با بهترین دانش ما، این اولین مطالعه آیندهنگر است که نشان میدهد طیف وسیعی از عوامل اجتماعی و روانشناختی عوامل خطر برای طولانیمدت کووید و اختلال در زندگی روزمره به دلیل طولانی مدت کووید هستند. ما باید سلامت روانی را علاوه بر سلامت جسمانی به عنوان عوامل خطر ابتلا به کووید-19 طولانی در نظر بگیریم. این نتایج همچنین نیاز به افزایش آگاهی عمومی در مورد اهمیت سلامت روان و دریافت مراقبت های بهداشت روانی برای افرادی که به آن نیاز دارند، از جمله افزایش عرضه پزشکان سلامت روان و بهبود دسترسی به مراقبت را تقویت می کند.
منبع:
مرجع مجله:
طبق مرکز کنترل بیماری ایالات متحده، حدود 20 درصد از بزرگسالان آمریکایی که مبتلا به کووید-19 بوده اند، مبتلا به کووید-19 طولانی مدت هستند که به عنوان تجربه علائم مرتبط با کووید-19، مانند خستگی، مه مغزی، یا تنفس، قلب، تعریف می شود. علائم عصبی یا گوارشی، بیش از چهار هفته پس از عفونت. بیماری شدید COVID-19 خطر ابتلا به COVID-19 طولانی مدت را افزایش می دهد، اگرچه افرادی که موارد خفیف تر COVID-19 دارند نیز می توانند طولانی مدت به COVID-19 مبتلا شوند. علائمی که میتوانند ناتوانکننده باشند، ممکن است ماهها یا سالها طول بکشند و اطلاعات کمی در مورد این که کدام ویژگیها با ایجاد طولانیمدت کووید در ارتباط هستند، وجود دارد.
سلامت روان بر پیامدهای برخی بیماری ها تأثیر می گذارد. افسردگی و سایر بیماری های روانی با خطر بیشتر ابتلا به کووید-19 شدیدتر از جمله خطر بستری شدن در بیمارستان، که یک عامل خطر برای کووید طولانی مدت است، مرتبط است. در سایر عفونتهای حاد دستگاه تنفسی، مانند آنفولانزا یا سرماخوردگی، شرایط سلامت روان با شدت بیشتر و طولانیتر شدن علائم همراه است. مطالعات قبلی همچنین نشان داده اند که پریشانی با علائم مزمن به دنبال بیماری لایم و در سندرم خستگی مزمن و فیبرومیالژیا، که علائمی مشابه علائم کووید طولانی دارند، مرتبط است.
پس از تجزیه و تحلیل پاسخها و مقایسه افرادی که طولانی مدت به COVID-19 مبتلا شدهاند با افرادی که مبتلا نشدهاند، مشخص شد که پریشانی قبل از ابتلا به کووید-19، از جمله افسردگی، اضطراب، نگرانی، استرس درک شده و تنهایی، با 32 تا 46 درصد مرتبط است. افزایش خطر ابتلا به کووید طولانی این نوع پریشانی روانی همچنین با 15٪ تا 51٪ خطر بیشتر اختلال در زندگی روزمره به دلیل طولانی مدت COVID مرتبط است.
به گفته محققان دانشکده بهداشت عمومی هاروارد TH Chan، پریشانی روانی، از جمله افسردگی، اضطراب، نگرانی، استرس درک شده، و تنهایی، قبل از ابتلا به کووید-19 با افزایش خطر ابتلا به کووید-19 همراه بود. افزایش خطر مستقل از سیگار کشیدن، آسم، و سایر رفتارهای بهداشتی یا شرایط سلامت جسمانی بود.
وانگ و همکارانش برای تعیین اثرات پریشانی روانی قبل از ابتلا به کووید-19 بر ابتلای طولانی مدت به کووید، بیش از 54000 نفر را در آوریل 2020 ثبت نام کردند. در ابتدای مطالعه، محققان از شرکت کنندگان در مورد پریشانی روانی آنها سوال کردند. در طول سال بعد، بیش از 3000 شرکتکننده به کووید-19 مبتلا شدند و محققان از شرکتکنندگان در مورد علائم کووید-19 و مدت زمان علائم آنها سؤال کردند.
آندریا رابرتز، دانشمند تحقیقاتی ارشد در بخش بهداشت محیط در مدرسه هاروارد چان و نویسنده ارشد مقاله روانپزشکی JAMA
دانشکده بهداشت عمومی هاروارد تی چان
وانگ، اس. و همکاران (2022) ارتباط افسردگی، اضطراب، نگرانی، استرس ادراک شده، و تنهایی قبل از عفونت با خطر شرایط پس از COVID-19. روانپزشکی جاما. doi.org/10.1001/jamapsychiatry.2022.2640.
این مطالعه به صورت آنلاین منتشر خواهد شد روانپزشکی جاما در 7 سپتامبر 2022.
سیون وانگ، محقق دپارتمان تغذیه در مدرسه هاروارد چان که سرپرستی این مطالعه را بر عهده داشت، میگوید: «ما از اینکه چقدر پریشانی روانی قبل از عفونت کووید-19 با افزایش خطر ابتلا به کووید-19 همراه بود شگفتزده شدیم. پریشانی بیشتر با ابتلا به کووید طولانی مدت مرتبط بود تا عوامل خطرزای سلامت جسمانی مانند چاقی، آسم و فشار خون.