دکتر یوسف توضیح داد: “ما به این نتیجه رسیده ایم که ژن تاب در هیپوکامپ، ترس و افسردگی را سرکوب می کند.” اما سرکوب اضطراب باید توسط بخش دیگری از مغز تنظیم شود.
علاوه بر این، موش‌های بدون ژن تاب به نظر نمی‌آمدند یاد بگیرند. دکتر یوسف توضیح داد که وقتی موش ها را روز به روز در مکانی قرار می دهند که خاطره ترس را برانگیزد، معمولاً یاد می گیرند که آنقدرها هم بد نیست و دیگر ترسیده نیستند. اما آنهایی که ژن تاب را نداشتند، حتی پس از چند روز همچنان سطوح ترس بیشتری را نشان دادند که به صورت انجماد مشاهده شد.
دکتر محیلدین یوسف، دانشجوی سابق دکترا در واحد سیگنال سلولی OIST که توسط پروفسور یاماموتو رهبری می‌شود، توضیح داد: «این تحقیق درباره درک تاب‌آوری استرس است». وجود این ژن به مقاومت در برابر استرس کمک می کند و اگر حذف شود، افسردگی، ترس و اضطراب افزایش می یابد.
منبع:
سپس، محققان واحد مکانیزم‌های مغزی سابق OIST، عملکرد نورون‌های هیپوکامپ موش‌های بدون ژن تاب را اندازه‌گیری کردند. آنها دریافتند که تحریک افزایش یافته، در حالی که مهار کاهش یافته است، که نشان می دهد تعادل کلی تحت تاثیر قرار گرفته است، که بر رفتار موش ها تاثیر می گذارد.
Tob برای فعل ژاپنی “tobu” به معنای پرواز یا پریدن نامگذاری شده است. این به این دلیل است که وقتی سلول در معرض یک محرک قرار می گیرد، سطح پروتئین آن در فعالیت افزایش می یابد. دکتر یوسف گفت که این باعث شده است که این ژن به عنوان یک ژن فوری تا زودهنگام طبقه بندی شود، زیرا واکنش سریعی دارد.
نتیجه گیری آنها مبنی بر اینکه این ژن با اضطراب، ترس و افسردگی مرتبط است از چندین آزمایش مختلف به دست آمد. ابتدا، محققان موش ها را در معرض استرس قرار دادند و همانطور که انتظار می رفت، شاهد افزایش سطح پروتئین Tob بودند. سپس از موش هایی استفاده کردند که بدون ژن تاب متولد شده بودند و افسردگی، ترس و اضطراب را افزایش دادند. به عنوان مثال، هنگامی که یک موش با ژن تاب را در یک سطل آب قرار می دادند، آنها شنا می کردند و سعی می کردند فرار کنند. با این حال، یک موش بدون ژن تاب به سادگی شناور شد. این فقدان اراده برای مبارزه با یک موقعیت دشوار یکی از راه هایی است که محققان تشخیص می دهند حیوانی افسرده است.
سپس محققان با دکتر هیرواکی هامادا، دانشجوی سابق دکترای OIST از واحد محاسباتی عصبی، همکاری کردند. از طریق MRI، آنها دریافتند که اتصال بین دو مکان کلیدی که انعطاف‌پذیری مغز را تنظیم می‌کنند، با حذف ژن Tob تغییر می‌کند: هیپوکامپ و قشر پیش فرونتال. از آنجا، محققان تصمیم گرفتند نقش خاصی را که این ژن در هیپوکامپ ایفا می کند، بررسی کنند. آنها موش هایی را بدون ژن تاب گرفتند و این ژن را به هیپوکامپ تزریق کردند، در حالی که در سایر قسمت های بدن وجود نداشت. سطح ترس و افسردگی به حالت عادی بازگشت، اما موش ها همچنان اضطراب بیشتری داشتند. سپس محققان برعکس این کار را انجام دادند: آنها موشی ساختند که هیچ ژن تاب در سلول های هیپوکامپ نداشت اما آن را در سلول های بقیه بدن داشت. در این مورد، آنها دریافتند که موش ها دارای سطوح طبیعی اضطراب بودند اما ترس و افسردگی را افزایش دادند.
مرجع مجله:
ژن تاب که برای اولین بار در آزمایشگاه سابق پروفسور تاداشی یاماموتو در ژاپن در سال 1996 مشخص شد، به دلیل نقشی که در سرطان ایفا می کند، شناخته شده است. تحقیقات قبلی همچنین نشان داده است که در تنظیم چرخه سلولی و پاسخ ایمنی بدن نقش دارد. اکنون، در یک مطالعه چند رشته‌ای که زیست‌شناسی مولکولی را با علوم اعصاب ترکیب می‌کند، محققان موسسه علم و فناوری اوکیناوا (OIST) دریافتند که این ژن نقش مهمی در کاهش افسردگی، ترس و اضطراب دارد. کار آنها توسط این مجله منتشر شده است روانپزشکی ترجمه.
یوسف، MMM، و همکاران (2022) TOB یک عامل پاسخ استرس حاد با واسطه هیپوکامپ است. روانپزشکی ترجمه. doi.org/10.1038/s41398-022-02078-7.
پروفسور تاداشی یاماموتو
در نهایت، محققان پس از قرار دادن موش ها در معرض استرس، تجزیه و تحلیل های مولکولی را انجام دادند. جالب توجه است، آنها دریافتند که بیان بلافاصله با استرس تغییر نمی کند. اما، 15 دقیقه پس از قرار گرفتن موش در معرض استرس، تغییراتی ایجاد شد. در صورت حذف ژن تاب، سایر ژن ها و پروتئین ها تحت تأثیر قرار می گیرند. این نشان می دهد که ژن تاب احتمالاً تأثیرات مستقیم و غیرمستقیم متعددی دارد.
ژن تاب با بسیاری از پدیده های مختلف مرتبط است، اما کار بر روی سیستم مغز به ویژه چالش برانگیز است. اگرچه قبلاً مشکوک بود، اما این تحقیق اولین کاری است که روشن می کند تاب در مغز در برابر استرس عملکرد دارد.
دکتر یوسف گفت: “کشف این نقش ژن تاب در ترس، افسردگی و اضطراب می تواند پیامدهای گسترده ای برای توسعه درمان های استرس روانی داشته باشد.”
دانشگاه فارغ التحصیل موسسه علم و فناوری اوکیناوا (OIST).