واکسیناسیون مادران در دوران بارداری ممکن است یک استراتژی موثر برای تقویت آنتی بادی های کووید در نوزادان باشد

سایر نویسندگان مطالعه عبارتند از: کریستین لیو، دکتر تالیا موک، دکتر ویویانا فاجاردو-مارتینز، سوفیا پایولا، فرانسیسکو ایباروندو، تارا کرین، تروون فولر، دکتر نیکول توبین، گوستاوو گارسیا، دکتر دبیکا باتاچاریا، دکتر گریس آلدرووندی، وایتیلینگارا. آروموگاسوامی، دکتر اتو یانگ، دکتر راشمی رائو، و دکتر کارین نیلسن-ساینز از UCLA. Suan-Sin Foo و Jae Jung از کلینیک کلیولند. زیلتون واسکونسلوس و پاتریشیا برزیل از Fundação Oswaldo Cruz در ریودوژانیرو، برزیل؛ و میشل برندولین از بیمارستان Maternidade do Estadual Adão Pereira Nunes، Caxias در برزیل. فولر همچنین یک قرار ملاقات در Fundação Oswaldo Cruz دارد.

در یک مطالعه طولی، محققان نمونه خون زنان باردار و نوزادان را در نزدیک‌ترین زمان به عفونت، تولد و 6 ماه پس از زایمان جمع‌آوری کردند: نمونه‌هایی از 148 زن و 122 نوزاد در بدو تولد جمع‌آوری شد و 45 نمونه مادر و 48 نوزاد دیگر گرفته شد. در 6 ماهگی برخی از شرکت‌کنندگان در طول دوره آزمایشی از آزمایش خارج شدند و برخی از مادران دوقلو یا سه قلو به دنیا آوردند که دلیل تفاوت در تعداد آزمایش‌شده بود.

منابع مالی

تأثیر

زمینه

مرجع مجله:

دکتر مری کامبو، مربی بالینی در بخش بیماری‌های عفونی UCLA، می‌گوید: «چندین مطالعه نشان داده‌اند که مادران با سابقه ابتلا به کووید در دوران بارداری ممکن است آنتی‌بادی‌هایی را در هنگام زایمان به نوزادشان منتقل کنند. با این حال، مطالعه ما قادر به بررسی چندین عامل از جمله زمان، شدت بیماری کووید و واکسیناسیون بعدی در هر دو سطح مادر و نوزاد در بدو تولد و در 6 ماهگی بود. واکسیناسیون پس از عفونت و قبل از زایمان قوی‌ترین پیش‌بینی‌کننده این بیماری بود. آنتی‌بادی‌های نوزاد در بدو تولد. به‌طور قابل‌توجهی، سطح نوزادان به میزان قابل‌توجهی تا 6 ماهگی کاهش یافت و بر اهمیت شروع سری واکسن‌های کووید از 6 ماهگی تأکید کرد.»

نویسندگان

اظهار نظر

زنان مبتلا به کووید در بارداری که متعاقباً پس از بهبودی، اما قبل از زایمان واکسینه می‌شوند، نسبت به مادرانی که به طور مشابه آلوده اما واکسینه نشده‌اند، احتمال بیشتری دارد که آنتی‌بادی‌ها را به کودک منتقل کنند. محققانی که ترکیبی از مادران واکسینه شده و واکسینه نشده را مورد مطالعه قرار دادند دریافتند که 78 درصد از نوزادان آنها که در بدو تولد مورد آزمایش قرار گرفتند دارای آنتی بادی بودند. از این نوزادان، 3 نفر از 4 نوزادی که از مادران واکسینه نشده متولد شده بودند، دارای شواهدی از آنتی بادی بودند، در حالی که همه آن‌هایی که از مادران واکسینه شده بودند، دارای آنتی‌بادی‌های کووید بودند. در 6 ماهگی، 52 درصد از نوزادان، چه از مادران واکسینه شده و چه از مادران واکسینه نشده، حامل آنتی بادی بودند. کاهش این درصد به دلیل ترکیبی از نوزادان مادران واکسینه‌شده است که آنتی‌بادی‌های بیشتری نسبت به مادران واکسینه نشده دارند، کاهش آنتی‌بادی‌های قابل تشخیص در طول زمان، و برخی شرکت‌کنندگان آزمایش را قبل از پایان 6 ماهه ترک می‌کنند. در طول زمان. برخی از نوزادان متولد شده از مادران واکسینه نشده هیچ آنتی بادی قابل تشخیصی در بدو تولد نداشتند.

کامبو، ام سی، و همکاران (2022) ارزیابی طولی ماندگاری آنتی بادی در زوج های مادر-شیرخوار به دنبال عفونت SARS-CoV-2 در بارداری. مجله بیماریهای عفونی. doi.org/10.1093/infdis/jiac366.