برخی از عوارض جانبی سیستمیک و موضعی خفیف مانند حساسیت و درد در محل تزریق و همچنین میالژی، خستگی و سردرد مشاهده شد. با این حال، هیچ واکنش نامطلوبی مشابه با تظاهرات بورلیوز لایم، یا شواهدی از التهاب سیستمیک، از جمله تغییرات در نشانگرهای زیستی مانند پروتئین واکنش‌گر C، لکوسیت‌ها یا میزان رسوب گلبول قرمز مشاهده نشد.
نقاط پایانی ثانویه شامل ارزیابی عوارض جانبی در مقاطع زمانی مختلف پس از تکمیل رژیم واکسیناسیون اولیه تا یک سال، با مشاهدات اضافی یک و شش ماه پس از واکسیناسیون تقویتی بود. ایمنی زایی واکسن بر اساس میانگین هندسی تیتر ایمونوگلوبولین G (IgG) در برابر هر یک از شش سروتیپ، که از طریق نرخ تبدیل سرمی و الایزا اندازه گیری شد، ارزیابی شد.
یک واکسن ایمن و موثر در برابر بیماری لایم
واکسیناسیون تقویتی 13 ماه پس از اولین دوز واکسن به همان اندازه ایمن بود و باعث ایجاد پاسخ های ایمنی غیرقابل تحمل قابل توجهی شد. واکنش‌های مشاهده‌شده به واکسن VLA15 نمونه‌ای از واکنش‌های نامطلوب به دیگر واکسن‌های نوترکیبی فرموله‌شده با چربی بود.
نتیجه گیری
واکسیناسیون اولیه، که شامل سه دوز از واکسن شش ظرفیتی VLA15 علیه بورلیوز لایم بود، توسط جمعیت انسان بالغ سالم در این مطالعه ایمن و قابل تحمل بود. VLA15 همچنین پاسخ های ایمنی قابل توجهی را در برابر هر شش سروتیپ مبتنی بر OspA برانگیخت.
هدف اکثر واکسن‌های لایم بورلیوز پروتئین سطح خارجی A (OspA) بوده است که عمدتاً توسط بورلیا اسپیروکت ها در روده میانی ناقل کنه. آنتی بادی های القا شده توسط واکسن ها علیه بورلیا انتظار می رود OspA قبل از ایجاد عفونت در انسان، اسپیروکت ها را در روده میانی کنه مورد هدف قرار داده و خنثی کند.
اگر چه این بیماری در صورت تشخیص در مراحل اولیه به راحتی با آنتی بیوتیک ها قابل درمان است، لیم بورلیوز درمان نشده می تواند مفاصل و قلب را تحت تاثیر قرار دهد و به ترتیب منجر به آرتریت اولیگوارتیکولار و کاردیت شود. پیامدهای عصبی بورلیوز لایم درمان نشده شامل فلج صورت، مننژیت و رادیکولوپاتی است.
واکسن شش ظرفیتی VLA15 علیه بورلیوز لایم بی‌خطر بود و هیچ واکنش جانبی جدی سیستمیک یا موضعی ایجاد نکرد. این واکسن همچنین پاسخ آنتی بادی قابل توجهی را علیه هر شش سروتیپ مورد هدف واکسن ایجاد کرد. علاوه بر این، پاسخ‌های ایمنی آنامنسیک قابل‌توجهی با واکسیناسیون تقویت‌کننده تقریباً یک سال پس از واکسن اولیه ایجاد شد.
بیماری لایم توسط اسپیروکت های بیماری زا که متعلق به آن هستند ایجاد می شود بورلیا بورگدورفری مجتمع sensu lato. این گونه شامل B. burgdorferi Sensu stricto که مسئول سروتیپ 1 است، ب.گارینیکه باعث ایجاد سروتیپ های 3، 5 و 6 و همچنین ب.افزلی و B. bavariensisکه به ترتیب باعث ایجاد سروتیپ های 2 و 4 می شوند.
عوارض جانبی موضعی درخواست شده شامل درد، اریتم، تورم، حساسیت، خارش و سفتی در محل تزریق بود. واکنش های سیستمیک شامل تب، تهوع، سردرد، خستگی، بثورات پوستی، آرترالژی، علائم شبه آنفولانزا و میالژی به مدت یک هفته پس از تجویز واکسن بود.
واکسن شش ظرفیتی VLA15 حاوی سه پروتئین همجوشی لیپید شده است که هر کدام از آنها دامنه های پایانی OspA C دو سروتیپ را به هم متصل می کنند تا در نهایت شش سروتیپ را هدف قرار دهند.
در مطالعه حاضر، محققان ایمنی زایی و ایمنی یک واکسن شش ظرفیتی VLA15 را در بین انسان ها پس از اینکه واکسن برای ایجاد ایمنی طولانی مدت در مدل های موش نشان داد، ارزیابی کردند.
همه شرکت کنندگان در این مطالعه بزرگسالان سالم بین سنین 18 تا 40 سال بودند که سرم منفی بودن آنها برای بورلیوز لایم با استفاده از روش ایمونوسوربنت مرتبط با آنزیم (ELISA) تایید شد. شرکت‌کنندگان به‌طور تصادفی به گروه‌هایی تقسیم شدند که دوزهای 12، 48 یا 90 میکروگرم (میکروگرم) از واکسن را با و بدون ادجوانت دریافت کردند.
بورلیوز لایم یک بیماری منتقله از طریق کنه است که معمولا در آمریکای شمالی و اروپا رخ می دهد. هر ساله بورلیوز لایم به ترتیب بیش از 200000 و 500000 نفر را در اروپا و ایالات متحده تحت تاثیر قرار می دهد.
مطالعه: ایمنی و ایمنی زایی یک واکسن جدید چند ظرفیتی مبتنی بر OspA در برابر بورلیوز لایم: یک مطالعه فاز 1 تصادفی در بزرگسالان سالم. اعتبار تصویر: Evgeniyqw / Shutterstock.com
بیماری لایم چیست؟
بورلیوز لایم به صورت اریتم مهاجر، که یک ضایعه پوستی اریتماتوز با بروز خاص سروتیپ‌ها است، همراه با تب، خستگی، سردرد، میالژی یا آرترالژی و سفتی خفیف در گردن ظاهر می‌شود.
در مطالعه اخیر منتشر شده در بیماری های عفونی لانستمحققان ایمنی و ایمنی زایی یک واکسن جدید کاندید در برابر بورلیوز لایم را تعیین می کنند.
توزیع واکسن های تک ظرفیتی قبلی لایم بورلیوز در ایالات متحده به دلیل پذیرش کم پس از نگرانی در مورد القای آرتریت خود ایمنی بالقوه پس از واکسیناسیون متوقف شد. با این حال، هیچ مدرکی برای این نگرانی ایمنی یافت نشد.
در مورد مطالعه
هدف اولیه این مطالعه مشاهده نقاط پایانی ایمنی بود که شامل شدت و فراوانی واکنش‌های جانبی سیستمیک و موضعی درخواستی، و همچنین واکنش‌های جانبی خفیف تا شدید ناخواسته تا یک ماه پس از تکمیل رژیم واکسیناسیون اولیه بود.