کدهای SNOMED-CT وجود سرطان لوزالمعده را نشان می‌دهد، در حالی که عدم وجود کدهای OPCS-4 نشان‌دهنده یک روش جراحی برداشتن پس از تشخیص سرطان پانکراس است. محققان به کدهای مربوط به فرهنگ لغت داروها و دستگاه های خدمات بهداشت ملی (NHS) پایبند بودند. به همین ترتیب، آنها از فهرستی از داروهای گردآوری شده از فرمول ملی بریتانیا (BNF) برای تعریف PERT استفاده کردند. این تیم روند کلی در تجویز PERT را در طول زمان به صورت طبقه بندی شده بر اساس مناطق در انگلستان تجسم کرد. آنها نسبت افراد دریافت کننده PERT را به ازای هر 100 نفر مبتلا به سرطان پانکراس غیرقابل برداشت به عنوان نرخ ماهانه (در درصد) ارائه کردند.
برای بیماران سرطان لوزالمعده غیرقابل برداشت که از کاهش شدید وزن، سوء تغذیه و اختلال در کیفیت زندگی به دلیل علائم گوارشی رنج می برند، PERT می تواند به بهبود وضعیت تغذیه و رفاه کمک کند. متعاقباً، موسسه ملی تعالی بهداشت و مراقبت (NICE) یک استاندارد کیفیت را در دسامبر 2018 منتشر کرد تا اطمینان حاصل شود که همه بزرگسالان مبتلا به سرطان پانکراس غیرقابل برداشت PERT دریافت می کنند. با این حال، تجویز PERT در سراسر انگلستان نابهینه است. با شروع همه‌گیری COVID-19 و اختلال در مراقبت‌های بهداشتی مرتبط، نگرانی فزاینده‌ای وجود داشت که این جمعیت بیمار در طول این همه‌گیری آسیب‌پذیرتر شوند.
در مورد مطالعه
برای تجسم تغییر در نرخ ها در طول زمان، تیم از زمان به عنوان یک متغیر پیوسته در مطالعه استفاده کرد و از یک مدل خطی تعمیم یافته (GLM) استفاده کرد. مدل مطالعه تأثیر COVID-19 و تغییرات زمانی در روند تجویز برای پیش‌بینی نرخ‌های مورد انتظار در تجویز PERT را در نظر گرفت. محققان تأثیر همه‌گیری COVID-19 را با استفاده از فواصل اطمینان 95 درصدی مقادیر پیش‌بینی‌شده تخمین زدند.
یافته های مطالعه
نویسندگان مشاهده کردند که همه‌گیری COVID-19 بدترین تأثیر را بر میزان تجویز PERT در منطقه میدلندز غربی داشت. از سال 2018 به بعد، این منطقه دارای بالاترین نرخ های تجویز PERT، بین 50 تا 60 درصد بود که در ژوئیه 2020 نزدیک به 10 درصد کاهش یافت. منطقه لندن کمترین میزان را بین 20 تا 30 درصد در طول مطالعه داشت.
نتیجه گیری
در مطالعه حاضر، محققان از پلتفرم OpenSAFELY-TPP برای انجام ممیزی خودکار از 24 میلیون بزرگسال مبتلا به سرطان پانکراس غیرقابل برداشت، PERT را بین 1 ژانویه 2015 تا 31 مارس 2022 انجام دادند. به این معنی که تمام سوابق بیماران مراقبت های اولیه شامل تشخیص های کدگذاری شده، داروها و پارامترهای فیزیولوژیکی است. OpenSAFELY-TPP چندین کنترل فنی و سازمانی را ارائه کرد. علاوه بر این، تجزیه و تحلیل تمام داده ها را در زمان واقعی برای به روز رسانی منظم تسهیل می کند.
در مطالعه اخیر ارسال شده به medRxiv* سرور پیش چاپ، محققان تأثیر همه گیری بیماری کروناویروس 2019 (COVID-19) را بر میزان تجویز درمان جایگزینی آنزیم پانکراس (PERT) در انگلستان ارزیابی کردند.
زمینه
بزرگترین مطالعه در این زمینه، دریافت رزکسیون درمانی یا مراقبت های تسکینی برای تومور صفراوی کبدی پانکراس (RICOCHET)، بر ممیزی های دستی تکیه داشت، که بار منابع قابل توجهی را بر تیم های محلی جمع آوری داده ها تحمیل کرد. بین آوریل و آگوست 2018، شش ماه پس از معرفی دستورالعمل ملی سرطان پانکراس، انجام شد. این نشان داد که نرخ تجویز PERT در بین بیماران مبتلا به بیماری غیرقابل برداشت 45٪ است. علاوه بر این، این نرخ ها بدون در نظر گرفتن مرحله تومور و هدف درمان، در سایت های تخصصی بالاترین بود.
مطالعه حاضر نشان داد که همه گیری بر میزان تجویز PERT در انگلستان تأثیری ندارد. از ابزارهای OpenSAFELY استفاده کرد که ممیزی ها و بازخوردهای مقرون به صرفه، منظم و تقریباً در زمان واقعی را به سازمان های NHS تسهیل می کرد. اگرچه هر سال به طور پیوسته در طول زمان 1٪ افزایش می یابد، اما این نرخ در سال 2022 زیر 50٪ باقی می ماند، که بسیار کمتر از استاندارد کیفیت 100٪ توصیه شده است. تحقیقات آینده باید تأثیر COVID-19، موانع تجویز PERT و تغییرات جغرافیایی را برای بهبود کیفیت مراقبت از بیماران سرطان پانکراس بررسی کند. در واقع، داده های مطالعه می تواند به بهبود خدمات NHS به طور قابل توجهی در سراسر انگلستان کمک کند.
*تذکر مهم
نویسندگان کاهش غیرقابل ملاحظه ای در حدود 3 درصد را در نسخه PERT برای افراد مبتلا به سرطان پانکراس غیرقابل برداشت بین مارس و ژوئیه 2020 مشاهده کردند، یعنی در ابتدای همه گیری COVID-19. با این حال، نرخ ها دوباره تا سپتامبر 2020 به سطح عادی افزایش یافت.
علیرغم مزایای ثابت شده آن، PERT در تمام بزرگسالان مبتلا به سرطان پانکراس غیرقابل برداشت حتی قبل از شروع همه گیری کووید-19 به میزان کمتری تجویز شد.
medRxiv گزارش‌های علمی مقدماتی را منتشر می‌کند که توسط همتایان بررسی نمی‌شوند و بنابراین، نباید به‌عنوان نتیجه‌گیری، راهنمای عمل بالینی/رفتار مرتبط با سلامتی در نظر گرفته شوند یا به عنوان اطلاعات ثابت تلقی شوند.