موسسه علوم زیستی آمریکا
کارشناسان پیام های دقیق و ارتباط دقیق را در مورد خطر سرریز بیماری مشترک انسان و دام توصیه می کنند
Mader، AD، و همکاران (2022) پیام رسانی باید منعکس کننده رابطه ظریف بین تغییر زمین و خطر بیماری زئونوز باشد. علوم زیستی. doi.org/10.1093/biosci/biac075.
COVID-19 اولین بیماری همه گیر است که در کنار اتصال به اینترنت رخ داده است. در نتیجه، گسترش ایده ها و اطلاعات در مورد این بیماری بی سابقه بوده است-; اما همیشه دقیق نیست یکی از سرفصل‌هایی که به طور گسترده منتشر شد، رابطه بین تغییر زمین و سرایت بیماری‌ها از حیات وحش به انسان بود. نوشتن در علوم زیستیAndre D. Mader از مؤسسه استراتژی های جهانی محیط زیست و همکارانش ادبیات اولیه و ثانویه و همچنین محتوای صفحه وب را در مورد موضوع تغییر زمین و خطر بیماری مشترک بین انسان و دام بررسی می کنند. بر اساس الگوهای انتخاب شده از این ادبیات و پوشش رسانه ای، میدر و همکارانش توضیح می دهند که در ارتباط علمی نادرست یک مطالعه موردی و پیامدهای احتمالی آن چیست.
نویسندگان دریافتند که همانطور که ادبیات از تحقیقات اولیه به مرور مقالات و تفسیرها و در نهایت به صفحات وب می‌رود، “اغراق‌گویی شواهد” افزایش می‌یابد، به طوری که 78 درصد از مقالات ثانویه دلالت بر ارتباط کاربری زمین-سرریز مشترک انسان و دام و همه آنها به جز یکی از آنها دارند. صفحات وب نمونه که این ارتباط را ایجاد می کنند. نویسندگان همچنین خاطرنشان کردند که منابع ثانویه و صفحات وب اغلب در ذکر عدم قطعیت مرتبط با نتیجه گیری خود کوتاهی می کنند.
مرجع مجله:
میدر و همکارانش می‌گویند پیامدهای بالقوه پیام‌رسانی ساده و فقدان ارتباط مناسب در مورد سرریز بیماری‌های مشترک بین انسان و دام می‌تواند اعتبار را از بین ببرد، نیازهای خاص جامعه محلی را در هنگام سیاست‌گذاری نادیده بگیرد، و توجه را از عوامل دیگری که می‌تواند منجر به سرریز بیماری‌های مشترک انسان و دام شود، کم کند. نویسندگان انتشار دقیق‌تر، دقیق‌تر و توضیحی‌تر مطالعات در مورد خطر سرریز بیماری‌های مشترک بین انسان و دام را توصیه می‌کنند و استدلال می‌کنند که چنین رویکردی به طور گسترده‌تری برای علم مفید خواهد بود. همانطور که نویسندگان نتیجه می‌گیرند، “اگر هدف ارتباطات علمی بهبود درک است، باید تعادلی برقرار کند: سادگی کافی برای درک تا حد امکان توسط مخاطبان گسترده، اما جزئیات کافی برای درک پیچیدگی یک موضوع و کمک معنادار به بحث در مورد آن، به خصوص زمانی که ویروسی می شود.”
به گفته نویسندگان، پیام‌رسانی رسانه‌ای به طور مداوم علیت مستقیم بین گسترش بیماری مشترک بین انسان و دام و تغییر کاربری زمین را توصیف می‌کند، علی‌رغم این واقعیت که تنها 53 درصد از متون بررسی شده مورد بررسی این ارتباط را ایجاد می‌کنند. نویسندگان به سناریوهای نظری می پردازند که دشواری ردیابی خطر واقعی سرریز مشترک انسان و دام را نشان می دهد و تأکید می کند که “پیچیدگی پاسخ های بیماری زا به تغییر زمین را نمی توان به اعلامیه های یک اندازه کاهش داد.”