تجزیه و تحلیلهای مقیاسبندی شده زمان گردش ویروسهای مشابه را از زمستان 2020 تا بهار/تابستان 2021 در شمال اروپا نشان داد، که نشان میدهد ویروس از جزایر بریتانیا به ایسلند تا کانادا و سواحل شرقی ایالات متحده گسترش یافته است. از آنجایی که عقاب های دریایی دم سفید گونه های ساکن هستند، بعید بود که آنها مسئول ورود ویروس به ایسلند باشند.
HPAIVهای زیرگروه هماگلوتینین 5 (H5) با پتانسیل مشترک بین انسان و دام از غازهای خانگی در دهه 1990 در چین پدیدار شدند. نوادگان ویروسی از آن زمان گسترش یافته و به چندین کلاس تکامل یافته اند و ژنوتیپ ها و زیر ژنوتیپ های زیادی را تشکیل می دهند و تولید طیور را تهدید می کنند. این HPAIV ها به دلیل هجوم مکرر به پرندگان آبزی مهاجر در آسیا از سال 2005 به آفریقا، اوراسیا و آمریکای شمالی گسترش یافته اند.
پرنده جوان در 8 اکتبر 2021 مرد. کالبد شکافی تغییرات پاتولوژیک فاحش مانند پریکاردیت فیبرینی و تورم کبد، کلیه ها و طحال را نشان داد که نشان دهنده بیماری شدیدی است که باعث مرگ شده است. آزمایشهای کمی واکنش زنجیرهای پلیمراز رونویسی معکوس، بارهای ویروسی بالای HPAIV H5N1 را در همه اندامهای آزمایششده نشان داد.
این یافته ها حاکی از حداقل دو حمله مستقل HPAIV H5N1 به ایسلند بود. توالی ژنوم ویروسی از سال 2021 در خوشه هماگلوتینین B1 بین توالی ژنوم شمال اروپا، کانادا و خط ساحلی شرقی ایالات متحده گروه بندی شد. تجزیه و تحلیلهای بیشتر امکان ترکیب مجدد با دیگر گونههای ویروس آنفولانزای پرندگان از اروپا را رد کرد.
عفونت عقاب شاید در نتیجه تغذیه از بیمار بوده است. برخی از گونه های طعمه احتمالی، از جمله مرغان دریایی، غازها و وادرها، در بهار/تابستان 2021 آلوده شده اند. علاوه بر این، این گونه ها از منطقه دریای شمال و جزایر بریتانیا مهاجرت می کنند.
مطالعه اخیر منتشر شده در بیماری های عفونی در حال ظهور نشان داد که ایسلند پلهای برای انتقال ویروس آنفولانزای پرندگان بسیار بیماریزا (HPAIV) بین آمریکای شمالی و اروپا بود.
علاوه بر این، ژنوم H5N1 جدا شده از دو جوجه تعیین توالی شد. این شواهدی از هجوم مستقل دیگری از ویروس های خوشه ای هماگلوتینین B2 ارائه کرد. تجزیه و تحلیل فیلژوگرافی نشان داد که ویروس از شمال آسیا به اروپای مرکزی وارد شده است. ویروس های خوشه B2 هنوز در آمریکای شمالی گزارش نشده است.
نتیجه گیری
نویسندگان توالی یابی کل ژنوم را برای سه نمونه با بارهای ویروسی بالا انجام دادند. H5N1 clade 2.3.4.4b در نمونه ها شناسایی شد. آنالیزهای فیلژئوگرافیک و فیلوژنتیکی رابطه نزدیکی با ژنوم H5N1 از آمریکای شمالی و اروپا نشان داد که در دو خوشه هماگلوتینین B1 و B2 اخیراً تعریف شده در کلاد گروه بندی شده است.
این مطالعه شواهدی مبنی بر دو رویداد انتقال مستقل برای ویروسهای H5N1 clade 2.3.4.4b از اروپا به ایسلند از طریق جزایر بریتانیا در اکتبر 2021 ارائه کرد. کلنیهای مولد پرندگان دریایی در امتداد سواحل اقیانوس اطلس شمالی واقع شدهاند. گزارشهای روزانه از گنتهای بیمار/مرده و عفونت H5N1 لاشه گاننت از آوریل 2022 به احتمال خطر شیوع HPAIV در مقیاس بزرگ اشاره دارد. از این رو، تلاشهای نظارت غیرفعال باید بر روی گونههای پرورشدهنده مستعمره و جمعآوری گونهها متمرکز شود.
اروپا شاهد اپیزودی شدید HPAIV در فصول زمستان آنفولانزای 2020-21 و 2021-22 بود که نگرانی ها را در مورد گسترش HPAIV به آمریکای شمالی افزایش داد. علاوه بر این، ویروس H5N1 در دسامبر 2021 در کانادا در پرندگان وحشی شناسایی شد و پس از آن به مزارع مرغداری در امتداد خط ساحلی شرقی ایالات متحده (ایالات متحده) معرفی شد. تجزیه و تحلیل فیلوژنتیک نشان می دهد که رابطه نزدیک بین ویروس های آنفولانزا در آمریکای شمالی و ژنوتیپ های H5N1 در اروپا وجود دارد.
مطالعه و یافته ها
مقامات دامپزشکی در اوایل سال 2022 نظارت غیرفعال را از طریق گزارش های عمومی از پرندگان وحشی بیمار/مرده افزایش دادند. یک غاز پای صورتی، زاغ معمولی و گانت شمالی در اواسط آوریل آزمایش H5N1 مثبت داده شد. پس از انتشار این خبر، آگاهی عمومی و گزارش های مربوط به پرندگان بیمار/مرده به شدت افزایش یافت. 21 پرنده وحشی در ده گونه از آوریل 2022 برای ویروس H5N1 مثبت شدند.
مطالعه حاضر نشان داد که HPAIV ها از طریق پرندگان مهاجر از اروپا به آمریکای شمالی از طریق ایسلند منتقل شدند. بررسی گذشتهنگر نمونههای پرندگان وحشی، یک مورد HPAI را در یک عقاب دریایی دم سفید جوان مرده در ایسلند در اکتبر 2021 نشان داد. این پرنده فرستنده ماهوارهای را از جولای 2021 حمل میکرد.