مرجع مجله:
این مطالعه نشان میدهد که بیمارستان ممکن است یک محیط مراقبت بهداشتی ایمن و مؤثر برای کمک به رسیدگی به اپیدمی پلیفارماسی باشد که اغلب در بزرگسالان بستری در بیمارستان دیده میشود.
محققان افزودند که تحقیقات بیشتر برای تعیین تأثیر توصیف بر پیامدهای بالینی طولانی مدت ضروری است.
واسیلوسکیس، EE، و همکاران (2023) توصیف داروها در میان بزرگسالان مسن از پایان بستری شدن در بیمارستان از طریق مراقبت های پس از حاد. JAMA Internal Medicine. doi.org/10.1001/jamainternmed.2022.6545.
منبع
سایر نویسندگان مشترک عبارتند از آوانتیکا صراف شاه، MPH، امیلی کی هولینگسورث، ام اس دبلیو، متیو استیون شاتول، دکترا، و سونیل کریپالانی، دکترای کارشناسی ارشد.
تخمین زده میشود که یک نفر از هر شش فرد مسن در ایالات متحده که چندین داروی تجویزی مصرف میکنند، در معرض تداخلات دارویی و سایر اثرات نامطلوب دارویی هستند که میتواند شرایط پزشکی آنها را بدتر کند، احتمال اختلال شناختی و زمین خوردن را افزایش دهد و منجر به بستری شدن در بیمارستان یا مرگ شود.
مرکز پزشکی دانشگاه وندربیلت
او گفت: «علاوه بر این، مراکز مراقبت پس از حاد، مانند امکانات پرستاری ماهر، ممکن است شرکای ارزشمندی برای ادامه شیوههای توصیف ایمن باشند.
توصیف یک تلاش سیستماتیک برای شناسایی، کاهش دوز یا توقف داروهای غیرضروری یا بالقوه نامناسب به روشی ایمن و مؤثر است. یکی از رویکردها Sheds-MEDS است، پروتکل توصیفی مبتنی بر بیمارستان، تحت رهبری داروساز یا پرستار، و پروتکل توصیف بیمار محور که در مرکز پزشکی دانشگاه واندربیلت توسعه یافته است.
گزارش 6 فوریه در مجله JAMA Internal Medicineادوارد واسیلوسکیس، MD، MPH و همکارانش دریافتند که اجرای پروتکل Shed-MEDS در بیمارستان قبل از ترخیص به یک مرکز مراقبت پس از حاد، مانند یک مرکز پرستاری/توانبخشی، به طور قابل توجهی تعداد داروهای دریافتی بیماران را کاهش می دهد.
منبع:
نویسندگان همکار شامل محقق اصلی مطالعه، ساندرا سیمونز، دکترا، پروفسور پزشکی و روانشناسی و پل وی. همیلتون، رئیس MD در سالمندان، و آماندا میکسون، MD، MPH، دانشیار پزشکی و انفورماتیک زیست پزشکی بودند.
این مطالعه با شماره کمک مالی NIA AG053264 پشتیبانی شد.
در حالی که میزان عوارض جانبی دارویی بین بیمارانی که بهطور تصادفی برای دریافت مداخله توصیفکننده انتخاب شدند و گروه کنترلی که این مداخله را دریافت نکردند مشابه بود، کاهش بار دارویی حداقل 90 روز ادامه داشت و “مداخله علاوه بر این، قرار گرفتن در معرض داروهای بالقوه نامناسب را کاهش داد.” محققان گزارش کردند.
میکسون و سیمونز به طور مشترک رهبری هسته مطالعات آزمایشی و اکتشافی شبکه تحقیقاتی توهین آمیز ایالات متحده را بر عهده دارند، جامعه ای بین رشته ای متشکل از پزشکان، داروسازان، پرستاران، افراد مسن و شرکای مراقبتی آنها که در حال پیشبرد تحقیقات توصیفی با حمایت موسسه ملی پیری هستند. از موسسه ملی بهداشت
ادوارد واسیلوسکیس، دانشیار پزشکی و رئیس بخش پزشکی بیمارستانی