و در این مطالعه، محققان به بررسی میزان احتمال غربالگری سرطان سینه و دهانه رحم برای بازماندگان سرطان پرداختند. و چیزی که آنها با استفاده از یک پایگاه داده بسیار بزرگ دریافتند این است که بیمارانی که از طریق یک برنامه مراقبتی یا در طول زمان به آنها آموزش داده شده بود تا واقعاً به آنها بگوید که مراحل بعدی چیست و چه آزمایشاتی لازم است، احتمال بیشتری برای دریافت آنها داشتند. که مراقبت بنابراین من این را می‌پذیرم و کمی تعمیم می‌دهم و فکر می‌کنم آنچه که بازماندگان سرطان اغلب دریافت نمی‌کنند یا به آن نیاز دارند، توصیه‌های بسیار خاص در مورد آزمایش‌هایی است که به آنها نیاز دارند، در صورت نیاز به مراجعه به متخصصان سرطان، چه زمانی برگردند و به پزشک مراجعه کنند. یا پزشک مراقبت های اولیه آنها یا متخصص دیگری. و این چیزی است که ما باید بیشتر انجام دهیم.
LIDIA SCHAPIRA: در نشست سالانه ASCO در سال 2023، من بسیار تشویق شدم که کار یک تیم بسیار خوب کانادایی را ببینم، که بررسی بسیار متفکرانه ای از ادبیات منتشر شده در مورد مراقبین، به ویژه مراقبانی که با افرادی که سرطان پیشرفته دارند، انجام دادند. افرادی که احتمالاً کاملاً بیمار هستند.
لیدیا شاپیرا: من دکتر لیدیا شاپیرا هستم، استاد پزشکی در دانشگاه استنفورد، جایی که مدیر برنامه نجات از سرطان نیز هستم. در نشست سالانه ASCO در سال 2023، محققان در مورد مطالعه ای صحبت کردند که در مورد امید در بیمارانی که در کارآزمایی های بالینی شرکت می کردند، آنچه ما آن را آزمایشات بالینی فاز اولیه می نامیم، به این معنی که آنها در مطالعاتی شرکت می کردند که به داروهای جدید یا مداخلات جدید می پردازد. .
و جالب اینکه آنها امید را اندازه گرفتند. در واقع چند راه بسیار خوب و علمی برای بررسی این موضوع وجود دارد. و آنها دریافتند افرادی که امید بیشتری داشتند و امیدوارتر بودند کیفیت زندگی بهتری داشتند و علائم کمتری را گزارش کردند.
این تحقیق بسیار هیجان انگیز است زیرا شروع به کمک به ما می کند تا درک کنیم که تشویق مردم به امیدوار بودن یا کشف منابع امیدشان چقدر مهم است. من اغلب به امید به عنوان یک علامت حیاتی فکر کرده ام. و این تحقیقات اولیه به من اطمینان می‌دهد که می‌توانیم کارهای بیشتری انجام دهیم تا بفهمیم مردم نسبت به چه چیزی احساس امیدواری می‌کنند و ما به‌عنوان پزشک و پزشک آنها چه کارهایی می‌توانیم انجام دهیم تا به آنها کمک کنیم احساس امیدواری کنند.
بنابراین این برای همه ما بسیار مهم است. به‌عنوان یک پزشک سرطان، اغلب به این فکر کرده‌ام که چگونه باید به مراقبان نزدیک شوم، و آیا کافی است فقط از آنها بپرسم که در چه وضعیتی هستند، یا اینکه آیا تیم ما باید کمک کند و واقعاً فرصت‌های ملموس تری برای مشاوره یا سایر اشکال کمک ارائه دهد. . من واقعاً امیدوارم که این تحقیق بسیاری از مراقبان را تحریک کند، شاید در صورت نیاز به کمک بخواهند، و همچنین همکارانم را تشویق کند که در مورد چگونگی ارائه و اجرای مداخلات بیشتر برای کمک به مراقبانی که با بیماران مبتلا به سرطان پیشرفته زندگی می کنند، فکر کنند.
LIDIA SCHAPIRA: در نشست سالانه ASCO 2023، من بسیار تشویق شدم که کارهای بسیار خوب، دقیق و بسیار خاص در مورد چگونگی کمک به بازماندگان سرطان را ببینم. این حوزه ای است که من در آن هستم. بنابراین من همیشه به دنبال نوآوری هستم.
بنابراین برای نجات یافتگان از سرطان، توصیه من این است که بدون دانستن اینکه دقیقاً چه کاری باید انجام دهید، مرحله بعدی چیست، یا قرار ملاقات بعدی باید چه باشد، قرار ملاقات را ترک نکنید. و برای همکارانم که پزشک هستند، می‌توانم بگویم که همه ما باید بهتر عمل کنیم تا در پایان ویزیت آنچه را که توصیه می‌کنیم برای بیماران کاملاً روشن کنیم تا بتوانند بهترین مراقبت‌ها و بهترین شیوه‌ها را برای حفظ سلامت آنها پس از سرطان دریافت کنند. .
و دوباره، در اینجا بسیار خوش بینانه، محققان در تمام این مطالعات دریافتند که کمک به مراقبان در واقع به نتایج خوبی منجر می شود. آنها مداخلات مختلف را بررسی کردند. بنابراین نمی توانم بگویم که یک نوع خاص از مداخله وجود دارد که بیشتر از بقیه کمک می کند. اما من بسیار تشویق شدم که ببینم، برای مثال، مشاوره کمک می کند، که مداخلات دیگری که در دسترس مراقبین هستند، در واقع به آنها کمک می کند تا کیفیت زندگی، رفاه عاطفی و روانی خود را بهبود بخشند.
و این یک حوزه مطالعاتی بسیار مهم است. زیرا می دانیم که مراقبان نیز تحت تأثیر این امر قرار می گیرند و کیفیت زندگی آنها اغلب به دلیل برخی از بارهای مرتبط با مراقبت کاهش می یابد.