اسمیت بی جی، هتر بی، واشبرن کی، گراف-دانارد جی، اوجو بیای، الراسی جی دی، سیچویچ آر.اچ، پیتون ام، لوکاس ای.ای. مواد مغذی. ترکیبات پلی فنولیک آلو خشک و کربوهیدراتهای آن به اثرات محافظتی از استخوان کمک میکنند و فعالیت پربیوتیکی را در موشهای دارای کمبود استروژن C57BL/6 نشان میدهند.
مرجع مجله:
منبع:
تحقیق جدید منتشر شده در مواد مغذی شواهدی ارائه می دهد که آلو یک غذای پربیوتیک است که از دست دادن استخوان در موش ها را معکوس می کند. محققان این مطالعه دریافتند که کربوهیدرات ها و پلی فنول های موجود در آلو به عنوان پری بیوتیک عمل می کنند و به بازیابی سلامت استخوان ها کمک می کنند.
در مقایسه با موش هایی که هیچ آلو یا آلو خشکی مصرف نکردند، موش هایی که CHO ایزوله، PP ایزوله، عصاره خام آلو، یا آلو کامل مصرف کردند، استخوان ترمیم شده ای را که قبلاً از دست داده بودند، مصرف کردند. این موش ها همچنین افزایش قابل توجهی در تولید اسید چرب زنجیره کوتاه (SCFA) در روده خود و همچنین تغییرات مطلوبی در میکروبیوتای روده خود نشان دادند. به طور خاص، محققان شاهد افزایش در SCFAs n-butyrate و propionate بودند که تصور میشود با سرکوب نشانگرهای زیستی مرتبط با تجزیه استخوان، در جلوگیری از تحلیل استخوان مؤثرتر هستند. این مشاهدات نشان می دهد که آلو و اجزای آلو ممکن است بر روده تأثیر بگذارند به نحوی که به بهبود جذب مواد معدنی، فرآیندهای سیستم ایمنی و یکپارچگی سد روده کمک می کند – همه اینها می توانند بر هورمون ها، متابولیت ها و سلول های ایمنی که در استخوان نقش دارند تأثیر بگذارند. سلامتی.
هم ترکیب کربوهیدرات و هم پلی فنل های موجود در آلو، میکروبیوتای روده را تغییر می دهند و با اثرات مثبتی بر استخوان، یعنی ترمیم استخوان، مرتبط هستند. طبق تعریف، پری بیوتیک ها سوبستراهایی هستند که ترکیب یا فعالیت میکروبیوتا را تغییر می دهند و فوایدی را برای سلامتی بدن ایجاد می کنند. محقق اصلی، برندا اسمیت، دکترا، پروفسور دانشکده پزشکی دانشگاه ایندیانا توضیح داد. در این مورد مزیت اعطا شده ترمیم از دست دادن استخوان بود.
در مطالعات قبلی، آلو برای تحریک تغییرات مطلوب میکروبیوت روده و محافظت از سلامت استخوان ها مشخص شده است. این اثرات تا حد زیادی به ترکیبات پلی فنلی آنها نسبت داده شده است. با این حال، مکانیسم دقیق و سهم سایر مواد مغذی مهم، مانند کربوهیدرات ها، نامشخص بوده است.
محققان همچنین گزارش دادند که CHO به طور مستقل توانایی بازیابی استخوان را در اوایل مطالعه نشان داد در حالی که تأثیر PP روی استخوان بعداً آشکار و مهمتر شد.
اسمیت میگوید: «اگرچه فکر میکنیم که هر دوی آنها فعالیت پریبیوتیکی دارند، این پریبیوتیکها احتمالاً با مکانیسمهای متفاوتی ایجاد میشوند.» او اضافه کرد که یافتههای او دلیل محکمی برای مصرف آلو کامل است «زیرا شما بخشی از مزایای کربوهیدرات را در کوتاهمدت و فواید بلندمدت پلیفنولها را دریافت میکنید».
این مطالعه یکی از چندین مطالعه اخیر یا فعلی است که در حال بررسی بیشتر مزایای آلو خشک و اجزای خاص آن بر شرایط مختلف سلامتی است. مطالعات اضافی که در کوتاه مدت ارائه یا منتشر خواهند شد، رابطه بین مصرف آلو و التهاب در زنان یائسه، پوکی استخوان ناشی از گلوکوکورتیکوئید در موشها و سرکوب سرطان روده بزرگ در موشها را بررسی خواهند کرد. انتظار می رود این مطالعات بر اساس شواهد موجود انجام شود که به آلو به عنوان یک غذای حمایت کننده از استخوان و روده اشاره می کند.
اسمیت اشاره کرد که ویتامین ها، مواد معدنی و ترکیبات گیاهی موجود در آلو نیز ممکن است به مزایای استخوان و روده کمک کند. این تحقیق ما را به درک ویژگیهای منحصربهفرد آلو نزدیکتر میکند و در عین حال بر اهمیت خوردن میوه به طور کامل تأکید میکند.
در این مطالعه، محققان ترکیبات پلی فنل (PP) و همچنین کربوهیدراتها (CHO) را از آلو خشک جدا کردند و آنها را به دو گروه جداگانه از موشهای ماده با کمبود استروژن و از دست دادن استخوان قابلتوجه به مدت 5 و 10 هفته تغذیه کردند. برای مقایسه، سه گروه دیگر از موشها به رژیمهای غذایی حاوی آلو کامل، عصاره خام آلو با هر دو اجزای آلو PP و CHO یا رژیمی شامل بدون آلو یا اجزای آلو اختصاص داده شدند که به عنوان گروه کنترل عمل میکرد. همه رژیم ها از نظر درشت مغذی ها قابل مقایسه بودند.