پروژسترون می تواند در مبارزه با بیماری پارکینسون استفاده شود

پائولا نوفلد به اهمیت کشف آنها اشاره می کند: “تحقیق ما بینش های مهمی را برای تکمیل دانش اولیه ما در مورد نقش گیرنده های پروژسترون در سیستم عصبی روده ارائه می دهد. این امر راه های کاملا جدیدی را برای مطالعه مکانیسم های محافظت عصبی عملکرد پروژسترون در داخل و خارج می کند. خارج از مجرای روده.” Lennart Stegemann اضافه می کند که “این مطالعه به طور بالقوه می تواند راه را برای رویکردهای درمانی جدید مبتنی بر هورمون استروئیدی هموار کند. همچنین امید وجود دارد که رویکردهای درمانی مبتنی بر استروئید بتواند به کند کردن یا حتی توقف بیماری های عصبی کمک کند.”

شرکای همکاری

دانشجویان دکترای پزشکی پائولا نوفلد و لنارت استگمن اکنون با موفقیت اثر محافظتی هورمون استروئید طبیعی پروژسترون را بر سلول های عصبی ENS نشان داده اند. در یک سری آزمایش، این دو سلول های عصبی را از ENS طی چند هفته کشت و آنها را با یک سم سلولی درمان کردند تا شرایط مضر مشابه بیماری پارکینسون را شبیه سازی کنند. آنها دریافتند که سلول‌های عصبی که علاوه بر آن با پروژسترون درمان می‌شوند، به میزان قابل توجهی کمتر از سلول‌های درمان نشده می‌میرند.

در یک مطالعه نشان داده شد که پروژسترون اثر محافظتی بر سلول های عصبی روده دارد. این یافته ها این امید را ایجاد می کند که بتوان از این هورمون در مبارزه با بیماری پارکینسون استفاده کرد.

پروفسور Carsten Theiβ، رئیس بخش سیتولوژی در دانشگاه روهر بوخوم

سلول های عصبی دستگاه گوارش با سلول های مغز و نخاع ارتباط برقرار می کنند. این نشان می دهد که سیستم عصبی دستگاه گوارش می تواند بر فرآیندهایی در مغز که منجر به پارکینسون می شود تأثیر بگذارد. پائولا نوفلد و لنارت استگمن، دانشجویان دکترای پزشکی در گروه سیتولوژی دانشکده پزشکی در دانشگاه روهر بوخوم، آلمان، اولین کسانی بودند که گیرنده های پروژسترون را در سلول های عصبی دستگاه گوارش شناسایی کردند و نشان دادند که پروژسترون از سلول ها محافظت می کند. یافته‌های آنها چشم‌اندازهایی را برای توسعه رویکردهای درمانی محافظ عصبی جدید برای مقابله با بیماری‌هایی مانند پارکینسون و آلزایمر باز می‌کند. این مطالعه در 21 آوریل 2023 در مجله Cells منتشر شد.

مغز دوم

رژیم غذایی فرد تأثیر مستقیمی بر میکروبیوم روده دارد که به نوبه خود با ENS در تعامل است. مطالعات نشان می دهد که ترکیب میکروبیوم همچنین می تواند از طریق محور روده-مغز، به ویژه از طریق عصب واگ، بر CNS تأثیر بگذارد و باعث بیماری هایی مانند بیماری پارکینسون شود. بنابراین یک رژیم غذایی متعادل نه تنها می‌تواند به حفظ سلول‌های عصبی روده کمک کند، بلکه ممکن است بیماری پارکینسون را برای سال‌ها به تعویق بیاندازد یا حتی از آن کاملاً جلوگیری کند.

اثر محافظتی پروژسترون

Stegemann، LN، و همکاران (2023) پروژسترون: یک استروئید محافظ عصبی روده. سلول ها. doi.org/10.3390/cells12081206.



منبع

این مقاله نتیجه همکاری و تحقیقات ترجمه ای تثبیت شده بین دپارتمان سیتولوژی به سرپرستی پروفسور Carsten Theiβ در پردیس پزشکی دانشگاه روهر بوخوم و پروفسور ماتیاس ورگرد، مشاور ارشد در کلینیک نورولوژی در بیمارستان دانشگاهی BG Bergmannsheil در بوخوم است. .

ارتباط بین ENS و CNS در حال حاضر با پاتوژنز بیماری های عصبی مختلف مانند بیماری پارکینسون و بیماری آلزایمر و همچنین افسردگی مرتبط است.


منبع:

مرجع مجله:

محور روده و مغز یک خیابان یک طرفه نیست. هر دو سیستم عصبی بر یکدیگر تأثیر می گذارند.

سیستم عصبی روده (ENS) یک شبکه پیچیده است که در امتداد کل دستگاه گوارش کشیده شده است. از حدود 100 میلیون سلول عصبی تشکیل شده است، به طور مستقل فرآیندهای گوارشی را کنترل می کند و اغلب به عنوان مغز دوم انسان از آن یاد می شود. اما عملکرد آن بسیار بیشتر از هضم است: تحقیقات اخیر نشان داده است که ENS از نزدیک با سیستم عصبی مرکزی (CNS) یعنی مغز و نخاع ارتباط برقرار می کند.