یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد که عفونت Omicron تیترهای خنثی‌کننده کمتری از آنتی‌بادی‌های اختصاصی Omicron را در افرادی که سابقه قبلی عفونت اجدادی دارند و واکسن سه‌گانه دریافت کرده‌اند، در مقایسه با افراد ساده‌لوح تولید می‌کند. با این حال، سطح آنتی بادی خنثی کننده (NAb) در اکثر این افراد افزایش می یابد.
ایمنی مخاطی در محافظت در برابر عفونت و جلوگیری از انتقال مهم است اما با واکسن های فعلی قابل توجه نیست. عفونت های پیشرفت Omicron ممکن است به القای این شکل از ایمنی محافظتی کمک کند.
پاسخ آنتی بادی و سلول های T نیز به طور قابل توجهی به آنتی ژن های ویروسی غیر از سنبله در همه افراد افزایش یافت، اما در افرادی که عفونت اجدادی قبلی داشتند، بیشتر شد. این سلول های T در گروه دوم بالغ تر و سیتوتوکسیک تر بودند. “یافته‌های ما نشان می‌دهد که یک عفونت اولیه و به دنبال آن 3 دوز واکسن mRNA منجر به حداکثر القای پاسخ‌های سلول T اختصاصی سنبله، با پتانسیل محدود برای تقویت بیشتر، حداقل در کوتاه‌مدت می‌شود.“
Anti-N IgG در هر دو گروه پس از عفونت Omicron افزایش یافت، اما بیشتر در آنهایی که عفونت اجدادی قبلی داشتند، که همه آنها در مقابل 77 درصد از گروهی که عفونت نداشتند، به سطوح قابل تشخیص دست یافتند.
در حال حاضر، سه دوز واکسن پیام رسان ریبونوکلئیک اسید (mRNA) برای محافظت در برابر پیامدهای نامطلوب پس از عفونت SARS-CoV-2 توصیه می شود. با این حال، خطر ابتلا به بیماری علامتی کروناویروس 2019 (COVID-19) در 2-4 هفته از دوز سوم 67٪ کاهش یافته است، اما در ده هفته یا بعد از آن کمتر از 50٪ کاهش یافته است. این بدان معنی است که تا 85٪ از مردم در برخی مناطق دارای ایمنی ترکیبی هستند.
این ممکن است نشان دهد که ترتیب قرار گرفتن در معرض در اثربخشی پاسخ سلول T مهم است.
ایمنی هیبریدی اولیه عمدتاً توسط آلفا یا انواع قبلی ویروس که گونه های اجدادی نیز نامیده می شوند، ایجاد می شد. این افراد با آنتی بادی و پاسخ سلول های T قوی تر به دوزهای واکسن نسبت به افراد غیر آلوده واکنش نشان دادند. با این حال، با Omicron، برخی از دانشمندان ادعا می کنند که پاسخ ایمنی به این VOC به طور قابل توجهی پس از یک عفونت پیشرونده خاموش می شود، به خصوص اگر بیماران قبلاً یک عفونت اجدادی داشته اند که منجر به ایجاد سیستم ایمنی شده است.
نوع Omicron به سرعت به چندین زیردین، از BA.1/BA.2 تا BA.4/5 جهش یافت. انواع موجود در حال حاضر شامل BA.2.75، BQ.1 و XXB هستند. Omicron به دلیل تعداد بسیار زیادی جهش سنبله که منجر به فرار از ایمنی ناشی از واکسن و عفونت شد، قابل توجه است.
پوشش مخاطی بینی افزایش ایمونوگلوبولین ترشحی A (sIgA) را پس از عفونت Omicron در همه افراد، صرف نظر از عفونت قبلی، نشان داد که مربوط به آنتی بادی های غیر اختصاصی و سلول های T است. مایع پوشش بینی قادر بود اتصال سنبله اجدادی به مولکول آنزیم مبدل آنژیوتانسین 2 (ACE2) را در گروهی که عفونت نداشتند در مقایسه با گروه دیگر مهار کند، اما هر دو افزایش مهار BA.2/BA را نشان دادند. 5 اتصال سنبله-ACE2.
چه پیامدهایی دارد؟
این افراد قبلاً آلوده به نظر می‌رسد که پس از واکسن mRNA 3 خود، حداکثر پاسخ‌های القا شده با فنوتیپ CD8+ با پتانسیل سیتوتوکسیک بالا را دارند.“
حدود 40 درصد از گروه ها قبل از اولین دوز واکسن، با فاصله متوسط 540 روز، عفونت SARS-CoV-2 داشتند. همه به جز یک بیمار قبل از دسامبر 2020 آلوده شده بودند، بنابراین احتمالاً به نوع اجدادی مبتلا شده بودند. عفونت‌های اولیه بین 21 دسامبر 2021 و 17 می 2022 رخ داده است که دو سوم آن توسط BA.1 و بقیه توسط BA.2 ایجاد شده است.
برای بررسی این فرضیه، مقاله فعلی به صورت آنلاین به سرور پیش چاپ ارسال شده است medRxiv*، ایمنی گردشی و مخاطی را در کارکنان مراقبت های بهداشتی واکسینه سه گانه (HCW) قبل و بعد از آلوده شدن به BA.1 یا BA.2 بررسی کرد. HCW برای اولین بار به افرادی با و بدون سابقه قبلی عفونت SARS-CoV-2 اجدادی (به ترتیب افراد «آلوده» و «بی‌عفونت») طبقه‌بندی شدند.
مطالعه چه چیزی را نشان داد؟
پاسخ سلول‌های T به سنبله فقط در افراد مبتلا به عفونت به دنبال عفونت Omicron افزایش می‌یابد. با این حال، کسانی که عفونت اجدادی قبلی داشتند، پاسخ سلول های T به طور قابل توجهی بعد از عفونت Omicron نشان دادند.
پس از واکسیناسیون سه گانه، عفونت اجدادی تیترهای NAb بالاتری را به سویه‌های اجدادی و BA.1/BA.2 نسبت به پاسخ‌ها در افراد غیرعفونی ایجاد کرد. IgA سرم در برابر سنبله نیز بالاتر بود، و ایمونوگلوبولین G ضد نوکلئوکپسید (ضد N) (IgG)، اگرچه دومی با گذشت زمان کاهش یافت. سطوح ضد سنبله و ضد N sIgA در مایع بینی قابل مقایسه بود، اما پاسخ سلول های T پس از عفونت اجدادی بالاتر بود.
افراد آلوده ساده افزایش قابل توجهی در NAbs به گونه های اجدادی و به BA.1/BA.2 و BA.5، به ترتیب دو برابر و 6-8 برابر نشان دادند. افراد مبتلا به عفونت اجدادی قبلی هیچ افزایشی در گونه های اجدادی و 60-70٪ افزایش به زیر متغیرهای Omicron نشان ندادند.
با این حال، عفونت Omicron در افراد سه گانه واکسینه شده عموماً پاسخ های ایمنی به SARS-CoV-2 را در خون و مخاط افزایش می دهد و احتمالاً به ایمنی مداوم جمعیت در برابر COVID-19 کمک می کند.” دانشمندان می گویند که این توسط داده های دنیای واقعی پشتیبانی می شود.
یک عفونت اجدادی می تواند پاسخ های ضد اسپایک ناشی از Omicron را در افراد سه گانه واکسینه شده به دلایل ناشناخته کاهش دهد. چاپ ایمونولوژیک، یا ایمنی بیشتر نسبت به Omicron که منجر به بارهای ویروسی کمتر و قرار گرفتن در معرض آنتی ژن ضعیف می شود، دو توضیح پیشنهادی هستند. برخی تحقیقات همچنین احتمال اختلال در سیگنال دهی گیرنده سلول B را پس از سومین دوز واکسن در افراد آلوده قبلی نشان می دهد.
ایمنی هیبریدی ناشی از عفونت های پیشرفت Omicron پیچیده است و در بخش های مختلف رخ می دهد. یافته‌های سرولوژیک به تنهایی تصویری از تقویت سیستم ایمنی که پس از عفونت‌های Omicron رخ می‌دهد، ارائه نمی‌کند، که می‌تواند به محافظت در برابر انواع Omicron در آینده کمک کند.
ما نشان داده‌ایم که اجزای ایمنی که توسط واکسن‌های موجود در حال حاضر القا نمی‌شوند، مانند پاسخ‌های مخاطی و غیر اسپیک، توسط عفونت ویروسی تقویت می‌شوند. اینها ممکن است نقش مهمی در تجمع ایمنی محافظتی در برابر SARS-CoV-2 ایفا کنند، اما همچنین باید به عنوان اهدافی برای گسترش پاسخ‌های تولید شده توسط نسل بعدی واکسن‌ها اولویت بندی شوند.“
نوع نگرانی Omicron (VOC) سندرم حاد تنفسی شدید کروناویروس 2 (SARS-CoV-2) به سرعت گسترش یافت و انواع قبلی را در سراسر جهان جابجا کرد. حتی در افرادی که مصونیت ترکیبی داشتند (“تولید شده از طریق ترکیبی از واکسیناسیون و عفونت”) باعث تعداد زیادی از عفونت‌های جدید شد. مطالعات سرولوژیکی نشان داد که این با واکنش‌های ایمنی کمتر از حد مطلوب در افراد سه‌گانه واکسینه شده مرتبط است.
یک مطالعه جدید کل طیف واکنش های ایمونولوژیکی ایجاد شده توسط آنتی ژن های سنبله و غیر اسپایک را به دنبال عفونت های Omicron BA.1/BA.2 در چنین افرادی، هم با و هم بدون عفونت قبلی SARS-CoV-2 بررسی کرد.