند.