مطالعه: چاقی دوران کودکی و نوجوانی: مروری. اعتبار تصویر: ChameleonsEye / Shutterstock
زمینه
زمان تماشای نمایشگر باید کاهش یابد و کودکان باید تشویق شوند تا در فعالیت های بیرون از خانه شرکت کنند. وضع مالیات بر غذاهای ناسالم و فرآوری شده، ممنوعیت تبلیغات فست فودهای ناسالم و پرکالری، کاهش وعده های غذایی و افزایش دسترسی به زمین های بازی و فضاهای باز می تواند مصرف رژیم غذایی در بین کودکان و بزرگسالان را بهبود بخشد و شاخص توده بدنی (BMI) را که معمولاً برای ارزیابی استفاده می شود، بهبود بخشد. چاقی
بر اساس یافته‌های بررسی، چاقی یک نگرانی سلامت جمعیت است که با بسیاری از اختلالات قلبی متابولیک، غدد درون‌ریز و روان‌شناختی ناشی از علل مختلف قابل تغییر و غیر قابل اصلاح منشأ می‌گیرد.
آموزش خانواده ها در مورد رژیم های غذایی، تشویق آمادگی جسمانی، و کاهش فعالیت های کم تحرک ممکن است به مدیریت چاقی کمک کند. رویکردهای کاهش وزن برای نتایج موثرتر باید خانواده محور باشد نه فرد محور. برای افراد مبتلا به چاقی شدید، ممکن است از راهبردهای چند رشته ای شامل پزشکان، روانشناسان و متخصصان تغذیه استفاده شود.
چاقی کودکان می تواند تا بزرگسالی نیز ادامه یابد، بنابراین برای شروع درمان سریع باید این بیماری را زود تشخیص داد. این شامل اصلاح سبک زندگی، مانند محدود کردن غذاهای شیرین و پر کالری، افزایش مصرف میوه و سبزیجات، افزایش فعالیت بدنی و اطمینان از خواب کافی است. تغذیه با شیر مادر به جای تغذیه با شیر خشک خطر چاقی را کاهش می دهد.
چاقی به دلیل بار بیماری های مزمن پزشکی یک نگرانی مهم برای سلامتی است. علت چند عاملی است، بنابراین یک رویکرد بین رشته ای برای درمان و بهبود کیفیت زندگی مورد نیاز است. محدودیت های رژیم غذایی و افزایش تمرینات بدنی درمان های قدیمی هستند. با این حال، کارایی آنها در درمان چاقی شدید محدود است و توسعه سایر عوامل کاهش وزن موثر را تضمین می کند.
درباره بررسی
مداخلاتی مانند فناوری هیدروژل و مکمل های پروبیوتیک برای بازگرداندن تعادل میکروبیوم روده امتحان شده است. مطالعات گزارش داده اند که زنان باردار که اسید دوکوزاهگزانوئیک (DHA) دریافت کرده اند، کودکان چاق کمتری به دنیا آورده اند. ویتامین E برای کاهش بیماری های مرتبط با چاقی استفاده شده است.
نتیجه گیری
در بررسی اخیر منتشر شده در مجله مرزها در اطفالمحققان کالج پزشکی ویسکانسین مروری بر مکانیسم های پاتوفیزیولوژیکی، پیامدهای سلامتی و گزینه های مدیریت چاقی در کودکان و بزرگسالان ارائه کردند.
متخصصان مراقبت های بهداشتی باید بدون قضاوت یا انگ زدن به والدین به دلیل چاقی فرزندشان، راهنمایی های پیش بینی کننده در مورد مشاوره تغذیه ارائه دهند. علاوه بر این، تعامل موثر ارائه‌دهنده و بیمار با استفاده از مصاحبه‌های انگیزشی می‌تواند به تشویق تغییرات رفتاری کمک کند.
چاقی یک بیماری مزمن با علت چند عاملی است که شامل عوامل رشدی، بیولوژیکی، ژنتیکی، محیطی و رفتاری است. این عوامل به عدم تعادل انرژی کمک می کنند، با دریافت انرژی (کالری) بیشتر از مصرف انرژی.
علل ژنتیکی چاقی عبارتند از: سندرم باردت بیدل، سندرم پرادر ویلی و سندرم آلستروم. چاقی چند ژنی ممکن است از تعاملات ژن-محیط تغییر یافته (GEI) و پلی مورفیسم های تک نوکلئوتیدی (SNPs) ناشی شود. تغییرات اپی ژنتیک ممکن است در اثر تجارب نامطلوب دوران کودکی (ACE) و تغذیه نامناسب مادر در طول دوره های قبل از تولد یا اولیه پس از زایمان ایجاد شود.
در بررسی حاضر، محققان داده‌های موجود در مورد عوامل مرتبط با چاقی، پاتوفیزیولوژی، اثرات بر سلامت، و استراتژی‌های کاهش وزن را برای جمعیت کودکان و بزرگسالان خلاصه کردند.
پاتوفیزیولوژی و پیامدهای سلامتی چاقی
چاقی در اوایل دوران کودکی باز می گردد و خطر چاقی را در بزرگسالی افزایش می دهد. عوامل مرتبط با چاقی اجتماعی شامل تأثیر اعضای خانواده، جوامع و در دسترس بودن منابع بهداشتی برای مدیریت چاقی است.
معده گرلین ترشح می کند، در حالی که لپتین توسط بافت چربی ترشح می شود. با تغییر میزان متابولیسم پایه و اختلال عملکرد عاطفی با افزایش استرس و تغییر ریتم های بیولوژیکی و الگوهای غذا خوردن، آسیب شناسی تیروئید می تواند منجر به افزایش وزن شود.
علاوه بر این، تصویر ضعیف بدن ممکن است سلامت روان را بدتر کند و در نتیجه باعث اضطراب و افسردگی شود. کودکان چاق ممکن است سطح انسولین بالا، رشد خطی تسریع شده و سن استخوانی پیشرفته داشته باشند و دختران چاق ممکن است در معرض افزایش خطر ابتلا به هیرسوتیسم و سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) باشند.
گزینه های مدیریت چاقی
محور روده-مغز به شدت در سیری و گرسنگی نقش دارد. هیپوتالاموس مغز، به ویژه هسته کمانی هیپوتالاموس (ARC)، مصرف غذا را کنترل می کند و در درجه اول توسط دو هورمون کنترل می شود، گرلین، هورمون اورکسیوژنیک که باعث تحریک گرسنگی می شود، و لپتین، هورمون بی اشتهایی که اثرات متضادی دارد.
اصلاح سبک زندگی مانند تغییرات رژیم غذایی، محدود کردن غذاها و نوشیدنی های پر کالری و شیرین شده با قند و افزایش فعالیت بدنی در کاهش وزن موثر بوده است. دارو درمانی برای چاقی شامل اورلیستات، متفورمین، ترکیب فنترمین/توپیرامات و آگونیست های GLP-1 مانند لیراگلوتاید است. گزینه های جراحی شامل جراحی های چاقی مانند باند معده، گاسترکتومی با اسلیو لاپاروسکوپی و بای پس معده Roux-en-Y است.
گزینه های مدیریتی جدید شامل گزینه های دارویی و جراحی برای کاهش وزن در میان افراد دارای چاقی شدید و/یا بیماری های همراه است. متخصصان مراقبت های بهداشتی باید با ارزیابی شاخص توده بدنی یا سایر ارزیابی های وزن، کودکان را از نظر چاقی غربال کنند و به والدین آموزش دهند تا از آن پیشگیری و مدیریت کنند تا عواقب چاقی در بزرگسالی کاهش یابد.
اعمال ناسالم غذایی ممکن است ناشی از اختلالات خوردن مانند اختلالات پرخوری، پرخوری عصبی، بی اشتهایی عصبی و سندرم شب خوری باشد. تغییرات اپی ژنتیکی، دیس بیوز میکروبیوم روده (به ویژه تغییر مسیرهای اسید چرب با زنجیره کوتاه)، وضعیت کوچک برای سن حاملگی (SGA) در هنگام تولد، تغذیه مبتنی بر شیر خشک (با پروتئین بالا) به جای شیردهی در دوران نوزادی، استفاده از مکمل های غذایی در دوران شیرخوارگی و معرفی پروتئین در اوایل رژیم غذایی نوزادان نیز به چاقی کمک می کند.