به عنوان مثال، Eagle/FL/22 پس از دسته بندی مجدد، ژن های نوکلئوپروتئین پرندگان وحشی آمریکای شمالی (NP) و پلیمراز پایه (PB)-1 و 2 را توسعه داد. چهار ژنوتیپ ویروسی در بین 58.0 A(H5N1) ویروس آنفولانزا شناسایی شد. همه ویروس‌ها حاوی بخش‌های ژنی NA، HA، غیرساختاری (NS) و ماتریس (M) با منشأ اوراسیا (EA) بودند، اما دارای ترکیب‌های ژن NP و پلیمراز با منشاء Nam- یا EA بودند. در بیشتر موارد، بخش‌های NAm تک‌فیلتیک مشاهده شد که نشان‌دهنده حداقل ترکیب مجدد، با گسترش جغرافیایی ویروس‌های حاصل است.
تیترهای آنتی بادی Eagle/FL/22 و Wigeon/SC/21 N1 با تیترهای آنتی‌بادی فصلی CA/04 (H1N1)pdm09 NA قابل مقایسه بود و پروتئین‌های NA ویروس‌های H5N1 90 درصد شباهت با ویروس‌های A(H1N1) pdm09 نشان دادند. . غلظت موثر متوسط (EC50و نیمه حداکثر غلظت بازدارنده (IC50مقادیر ویروس‌های بومی و reassortant آزمایش‌شده مشابه با ویروس‌های آنفلوانزای انسانی A(H1N1)pdm09 حساس به دارو بود.
پروتئین های ویروس NAm سویه A(H5N1) هیچ نشانگر مربوط به حدت در بین پستانداران را نشان ندادند و همه از نظر آنتی ژنی همگن بودند. ویروس های اضافی پاتوتایپ شده A/Red-Shouldered Hawk/North Carolina/W22-121/2022 (Hawk/NC/22) بودند. A/Fancy Chicken/Newfoundland/FAV-0033/2021 (Ck/NL/21); A/Bald Eagle/North Carolina/W22-140/2022 (Eagle/NC/22); و A/Lesser Scaup/Georgia/W22-145E/2022 (Scaup/GA/22). اکتساب بخش NAm به شدت با شدت بیماری در فرت‌ها ارتباط داشت، با کمترین عفونت توسط Ck/NL/21، فاقد ژن NAm، و شدیدترین عفونت توسط Scaup/GA/22، دارای چهار ژن NAm.
دینامیک انتقال و بیماری زایی دو ویروس پرنده وحشی A(H5N1)، A/American wigeon/South Carolina/22-000345-001/2021 (Wigeon/SC/21) جمع آوری شده در دسامبر 2021 و A/Bald Eagle/Florida/ W22-134-OP/2022 که در فوریه 2022 به دست آمد، مشخص شد. برای ارزیابی انتقال ویروس A(H5N1) از فرت و مرغ لهورن سفید استفاده شد. آنالیزهای ژنوتیپی و آنتی ژنی ویروس‌های کلاد 2.3.4.4b انجام شد و سایر ویروس‌های همان کلاد در میان فرت‌ها پاتوتایپ شدند.
این روند به تکثیر ویروس در بافت ها و یافته های هیستوپاتولوژیک گسترش یافت. ویروس هایی که باعث مرگ 100 درصدی در میان موش خرماها و آنهایی که بخش های NAm را به دست آورده بودند، مانند Scaup/GA/22، Hawk/NC/22، و Eagle/FL/22، کمترین LD را داشتند.50 ارزش ها در بین موش ها Eagle/FL/22 و Wigeon/SC/21 ویژگی گیرنده پرندگان و فعالیت‌های پلیمراز مشابهی را با برخی تفاوت‌ها در نرخ تکثیر در بین سلول‌های Calu-3 و کشت‌های راه هوایی انسانی نشان دادند.
سلول های اپیتلیال راه هوایی تمایز نیافته انسان (Calu-3) و کشت های اولیه راه هوایی تمایز یافته انسانی برای ارزیابی سینتیک همانندسازی استفاده شد. سرم از 48 فرد بین 18.0 تا 46.0 سال برای اندازه گیری آنتی بادی های محافظ متقاطع پروتئینی نورآمینیداز ویروس آنفولانزا (NA) با استفاده از سنجش لکتین متصل به آنزیم (ELLA) به دست آمد. حساسیت ضد ویروسی ویروس‌های کلاد 2.3.4.4b با استفاده از مهارکننده‌های NA (NAI)، زانامیویر و اوسلتامیویر، و یک متابولیت فعال مهارکننده اندونوکلئاز بالوکساویر ماربوکسیل، بالوکساویر اسید (BXA) تعیین شد.
نتایج
در مطالعه حاضر، محققان در مورد تکامل سریع ویروس های آنفلوانزای A(H5N1) پس از گسترش بین قاره ای آنها به آمریکای شمالی گزارش دادند.
در مطالعه اخیر منتشر شده در مجله ارتباطات طبیعتمحققان تکامل فنوتیپی و ژنتیکی ویروس‌های آنفلوانزای پرندگان A(H5N1) بسیار بیماری‌زای کلاد 2.3.4.4b را پس از انتشار آنها به آمریکای شمالی (NAm) بررسی کردند.
به طور کلی، یافته‌های مطالعه تمایل دودمان ویروس A(H5N1) 2.3.4.4b فعلی را برای استفاده مجدد و حمله به مغز و نخاع نشان داد. این یافته ها مستلزم آمادگی هماهنگ برای مبارزه با تکامل و انتشار ویروسی در سراسر قاره و محدود کردن اثرات یک بیماری همه گیر ناشی از ویروس های مشابه A(H5N1) است.
