پاسخ سلول های B و T حافظه به پروتئین SARS-CoV-2 قبل و بعد از سومین تقویت کننده BNT162b2

به طور کلی، نتایج مطالعه نشان داد که در حالی که آنتی‌بادی‌ها به تدریج پس از واکسیناسیون SARS-CoV-2 و عفونت کاهش می‌یابند، سلول‌های B حافظه که آنتی‌بادی‌های ضد RBD تولید می‌کنند به تدریج در پلاسمای افراد واکسینه شده و آلوده افزایش می‌یابد. آنها تا هشت ماه پس از واکسیناسیون دوم باقی می مانند و حتی پس از تزریق واکسن افزایش می یابند. از سوی دیگر، سلول های T حافظه که به طور مشابه به Wuhan-Hu1 و Omicron پاسخ می دهند، بیش از هشت ماه پس از واکسیناسیون باقی می مانند. همچنین، مجموعه سلول های حافظه B و T پتانسیل را نشان داد که به سرعت تولید آنتی بادی را به دنبال عفونت Omicron تنظیم می کند و از بیماری شدید و مرگ جلوگیری می کند. بنابراین، این مطالعه سوالاتی را در مورد نیاز به چهارمین و پنجمین واکسیناسیون تقویت کننده برای افراد جوان سالمی که سلول های B و T حافظه کافی را با یک واکسن تقویت کننده به دست می آورند، مطرح می کند.

*تذکر مهم

برنامه های واکسیناسیون COVID-19 در کنترل موارد شدید و مرگ و میر در سراسر جهان بسیار موفق بوده است. آنها آنتی بادی های خنثی کننده ضد SARS-CoV-2 را برای جلوگیری از عفونت القا می کنند، اما این آنتی بادی ها در حدود هشت ماه پس از واکسیناسیون کاهش می یابند. بنابراین، ادامه نظارت بر تداوم حافظه ایمونولوژیک پس از واکسیناسیون COVID-19 بسیار مهم است.

اگرچه با میل ترکیبی کم، در حالی که 60 تا 80 درصد از سلول های B حافظه می توانند به Omicron RBD متصل شوند، سلول های T حافظه پاسخ مناسبی به Omicron S نشان دادند. و همبستگی منفی بین سلول های B حافظه و CXCR3- CCR6+ cTFh17. سطوح cTfh1 به طور مثبت با آنتی بادی های خنثی کننده در بیماران در حال نقاهت COVID-19 مرتبط است و بر پاسخ آنتی بادی بعدی در افراد واکسینه شده تأثیر می گذارد. به طور کلی، این یافته‌ها اهمیت ترشح IFN-γ از cTfh1 را برای تغییر کلاس به IgG نشان می‌دهد.

نتیجه گیری

علاوه بر این، آنها از تجزیه و تحلیل FACS نشانگرهای فعال سازی سطحی برای ارزیابی حافظه سلول T استفاده کردند. این تیم همچنین سلول‌های تک هسته‌ای خون محیطی (PBMCs) را با استخرهای پپتید پروتئین S برای ارزیابی سطوح اینترفرون گاما (IFN-γ) در شرکت‌کنندگان در مطالعه کشت دادند. در نهایت، آنها به طور جامع اثرات واکسیناسیون، از جمله واکنش متقابل سلول های حافظه به Omicron را ارزیابی کردند.

یافته های مطالعه

در مطالعه حاضر، محققان حافظه ایمونولوژیک سلول های T و B را در افراد واکسینه شده با استفاده از چندین رویکرد بررسی کردند. آنها حافظه سلول B را با استفاده از مرتب سازی سلولی فعال شده با فلورسانس (FACS) برای سطوح بیان سطحی آنتی بادی های ایمونوگلوبولین (Ig)G دامنه اتصال ضد گیرنده (RBD) ارزیابی کردند. سپس، محققان از روش ELISpot برای اندازه‌گیری تعداد سلول‌های B که آنتی‌بادی‌های ضد RBD تولید می‌کنند، استفاده کردند.

نتایج مطالعه همچنین نشان داد که روش ELISpot مزایای قابل توجهی نسبت به تجزیه و تحلیل FACS دارد. روش FACS به تعداد زیادی PBMC با منشاء انسانی نیاز دارد، در حالی که ELISpot تنها با 10 عدد نتیجه داد.5 سلول‌ها و سلول‌هایی را شناسایی کردند که به جای بیان Ig سطحی متصل به RBD، آنتی‌بادی‌های ضد RBD ترشح می‌کنند.

bioRxiv گزارش‌های علمی مقدماتی را منتشر می‌کند که توسط همتایان بررسی نمی‌شوند و بنابراین، نباید به‌عنوان نتیجه‌گیری، راهنمای عمل بالینی/رفتار مرتبط با سلامتی در نظر گرفته شوند یا به عنوان اطلاعات ثابت در نظر گرفته شوند.



منبع

BNT162b2 یک واکسن پیام رسان ریبونوکلئیک اسید (mRNA) مبتنی بر پلتفرم بیماری کروناویروس 2019 (COVID-19) است. مانند mRNA-1273، پروتئین SARS-CoV-2 spike (S) را نیز رمزگذاری می‌کند و پتانسیل بسیار زیادی برای مبارزه با کووید-19 نشان داده است و با هم نرخ مرگ و میر را از 3 درصد در اوایل سال 2020 به کمتر از 0.3 درصد در حال حاضر کاهش می‌دهد.

43 شرکت کننده در مطالعه هیچ بیماری سیستمیک از قبل موجود، از جمله سرطان، نداشتند. واکسن دوم و سوم (تقویت کننده) را به فاصله هشت ماهه و واکسن اول و دوم را با فاصله سه هفته دریافت کردند. 88 بیمار بهبودیافته COVID-19 در طی بستری شدن در بیمارستان دانشگاه کیو بین آوریل و دسامبر 2020، سواب بینی یا نمونه بزاق و نمونه خون را در طی بازدیدهای سرپایی بین شش ماه تا یک سال ارائه کردند.

سلول های T و B حافظه تا شش ماه پس از عفونت های بیماری زا در داخل مغز استخوان، طحال، ریه و غدد لنفاوی متعدد باقی می مانند. نتایج مطالعه نتوانست روشن کند که چرا سلول های B حافظه در غیاب عفونت پس از واکسیناسیون دوم به افزایش ادامه می دهند. این احتمال وجود دارد که واکسن mRNA دارای مقادیر بالایی از پروتئین S باشد که سلول‌های B سه هفته پس از واکسیناسیون دوم به تمایز سلول‌های پلاسما به سلول‌های پلاسما ادامه دادند اما نتوانستند تجمع کنند. همچنین ممکن است آنها در غدد لنفاوی تولید شده باشند اما در جریان خون ظاهر نشده باشند. اندازه‌گیری سلول‌های B حافظه نوع IgM و IgG در غدد لنفاوی می‌تواند به تأیید چنین احتمالاتی کمک کند.

در مطالعه اخیر ارسال شده به bioRxiv* سرور پیش چاپ، محققان پاسخ سلول های حافظه B و T به سندرم حاد تنفسی ویروس کرونا 2 (SARS-CoV-2) را قبل و بعد از سومین دوز واکسن BNT162b2 ارزیابی کردند.

مطالعه: سلول‌های B حافظه و سلول‌های T حافظه ناشی از واکسیناسیون یا عفونت تقویت‌کننده SARS-CoV-2، پویایی و کارایی متفاوتی نسبت به نوع Omicron نشان می‌دهند.  اعتبار تصویر: ایرینا شاتیلووا/Shutterstock
مطالعه: سلول‌های B حافظه و سلول‌های T حافظه ناشی از واکسیناسیون یا عفونت تقویت‌کننده SARS-CoV-2، پویایی و کارایی متفاوتی نسبت به نوع Omicron نشان می‌دهند. اعتبار تصویر: ایرینا شاتیلووا/Shutterstock

زمینه

در میان ظهور گونه‌های نگران کننده SARS-CoV-2 (VOCs) که از ایمنی فرار می‌کنند (به عنوان مثال، Omicron)، روشن کردن تعامل بین ایمنی هومورال و سلول T که در برابر VOCs دفاع می‌کنند نیز بسیار مهم است. تاکنون، مطالعات به سختی ارتباط بین سلول‌های کمکی فولیکولی T (cTfh) و پاسخ‌های هومورال را در افراد واکسینه شده ثبت کرده‌اند. شایان ذکر است که سلول‌های Tfh با تسهیل واکنش‌های مرکز ژرمینال و ترویج تمایز آن‌ها برای ترشح آنتی‌بادی، تولید آنتی‌بادی و تعویض کلاس توسط سلول‌های B را تنظیم می‌کنند.

در مورد مطالعه

مشابه سینتیک مشاهده شده آنها در بیماران آلوده واکسینه نشده، سلول های B حافظه افزایش یافته و سلول های T پس از دوز دوم BNT162b2 به آرامی کاهش می یابد. پس از تقویت، سلول های B حافظه با سرعت بیشتری نسبت به قبل از تقویت کننده افزایش یافت، در حالی که سلول های T حافظه سطوح پس از واکسیناسیون دوم را به دست آوردند.