اکثر پاسخ دهندگان بازگو کردند که توسط ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی اولیه خود اخراج یا نادیده گرفته شده اند. حتی برخی از شرکت کنندگان در هنگام پاسخ دادن به موارد باز درخواست کمک کردند. بسیاری از پاسخ دهندگان توضیح دادند که علیرغم تلاش برای یافتن درمان، علائم آنها همچنان ادامه دارد. برخی بر این باور بودند که مداخلات دارویی و غیردارویی می تواند تا حدودی تسکین دهد، اما برای برخی دیگر، هیچ درمانی هنوز هیچ تسکینی ارائه نکرده است.
نتیجه گیری
بیشتر افراد گزارش کردند که سطوح بالایی از خستگی را تجربه کردهاند و توضیح دادند که چگونه آن بسیار بیشتر از خستگی است و آن را بیامانکننده و بر خلاف هر چیز دیگری توصیف کردند. شرکتکنندگان گزارش دادند که بیحالی پس از تمرین مکرر بوده و ظاهراً توسط فعالیتهای مختلف ایجاد میشود. اکثر شرکت کنندگان گزارش کردند که علائم آنها عود می کند و اغلب به طور تصادفی بهبود می یابد. آزمودنی ها کاهش کیفیت زندگی و ظرفیت عملکردی را نشان دادند. بسیاری از افراد احساس میکردند که در بدن معلول گرفتار شدهاند، در حالی که دیگران این تجربه را به اشتراک نمیگذاشتند.
در مطالعه اخیر منتشر شده در تحقیق کیفیت زندگیمحققان تجربیات افراد مبتلا به عواقب پس از حاد بیماری کروناویروس 2019 (COVID-19) را که به عنوان کووید طولانی نیز شناخته می شود، بررسی کردند.
مطالعه: “احساس می کنم بدنم شکسته است”: کاوش در تجربیات افرادی که با کووید طولانی زندگی می کنند. اعتبار تصویر: Starocean/Shutterstock
زمینه
از 213 شرکت کننده از مطالعه مشاهده ای بزرگتر، 169 نفر به موارد باز پاسخ دادند و بنابراین در این مطالعه (فرعی) قرار گرفتند. بیش از 60٪ به سه یا چند مورد باز پاسخ دادند و بقیه به یک یا دو مورد پاسخ دادند. بیشتر شرکت کنندگان سفیدپوست (93.5%) و زن (88.2%) بودند. اکثر پاسخ دهندگان علائم کووید طولانی مدت را بیش از 10 ماه مدیریت کردند.
اکثر مطالعات در مورد کووید طولانی از نظرسنجی های کمی استفاده کرده اند و تنها تعداد کمی از آنها رویکردهای کیفی را اجرا کرده اند. مطالعات با روش های کیفی در درجه اول تجربیات بیماران را از طریق مصاحبه یا گروه های متمرکز بررسی کرده اند. اگرچه گروههای کانونی و مصاحبهها میتوانند به کشف تجربیات زندگی شده بیماران کمک کنند، اما این روشهای زمانبر، احساسی و اجتماعی ممکن است از مشارکت افراد آسیبدیده جلوگیری کند.
در مورد مطالعه
شرکتکنندگان در مورد تجربیات خود با کووید طولانی اطلاعات بینشی ارائه کردند. آنها ظرفیت جدید (عملکردی) خود را ناسازگار با تعهدات اجتماعی، شغلی و فیزیکی خود توصیف کردند. پیش آگهی ناشناخته، علائم متغیری که عود می کنند و بهبود می یابند، و احساس عمیق از دست دادن هویت، نیاز به مداخلات برای حمایت از این زیر مجموعه از جمعیت را پیشنهاد می کند. تحقیقات بیشتر برای پرداختن به پاتوفیزیولوژی، شناسایی عواقب طولانی مدت کووید و اجرای استراتژی های مناسب برای کمک به افراد آسیب دیده مورد نیاز است.
ظرفیت عملکردی فعلی اکثر شرکتکنندگان در تضاد کامل با زندگی قبل از کووید-19 بود. پاسخ دهندگان نشان دادند که به دلیل علائم دیگر نمی توانند از خانواده، خانه یا حتی خودشان مراقبت کنند. آنها ناتوانی خود در مدیریت زندگی روزمره را ناراحت کننده و ناراحت کننده توصیف کردند. اکثر آنها گزارش دادند که هفته کاری خود را کاهش داده اند یا برای مدیریت علائم خود کار نمی کنند.
تأثیر حاد عفونت با سندرم حاد تنفسی کروناویروس 2 (SARS-CoV-2) به طور گسترده ای متفاوت است، به طوری که برخی از افراد به بیماری بدون علامت و برخی دیگر با عوارض جانبی مبتلا می شوند. با این حال، برخی از افراد یک بیماری طولانی مدت و پیچیده را تجربه می کنند که به عنوان کووید طولانی شناخته می شود. علائم شایع عبارتند از سرفه خشک، خستگی، تنگی نفس، اختلالات شناختی، سفتی قفسه سینه، سرگیجه و تپش قلب.
نویسندگان تجربیات و علائم طولانی COVID شرکت کنندگان را در چهار موضوع و هشت موضوع فرعی خلاصه کردند. این چهار موضوع عبارت بودند از: 1) علائم متعدد و پوشیده از کووید طولانی، 2) اثرات فراگیر کووید طولانی مدت، 3) دشواری یا ناتوانی در انجام فعالیت بدنی، و 4) درخواست کمک زمانی که شنوندگان کم و کم کار می کردند. آزمودنیها طیف وسیعی از علائم را توصیف کردند، و برخی حتی نشان دادند که تعداد آنها برای شمارش بسیار زیاد است.
نگرانی در مورد اخراج از کار یا از دست دادن درآمد برای کسانی که در حال حاضر کار نمی کنند رایج بود. شرکت کنندگان نسبت به رفتارهای فعالیت بدنی قبل از عفونت احساس فقدان عمیقی داشتند. برخی می ترسیدند که انجام فعالیت بدنی بیشتر علائم آنها را تشدید کند. پاسخ دهندگان تمایل خود را برای شنیده شدن و کمک ابراز کردند و نشان دادند که سعی می کنند علائم را با راهنمایی متخصصان مراقبت های بهداشتی یا منابع دیگر کاهش دهند.
در مطالعه حاضر، محققان تجربیات افراد مبتلا به کووید طولانی را با استفاده از دادههای کیفی از آیتمهای نظرسنجی باز بررسی کردند. داده ها به عنوان بخشی از یک مطالعه مشاهده ای بزرگ جمع آوری شد. شرکتکنندگان واجد شرایط بزرگسالان (≥ 18 سال) بودند که حداقل چهار هفته پس از مثبت شدن آزمایش SARS-CoV-2 یا بیماری حاد، علائم پایدار را تجربه میکردند. افراد از فوریه تا آوریل 2021 از شبکههای طولانی COVID در فیس بوک و توییتر جذب شدند.
این تیم تبلیغاتی را با گروههای حمایت از بیماران، مدافعان، رهبران جامعه و شبکه متخصصان توانبخشی یا فیزیوتراپی به اشتراک گذاشت. آنها همچنین یک روش استخدام گلوله برفی را اجرا کردند که به پزشکان و بیماران اجازه میدهد افراد مبتلا به کووید طولانی مدت را شناسایی کنند. این نظرسنجی شامل پرسشنامه پزشکی، اجتماعی و جمعیت شناختی، پنج پرسشنامه پایان بسته و هفت پرسشنامه باز بود. موارد با پایان باز محور اصلی تحقیق فعلی بودند.
