هدف پژوهشگران درک بهتر چگونگی تأثیر راهبردهای مدیریت نزدیک بینی بر کودکان است

پروفسور لئون دیویس، استاد بینایی‌سنجی و اپتیک فیزیولوژیکی در دانشگاه استون و رئیس کالج بینایی‌سنجی

پروفسور نیکولا لوگان، استاد بینایی سنجی و اپتیک فیزیولوژیکی در دانشگاه استون افزود: “به عنوان حامی پیشرفت های مبتنی بر شواهد، این همکاری تحقیقاتی به درک علمی ما از پیشرفت نزدیک بینی کمک می کند. این کار دانش ما را افزایش می دهد و ترجمه به بالینی را بهتر تسهیل می کند. تمرین کنید تا کودکان خردسال مبتلا به نزدیک بینی را فعال تر مدیریت کنید.”



منبع

این برنامه دو ساله تحقیقاتی توسط یک تیم معتبر بین المللی از دانشگاهیان دانشکده بینایی سنجی، از جمله پروفسور لئون دیویس، پروفسور نیکولا لوگان، دکتر امی شپارد و پروفسور جیمز ولفسون هدایت می شود. کمک هزینه تحقیقاتی همچنین از انتصاب دو اپتومتریست تحقیقاتی بالینی حمایت می کند.

نزدیک بینی یک بیماری چشمی است که در آن اجسام دور تار به نظر می رسند. معمولاً در دوران کودکی رخ می دهد و تا سنین نوجوانی پیشرفت می کند. این می تواند منجر به بیماری های چشمی در زندگی بعدی شود، چون چشم با نزدیک بینی طولانی تر می شود، باعث کشیدگی در قسمت هایی از چشم می شود. نزدیک‌بینی به طور فزاینده‌ای در سراسر جهان شیوع پیدا می‌کند و پیش‌بینی می‌شود که بر اساس آمارهای رایج شیوع نزدیک‌بینی، تا سال 2050 تقریباً 50 درصد از جمعیت جهان را تحت تأثیر قرار دهد. نزدیک بینی یک علت نادیده گرفته شده اما اصلی نابینایی است، به ویژه در میان جمعیت در سن کار.

کمک مالی جدید بر اساس مجموعه تحقیقاتی این تیم در زمینه نزدیک بینی است، جایی که مطالعات بالینی با کودکان بین شش تا 15 سال در حال انجام است. محققان در حال کار بر روی کاهش سرعت پیشرفت نزدیک بینی در کودکان هستند. مداخلات تحت آزمایش شامل قطره های چشمی آتروپین با دوز کم، لنزهای تماسی و لنزهای عینک است.

محققان دانشگاه آستون متخصص در نزدیک بینی – یا کوتاه بینی – در حال شروع کار بر روی پروژه ای با شرکای صنعتی هستند تا درک بهتری از چگونگی تاثیر استراتژی های مدیریت نزدیک بینی بر کودکان داشته باشند.

از آنجایی که دانشگاه استون دارای سابقه شناخته شده بین المللی در تحقیقات نزدیک بینی است، ما خوشحالیم که می توانیم به کار خود در این زمینه ادامه دهیم تا درک خود را از استراتژی های مدیریت نزدیک بینی به نفع بیماران بیشتر کنیم.”


تیم تحقیقاتی مستقر در کالج علوم بهداشت و زندگی یک کمک هزینه 500000 پوندی را برای تعیین تأثیر مداخلات مدیریت نزدیک بینی بر بینایی و رفتار بصری در کودکان دریافت کرده است، به عنوان مثال، به بررسی نحوه واکنش بینایی آنها به مداخله ای مانند عینک در هنگام مشاهده آنها اجسام را در فواصل مختلف مشاهده می کنند.