هورمون های جنسی زنانه چگونه بر خواب و حافظه تأثیر می گذارند؟

از
در طول یائسگی، تغییرات هورمونی به دلیل فعالیت بیش از حد نورون ها بر خواب تأثیر می گذارد. تفاوت در تولید نوراپی نفرین بین مردان و زنان ممکن است به افزایش خطر اختلال خواب در زنان و در نتیجه بیماری آلزایمر کمک کند.

نتیجه گیری

چندین یافته پاتولوژیک AD در افراد کم خواب مشاهده شده است. به عنوان مثال، محرومیت از خواب با افزایش سطح مایع بینابینی، غلظت آمیلوئید بتا (Aβ) و تاو در مایع مغزی نخاعی، و رسوب Aβ در مغز همراه است و تجمع Aβ احتمالاً تأثیر منفی بر خواب دارد.

در اخیر مرزها در علوم اعصاب پیری در این مطالعه، دانشمندان رابطه بین جنسیت بیولوژیکی، حافظه، خواب و هورمون ها را در رابطه با خطر ADRD توصیف می کنند.

در مورد مطالعه

چندین مطالعه اختلالات خواب را با بیومارکرهای بالینی AD و ADRD مرتبط کرده اند. این مطالعات بیشتر گزارش کرده اند که جنس مونث بیشتر مستعد ابتلا به AD است، با نوسانات استرادیول و پروژسترون که با بروز ADRD مرتبط است.

مطالعه: هورمون‌های جنسی، خواب و حافظه: روابط متقابل در طول عمر زن بالغ. اعتبار تصویر: Photographee.eu / Shutterstock.com

به نظر می رسد شیوع زوال عقل در افراد بالای 60 سال هر 20 سال دو برابر می شود و تخمین زده می شود که تعداد بیماران زوال عقل تا سال 2050 به 115.4 میلیون نفر برسد.

مشخص شد که سطوح استروژن و پروژسترون به شدت بر الگوی خواب تأثیر می‌گذارد، با یک همبستگی قوی بین خواب و حافظه. تغییرات ناشی از هورمون های جنسی در خواب نیز بر رابطه بین هورمون های جنسی و حافظه تأثیر می گذارد. علاوه بر این، نوسانات سطح استرادیول و پروژسترون در مراحل مختلف چرخه قاعدگی بر خواب و حافظه تأثیر می گذارد.

مرجع مجله:

  • هرینگتون، AY، پاریسی، جی ام، دوان، دی.، و همکاران (2022) هورمون های جنسی، خواب و حافظه: روابط متقابل در طول عمر زن بالغ. مرزها در علوم اعصاب پیری 14. doi:10.3389/fnagi.2022.800278.



منبع در مطالعه حاضر، نویسندگان ادبیات گسترده ای را برای شناسایی هر گونه شواهدی که هورمون های جنسی زنانه را با خواب و حافظه مرتبط می کند، مرور کردند. اطلاعات محدودی در مورد تأثیر هورمون های جنسی بر خواب و حافظه با توجه به چرخه قاعدگی، یائسگی و بارداری در دسترس بود.

بر اساس گزارش های اخیر، تعداد افراد 65 سال و بالاتر در سراسر جهان با نرخ استثنایی در حال افزایش است. در سال 2008، حدود 506 میلیون نفر به این گروه سنی تعلق داشتند. با این حال، محققان تخمین می‌زنند که این میزان تا سال 2040 به 1.4 میلیارد افزایش می‌یابد. این افزایش پیش‌بینی‌شده در افراد مسن حاکی از افزایش مشکلات سلامت مرتبط با سن، به ویژه زوال عقل و زوال شناختی است.

یک مطالعه اخیر ارتباط بین خواب و اختلال شناختی را مشخص کرده است که با بروز AD و زوال عقل مرتبط (ADRD) نشان داده شده است. این مطالعه همچنین گزارش داد که خواب پراکنده بیشتر با مدت زمان خواب بسیار کوتاه یا طولانی، احتمال ADRD را افزایش می دهد.

چندین داده بحث برانگیز در مورد تأثیر بالقوه نوسانات هورمون های جنسی بر حافظه و تغییرات خواب گزارش شده است. به عنوان مثال، برخی از مطالعات گزارش دادند که افزایش متوسط ​​استروژن و پروژسترون برای حافظه و خواب مفید است. در مقابل، مطالعات دیگر با این یافته ها مخالفت کردند و گزارش کردند که هورمون های جنسی تأثیر قابل توجهی بر حافظه و خواب ندارند.

نکته قابل توجه، یک متاآنالیز اخیر نشان داد که زنان در مقایسه با مردان بیشتر در معرض خطر اختلالات خواب و خواب ناکافی در طول عمر خود هستند.

مکانیسم اصلی پشت تفاوت های جنسی در خواب و حافظه و همچنین ارتباط آنها با ADRD به خوبی شناخته نشده است. بنابراین، هم مطالعات مشاهده‌ای طولی، و هم مطالعات تجربی با استفاده از حیوانات و انسان‌ها، برای درک بهتر رابطه متقابل بین خواب، هورمون‌های جنسی، حافظه و پیامدهای آنها بر بروز ADRD مورد نیاز است.

بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی (WHO)، بیماری آلزایمر (AD) شایع ترین علت زوال عقل است. افزایش سن یک عامل طبیعی است که در بروز اختلالات خواب، کمبود حافظه و خطر بیماری AD نقش دارد.

مطالعه: هورمون های جنسی، خواب و حافظه: روابط متقابل در طول عمر زن بالغ. اعتبار تصویر: Photographee.eu / Shutterstock.com

زمینه

ارتباط بین چندین مکانیسم محافظت کننده عصبی، مانند سطوح Aβ، عملکرد سلول های گلیال، و تنظیم عملکرد میتوکندری عصبی، و کاهش خطر AD مشاهده شده است. برای مثال، افراد متعلق به گروه‌های سنی بالاتر سطوح پایین‌تری از هورمون‌های جنسی را نشان می‌دهند که باعث تجمع Aβ و التهاب عصبی می‌شوند، که هر دو بر خواب تأثیر منفی می‌گذارند.

دوک های خواب، که به عنوان نوسانات عصبی در سراسر تالاموس تعریف می شوند، بر نتایج حافظه بلند مدت تأثیر می گذارند. این به این دلیل است که دوک‌های خواب ممکن است انعطاف‌پذیری سیناپسی و نوروژنز قشر هیپوکامپ را افزایش دهند، که عوامل کلیدی مرتبط با حفظ طولانی‌مدت سلامت شناختی و عملکرد حافظه در روز بعد هستند. این عوامل همچنین تحت تأثیر نوسانات سطح استروژن و پروژسترون هستند.

مطالعه دیگری نشان داد که یک شب کم خوابی باعث کاهش سطح پروژسترون اما نه استرادیول در زنان می شود. با این حال، این یافته در مطالعه دیگری که گزارش می‌دهد هورمون‌های جنسی زنانه پس از کم‌خوابی به‌طور قابل‌توجهی تغییر نمی‌کند، تناقض داشت. یک تعامل احتمالی بین هورمون های جنسی و خواب که بر حافظه تأثیر می گذارد نیز فرض شده است.

همچنین به نظر می رسد که جنسیت بیولوژیکی نقش مهمی در بروز AD دارد، به طوری که زنان اغلب در معرض خطر بیشتر ADRD در مقایسه با مردان همسن هستند. علاوه بر این، پس از تشخیص AD، زنان سریعتر از مردان دچار زوال شناختی می شوند.