چگونه روی سلامت روان خود با ام اس عود کننده و فروکش کننده تمرکز کنید

نکته دیگری که من به بیماران تاکید می کنم این است که این زمان نیز می تواند زمان فوق العاده ای برای رشد خود باشد. همانطور که مردم با شوک تشخیص دست و پنجه نرم می کنند و سختی های چند ماه یا حتی سال های گذشته را مرور می کنند، بسیاری گزارش می دهند که شروع به تجربه یک ارتباط معنوی عمیق تر و احساس ارزشمندی بیشتری می کنند. در حالی که وضعیتی مانند مولتیپل اسکلروزیس ممکن است عزت نفس را بدتر کند، بیماران همچنین می توانند انعطاف پذیری لازم را برای احساس بهتر در مورد خود ایجاد کنند.

توسط روزالیند دورلن، روانشناس، همانطور که به هالی لوین گفته شد



منبع

سعی کنید حس کنترل را دوباره به دست آورید. چیزی که می تواند در مورد زندگی با ام اس بسیار خسته کننده باشد این است که شما هیچ کنترلی روی آن ندارید. برخی از افراد در جوانی، در سنین نوجوانی یا 20 سالگی با یک تشخیص آسیب می بینند، و برخی افراد تا سال ها بعد یاد نمی گیرند که آن را دارند. اغلب اوقات ممکن است تشخیص داده نشود تا زمانی که علائم بسیار پیشرفته باشد و بیماران کاملاً ناتوان شده باشند. علاوه بر این، مجموعه ای از علائم می تواند گیج کننده و خسته کننده باشد. ممکن است احساس کنید که دیگر کنترلی بر بدن خود ندارید. افراد ممکن است دیگر نتوانند کار کنند یا فعالیت هایی را انجام دهند که قبلاً از آنها لذت می بردند. حتی ممکن است کنترل احساسات خود را از دست بدهند. حدود 10 درصد از بیماران عاطفه کاذب بولبار (PBA) را تجربه می کنند که دوره های غیرقابل کنترل خنده یا گریه است.

برای مثال، من یک بیمار داشتم که به دلیل انزوا در طول همه گیری، افسردگی وحشتناکی را تجربه کرد. او نمی توانست افراد را شخصا ببیند، و برایش سخت بود که به طور مجازی با خانواده در ارتباط باشد. من او را تشویق کردم که در انجمن ام اس ثبت نام کند، که به او اجازه می داد با سایر بیماران ارتباط برقرار کند. این به او کمک بزرگی کرد. او دریافت که برقراری دوستی با افراد دیگری که مشکلات مشابهی را پشت سر می‌گذارند بسیار آرامش‌بخش است. او چندان احساس تنهایی نمی کرد و این به او قدرت عاطفی بیشتری برای مقابله با چالش هایش می داد.

ذهن آگاهی نیز نوعی مراقبت از خود است که برای بیماران مبتلا به ام اس بسیار مهم است. همانطور که به مردم توضیح می دهم، برای زنده ماندن در این دنیا به مهربانی نیاز دارید و گاهی اوقات اولین کسی که باید آن را به او نشان دهید خودتان هستید.

ذهن آگاهی را تمرین کنید. تحقیقات نشان می دهد که استراتژی های تمرکز حواس مانند مدیتیشن می تواند کیفیت زندگی را بهبود بخشد و افسردگی، اضطراب و مشکلات خواب را در میان افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس کاهش دهد. مجبور نیستید ساعت ها برای آن وقت بگذارید. مانترای را انتخاب کنید که به نظر شما قدرت بخش است، مانند “من قوی هستم” و در موقعیت های استرس زا آن را در سکوت بخوانید. این به شما این امکان را می دهد که بهتر با موانع کنار بیایید.

شکی نیست که زندگی با ام اس آسان نیست و چالش های سلامت روانی خاص خود را دارد. اما اگر بر روی برخی از تمرینات فوق تمرکز کنید و تا آنجا که می توانید به روال خود ادامه دهید – حتی اگر چیزی به سادگی بیدار شدن در صبح، مرتب کردن رختخواب، دوش گرفتن و تهیه صبحانه باشد – کمک زیادی خواهد کرد. همه این موارد به ایجاد حس ثبات کمک می کند حتی در مواقعی که احساس می کنید دنیای شما در حال فروپاشی است.

روی فعالیت هایی تمرکز کنید که به شما امکان می دهد تصویر مثبتی از خود بسازید، چه خواندن کتاب یا گذراندن وقت با عزیزان. برای تغذیه مناسب، ورزش و انجام فعالیت هایی که برای شما لذت بخش است، وقت بگذارید. من بیمارانی دارم که کلاس های آنلاین را به عنوان راهی برای فعال نگه داشتن ذهن و تقویت ارتباطات اجتماعی می گذارند. برای افراد مبتلا به ام اس آسان است که درگیر خودگویی منفی شوند و بدن خود را با انزجار ببینند. وقتی این اتفاق می افتد، فهرستی از همه چیزهایی که تا به حال در زندگی خود به دست آورده اید تهیه کنید. این به شکستن این چرخه مخرب کمک می کند.

برخی از بیماران اثرات شناختی همراه با تحرک محدود را نیز تجربه می کنند. اما چیزی که به خصوص در مورد ام اس سخت است این واقعیت است که این یک وضعیت بهبودی است. مواقعی وجود دارد که علائم به طور چشمگیری بهبود می‌یابد و بیماران احساس می‌کنند که زندگی جدیدی به آنها داده شده است. هنگامی که آنها یک عود ناتوان کننده را تجربه می کنند، می تواند بسیار دلسرد کننده و افسرده کننده باشد. در اینجا برخی از استراتژی‌هایی که برای بیمارانم استفاده می‌کنم وجود دارد که مفید بوده‌اند.

افسردگی و اضطراب در میان افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس رایج است. این تعجب آور نیست. در حالی که مولتیپل اسکلروزیس منحصر به فرد است زیرا همه افراد را به یک شکل تحت تاثیر قرار نمی دهد، برخی از علائم جهانی وجود دارد که تقریبا همه را تحت تاثیر قرار می دهد، مانند خستگی، سفتی عضلات و درد.

از اینکه نشان دهید آسیب پذیر هستید نترسید. در جامعه ما فشار زیادی برای افراد وجود دارد که لب بالایی را سفت نگه دارند و آن را با شرایط بهداشتی مانند ام اس سخت کنند. ما آن را به ویژه در بین مردان مشاهده می کنیم. من بیماران مرد زیادی دارم که به این بیماری مبتلا هستند که ذهنیت جان وین را پذیرفته اند. در نتیجه، ما اغلب تصور می کنیم که مردان به اندازه زنان تحت تأثیر ام اس نیستند، در حالی که در واقع این حقیقت ندارد.

نگرش امیدوارانه را پرورش دهید. وقتی با بیمارانم که ام اس دارند کار می کنم، تاکید می کنم که وضعیت آنها بهتر خواهد شد. داروهای جدید همیشه در حال ظهور هستند. درمان‌هایی که امروزه داریم بسیار بهتر از درمان‌های یک دهه پیش هستند. اگر فکر منفی به ذهنشان خطور کرد، آنها را تشویق می کنم که چیز مثبتی را تجسم کنند. این به مغز آنها کمک می کند تا یک نگرش امیدوارکننده را بپذیرد.

یکی از مهمترین کارهایی که بیماران می توانند انجام دهند این است که سعی کنند این حس کنترل را بازگردانند. من آن را به آب و هوا تشبیه می کنم. شما کنترلی روی آن ندارید، اما می توانید به پیش بینی آب و هوا نگاه کنید و خود را آماده کنید. اگر مقداری دانش کسب کنید، می تواند آرامش بخش باشد.

این ممکن است به معنای یادگیری ام اس در سایت های معتبر مانند وب سایت انجمن ملی مولتیپل اسکلروزیس یا پیوستن به گروه های پشتیبانی آنلاین باشد. وقتی بیشتر یاد بگیرید، کمتر ترسناک می شود. و با دانش، احساس توانمندی به وجود می آید.

این واقعا مهم است که همه بیماران مبتلا به ام اس در مورد وضعیت خود، از جمله ترس های خود صحبت کنند. آنها باید مطمئن شوند که با دیگران، به ویژه خانواده و دوستان نزدیک خود در ارتباط هستند. این به نوبه خود به تقویت انعطاف پذیری آنها کمک می کند و به آنها اجازه می دهد بهتر با ام اس خود کنار بیایند.