همچنین الگوهای غذایی را تنظیم می کند که می تواند برای مدت طولانی دوام بیاورد.
فیشل می گوید: «شام خانوادگی نباید شام باشد و نباید خانوادگی باشد.
راوی می گوید: «تاریخ شام آغاز شده است و همه از این بابت خوشحال هستند. «دستمال‌ها روی دامن، خانواده منتظر خدمات هستند. وقتی پدر خدمت می کند، آنها به خوبی با هم صحبت می کنند – من گفتم “خوشایند”، زیرا این صحبت اصلی در وقت شام است. این نه تنها اخلاق خوب بلکه حس خوب است. گفتگوی خوشایند و بی احساس به هضم خوب کمک می کند.»
فیشل می‌گوید: «حدود 50 درصد از خانواده‌های آمریکایی یا خانواده‌های تک والدی یا خانواده‌های ترکیبی هستند. او همچنین خاطرنشان می کند که اگر دو والدین حضور داشته باشند، هر دو ممکن است مادر یا پدر باشند. و گاهی اوقات یک پدربزرگ و مادربزرگ نیز در این ترکیب وجود دارد. برخی از افراد تعریف خود از خانواده را گسترش داده اند تا خانواده انتخابی خود را نیز در بر گیرد – افرادی که در حلقه درونی خود هستند که به آنها احساس می کنند که در خانه هستند، حتی اگر فامیل نباشند.
حتی برخی از آن حرفه ای می سازند.
یاکوبسن می‌گوید: «اما برای اینکه بدانیم جمع شدن به عنوان یک خانواده در یک فضای مثبت برای ما خوب است، نیازی به مطالعه نداریم. “این ما را گرد هم می آورد، صمیمیت را تقویت می کند و به بچه ها نشان می دهد که غذا مهم است.”
در «قراری با خانواده‌تان»، یک فیلم آموزشی 10 دقیقه‌ای که در سال 1950 ساخته شد، مادر در حین پختن شام، بافتنی می‌بافد. او و دختر از لباس روزانه خود به لباسی رسمی تر تغییر می کنند. برادر و جونیور موهای خود را شانه می کنند و دست های خود را می شویند. پدر از دفتر برمی گردد و کلاه خود را به قفسه ای آویزان می کند.
او می گوید: «فکر می کنم هر دو نفر باشند. «شاید دور از ذهن باشد که همه را شب به شب دور هم جمع کنیم. برخی از خانواده هایی که من می شناسم این قانون را دارند که هیچ کس به تنهایی غذا نمی خورد. در برخی خانواده‌ها، بچه‌ها ساعت 5 بعد از ظهر سبزیجات حاوی هوموس می‌خورند، زیرا واقعاً گرسنه هستند و بعداً بیشتر با والدینشان غذا می‌خورند.»
شام های خانوادگی: اثر COVID-19
کمی بیش از یک سال پس از همه‌گیری، فیشل با Making Caring Common، یک پروژه دانشکده تحصیلات تکمیلی هاروارد، همکاری کرد تا از بیش از 500 والدین در مورد شام‌های خانوادگی نظرسنجی کند.
یاکوبسن می‌گوید: «من دروغ نمی‌گویم: برنامه‌ریزی و صرف وعده‌های غذایی خانوادگی هر هفته به تعهد نیاز دارد. اما حالا که بچه‌هایم بزرگ‌تر شده‌اند، می‌توانم ببینم که ارزشش را دارد.»
دیگر مسائل رایج عبارتند از تند خوردن، درگیری سر میز، و بودجه فشرده.
فیشل می‌گوید: «وقتی با خانواده‌های سراسر کشور صحبت می‌کنم، مشغله بودن مانع شماره 1 خوردن یک وعده غذایی خانوادگی با هم است. والدین در شیفت های مختلف کار می کنند یا بچه ها در حوالی ساعت شام فعالیت های فوق برنامه دارند.
اگر شام خانوادگی برای شما مهم است، احتمالاً به این دلیل است که آنها بخشی از دوران کودکی شما بوده اند.
در حالی که او به توضیح بایدها و نبایدهای هنگام شام ادامه می دهد، راوی به مادر توصیه می کند که غذا را تعریف کنید و از صحبت ناخوشایند در مورد خواهر و برادر خود بپرهیزید.
فیشل می‌گوید: «بیش از 60 درصد گفتند که اغلب شام خانوادگی می‌خورند. و بیشتر آن والدین – 80٪ – گفتند که می‌خواهند آن را ادامه دهند. فیشل می‌گوید: «والدین حتی بهبود کیفیت شام‌های خانوادگی خود را گزارش کردند. آنها بیشتر در مورد روزهای خود صحبت کردند، بیشتر خندیدند، بیشتر ارتباط برقرار کردند و در مورد اخبار صحبت کردند.
این نسخه از شام خانوادگی، اگر واقعاً خارج از برنامه های تلویزیونی وجود داشته باشد، مدت هاست که از بین رفته است. اما ارتباط از طریق یک وعده غذایی مشترک هنوز مفهومی است که بسیاری از خانواده‌ها امروز آرزوی آن را دارند. اما چگونه می توان آن را محقق کرد؟ این ترکیبی از شل کردن همه چیز و از بین نرفتن کل ایده است.
شام خانوادگی: چه چیزی تغییر کرد؟
همانطور که ما در حال استقرار در “عادی جدید” هستیم، چه چیزی لازم است تا شام های خانوادگی را در ترکیب نگه داریم؟