BA.2.75 اخیراً از هند پدید آمده و متعاقباً در 25 کشور در سراسر جهان شناسایی شده است. اگرچه از نسل BA.2 فرعی Omiron است، اما حاوی برخی جهش‌های منحصربه‌فرد در پروتئین اسپایک (S) خود، از جمله پنج دامنه N ترمینال (NTD) و چهار جایگزینی دامنه اتصال گیرنده (RBD) است، یعنی K147E، به ترتیب W152R، F157L، I210V، G257S و D339H، G446S، N460K و R493Q. برخی از این جهش ها ممکن است اتصال آنزیم مبدل RBD-آنژیوتانسین 2 (ACE2) را مختل کنند، که به نوبه خود می تواند حساسیت خنثی سازی این گونه را تغییر دهد.
دو جایگزین RBD، D339H و N460K نیز به ویژه قابل توجه هستند زیرا مطالعات حضور آنها را در سایر انواع SARS-CoV-2 مستند نکرده اند و تأثیر آنها ناشناخته است. ظهور انواع جدیدتر، مانند BA.2.75، این نگرانی را ایجاد می کند که SARS-CoV-2 به طور مداوم در حال تکامل است تا از خنثی شدن توسط واکسیناسیون یا آنتی بادی های ناشی از عفونت و آنتی بادی های مونوکلونال (mAbs) در استفاده بالینی فرار کند. بنابراین، نیاز فوری به ارزیابی و مشخص کردن پتانسیل فرار و انتقال آنتی بادی BA.2.75 وجود دارد.
در مورد مطالعه
در مطالعه حاضر، محققان ویروس‌های استوماتیت تاولی شبه (VSV) از زیرشاخه‌های Omicron – BA.2، BA.2.12.1 و BA.4/5 تولید کردند. آنها حساسیت خنثی‌سازی آنها را نسبت به سرم‌ها از سه گروه ارزیابی کردند، جایی که گروه اول شامل افرادی بود که یک واکسن پیام‌رسان ریبونوکلئیک اسید (mRNA) مبتنی بر SARS-CoV-2 دریافت کرده بودند. گروه دوم و سوم پس از واکسیناسیون بیماران مبتلا به عفونت BA.1 یا BA.2 را داشتند.
نتایج مطالعه نشان داد که خنثی سازی یا دوز مهاری 50 درصد (ID50تیتر سرم از افراد تقویت شده به طور قابل توجهی در برابر BA.2، BA.2.12.1، و BA.4/5 کمتر از D614G بود (به ترتیب 4.9-، 7.8- و 14.8 برابر). شناسه50 در مقابل BA.2.75 مشابه با BA.2.12.1 بود، اما 8.7 برابر و 1.8 برابر کمتر از D614G و BA.2 بود. با این حال، ID50 مقادیر BA.2.75 1.7 برابر بیشتر از BA.4/5 بود. آنها روند مشابهی را در بین دو گروه از عفونت‌های BA.1 و BA.2 مشاهده کردند.
شش جهش یعنی W152R، F157L، I210V، G257S، D339H، و N446K تیترهای خنثی سازی سرم ها را از هر سه گروه در برابر BA.2 0.8 برابر به 1.3 برابر تغییر دادند. در مقابل، K147E و N460K فعالیت خنثی سازی سرم را به ترتیب 1.6 برابر تا 1.8 برابر و 1.5 برابر تا 2.4 برابر مختل کردند. جهش برگشتی R493Q خنثی سازی را 1.8 تا 3.0 برابر افزایش داد.
این تیم سنجش های خنثی سازی سرم را برای ارزیابی اثر جهش های جدید یافت شده در BA.2.75 انجام داد. آنها همچنین مقاومت خنثی سازی BA.2.75 را به پانل 23 mAbs که اپی توپ ها را در پروتئین S مورد هدف قرار می داد، ارزیابی کردند. علاوه بر این، محققان جهش های BA.2.75 را شناسایی کردند که نمایه مقاومت آنتی بادی مشاهده شده را ایجاد کرد. علاوه بر این، آنها مدل‌سازی ساختاری را برای بررسی تأثیر جهش‌های G446S و N460K انجام دادند. علاوه بر این، تیم نقش میل پیوند گیرنده BA.2.75 را در قابلیت انتقال آن ارزیابی کرد. آنها از رزونانس پلاسمون سطحی (SPR) برای تعیین کمیت میل اتصال S trimer خالص شده به ACE2 انسانی دایمر (hACE2) استفاده کردند.
یافته های مطالعه
نویسندگان خاطرنشان کردند که آنتی‌بادی‌های کلاس I (مانند Omi-18) و آنتی‌بادی‌های کلاس III (مثلاً LY-CoV1404) در مقایسه با BA.2 فعالیت خنثی‌سازی را در برابر BA.2.75 از دست دادند. از دست دادن فعالیت خنثی سازی در برابر آنتی بادی های کلاس I Omi-3 و Omi-18 در پس زمینه BA.2 آشکار بود اما نه D614G. برعکس، آنتی بادی های کلاس II، مانند REGN10933، حساسیت خنثی سازی بالاتری را در برابر BA.2.75 نسبت به BA.2 نشان دادند. به طور کلی، این داده ها می تواند به تفسیر مشاهدات انجام شده در طول خنثی سازی سرم پلی کلونال کمک کند. قابل‌توجه، LY-CoV1404 (bebtelovimab) تنها بادی‌آبی بالینی بود که فعالیت خنثی‌کننده‌ای قوی در برابر همه زیرمجموعه‌های Omicron، از جمله BA.2.75، با IC50 کمتر از 0.01 میکروگرم بر میلی‌لیتر داشت. این کاهش 3.7 برابری در خنثی سازی در برابر BA.2.75 نشان داد.
bioRxiv گزارش‌های علمی مقدماتی را منتشر می‌کند که توسط همتایان بررسی نمی‌شوند و بنابراین، نباید به‌عنوان نتیجه‌گیری، راهنمای عمل بالینی/رفتار مرتبط با سلامتی در نظر گرفته شوند یا به عنوان اطلاعات ثابت در نظر گرفته شوند.
در حالی که G446S فعالیت خنثی کننده mAb های کلاس III مانند JMB2002 را مختل یا لغو کرد، جایگزینی N460K مقاومت خنثی سازی را برای همه mAb های کلاس I و یک mAb کلاس II (ZCB11) آزمایش شده ارائه کرد. جهش NTD K147E تاثیر قابل توجهی بر سرم های پلی کلونال نداشت، که نشان می دهد این جهش ممکن است از طریق آنتی بادی های غیر RBD عمل کند. جالب توجه است که BA.2.75 بالاترین میل اتصال گیرنده را در بین همه زیر متغیرهای Omicron، با ثابت تفکیک (K) داشت.D) به ترتیب 7 و 2.4 برابر کمتر از مقادیر BA.2 و BA.4/5 است. BA.2.75 نیز نسبت به سایر شبه ویروس ها کمی حساس تر به hACE2 بود.
نتیجه گیری
در مطالعه اخیر ارسال شده به bioRxiv* سرور پیش چاپ، محققان تمام ویژگی ها، به ویژه خواص آنتی ژنی و پتانسیل انتقال سندرم حاد تنفسی ویروس کرونا 2 (SARS-CoV-2) Omicron فرعی BA.2.75 را ارزیابی کردند.
زمینه
ارزیابی سیستماتیک ویژگی‌های آنتی ژنی سارس-کوو-وی-۲ Omicron زیرمتغیر BA.2.75 نشان داد که مقاومت بیشتری در برابر فعالیت خنثی‌کننده سرم ناشی از واکسن و عفونت نسبت به زیرشاخه BA.2 دارد. با این حال، آن فرار ایمنی بالاتر از سرم پلی کلونال از زیر متغیر BA.4/5 نشان نمی دهد. اگرچه آنتی‌بادی‌های NTD بخشی از فعالیت خنثی‌کننده ویروس سرم را انجام می‌دهند، جالب است که چرا SARS-CoV-2 پنج جهش جدید NTD را در زیر متغیر Omicron BA.2.75 اضافه کرد.