با این حال، نتایج فرسایش برای زیرمجموعه ای از بیماران مبتلا به مرحله بالینی T1a RCC “کمتر مطلوب” به نظر می رسد: کسانی که اندازه تومور آنها بین 3 تا 4 سانتی متر است. دستورالعمل‌های اروپایی کنونی، کرایوآبلیشن را نسبت به فرسایش حرارتی مبتنی بر حرارت برای این سرطان‌هایی با ابعاد 3 تا 4 سانتی‌متر توصیه می‌کنند، در حالی که دستورالعمل‌های ایالات متحده بیان می‌کنند که می‌توان از هر یک از درمان‌ها استفاده کرد. هر دو مجموعه دستورالعمل بیان می کنند که می توان از انجماد یا گرم کردن برای RCC های T1a با اندازه 3 سانتی متر یا کوچکتر استفاده کرد.
منبع:
برای روشن شدن این موضوع، یک گروه تحقیقاتی بین‌المللی، بیماران مبتلا به RCC مرحله T1a را که بین سال‌های 2004 تا 2018 تحت درمان با انجماد یا گرمایش قرار گرفته بودند، مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. این مطالعه بر روی دو گروه مشابه از بیماران مبتلا به سرطان‌هایی با اندازه‌های بین 3 تا 4 سانتی‌متر متمرکز شد: 757 مورد تحت درمان با کرایوآبلیشن و 388 مورد درمان با فرسایش حرارتی مبتنی بر حرارت.
مرجع مجله:
Gabriele Sorce، MD، نویسنده اصلی، موسسه علمی IRCCS San Raffaele، میلان
خطر مرگ ناشی از سرطان با کرایوآبلیشن در مقابل گرمایش کمتر است
دکتر سورس می گوید: “برعکس، در بیماران با اندازه تومور 3 سانتی متر یا کوچکتر، هر یک از روش های ابلیشن به همان اندازه معتبر است.” “ما معتقدیم که یافته های ما پیامدهای مهمی برای تصمیم گیری بالینی و رضایت آگاهانه برای بیماران مبتلا به این سرطان های کوچک کلیه بالقوه قابل درمان دارد.”
سورس، جی. و همکاران (2022) مرگ و میر خاص سرطان پس از انجماد در مقابل فرسایش حرارتی مبتنی بر حرارت در کارسینوم سلول کلیوی T1a. مجله اورولوژی. doi.org/10.1097/JU.0000000000002984.
در مقابل، برای بیماران مبتلا به RCC کوچکتر از 3 سانتی متر، درمان مبتنی بر سرما یا گرما به همان اندازه در کاهش مرگ و میر خاص سرطان موثر است. این یافته ها ممکن است به ما کمک کند تا انتخاب روش فرسایش را برای بیماران مبتلا به RCC های کوچک بهتر انجام دهیم.”
هشت سال پس از درمان، تخمین مرگ و میر اختصاصی سرطان در میان بیماران مبتلا به RCC با اندازه 3 تا 4 سانتی‌متر، 8.5 درصد برای بیماران تحت درمان با کرایوآبلیشن در مقابل 12.9 درصد برای افرادی که تحت درمان حرارتی قرار می‌گیرند، بود. با هر دو درمان، حدود 40 درصد از بیماران به دلایلی غیر از سرطان جان خود را از دست دادند.
پیامدهایی برای تصمیم گیری های درمانی در سرطان های “کوچک و بالقوه قابل درمان” کلیه
برای بیماران مبتلا به سرطان سلول های کلیوی در مراحل اولیه (RCCs) که اندازه آنها بین 3 تا 4 سانتی متر است، روشی که سرطان را با انجماد از بین می برد – که کرایوآبلیشن نامیده می شود – در مقایسه با فرسایش حرارتی مبتنی بر حرارت، خطر مرگ ناشی از سرطان را کاهش می دهد. گزارش یک مطالعه اولیه در مجله اورولوژی®، یک مجله رسمی انجمن اورولوژی آمریکا (AUA). این مجله در مجموعه Lippincott توسط Wolters Kluwer منتشر شده است.
پس از تعدیل برای مرگ غیر مرتبط با سرطان و سایر ویژگی‌ها، بیمارانی که تحت ابلیشن حرارتی برای RCC بین 3 تا 4 سانتی‌متر قرار می‌گرفتند، دو برابر بیشتر در معرض خطر مرگ ناشی از سرطان کلیه بودند. در مقابل، برای بیماران مبتلا به سرطان‌های کوچکتر از 3 سانتی‌متر، مرگ‌و‌میر اختصاصی سرطان تخمین زده شده بین گروه‌ها مشابه بود: 6.8 درصد پس از کرایوآبلیشن و 6.1 درصد پس از فرسایش حرارتی مبتنی بر حرارت.
میانگین سنی در درمان 71 سال بود. داده های پیگیری در مورد مرگ و میر خاص سرطان – خطر مرگ ناشی از سرطان کلیه، به استثنای سایر علل مرگ – برای 422 بیمار تحت درمان با انجماد و 238 بیمار تحت درمان با گرما در دسترس بود.
کارسینوم سلول کلیه شایع ترین نوع سرطان کلیه است. برای بیماران مبتلا به RCC در مراحل اولیه کوچکتر از 4 سانتی متر، یک گزینه درمانی محبوب، نابود کردن سرطان با انجماد یا گرم کردن آن است. برای این مراحل بالینی T1a RCC، این روش نابودکننده سرطان، به نام فرسایش، می‌تواند نرخ بقای بالایی را بدون نیاز به جراحی کلیوی گسترده‌تر فراهم کند.
این مطالعه یکی از اولین مطالعاتی است که مستقیماً نتایج بالینی را برای انجماد در مقابل گرمایش در بیماران مبتلا به RCC مرحله T1a با اندازه‌گیری بین 3 تا 4 سانتی‌متر مقایسه می‌کند. نتایج نشان می‌دهد که فرسایش حرارتی مبتنی بر حرارت در مقایسه با کرایوآبلیشن، از نظر خطر مرگ درازمدت ناشی از سرطان کلیه، یک نقطه ضعف «به لحاظ آماری بسیار معنی‌دار و معنادار» دارد.