برای مدلسازی تنوع ژنتیکی گسترده در انسان، این تیم از موشهایی از پانل موش Cross Collaborative استفاده میکند که تقریباً همه تنوع ژنتیکی موجود در موشهای وحشی و آزمایشگاهی را در بر میگیرد. برای شناسایی مکانیسمهای ژنتیکی در زمینه ترجیح تعاملات اجتماعی به جای داروهای اعتیاد آور، موشهای صلیب مشترک فردی این انتخاب را خواهند داشت که کوکائین را به صورت داخل وریدی خود تجویز کنند یا به طور خلاصه با موش دیگری تعامل داشته باشند. سپس از توالی یابی RNA تک سلولی برای شناسایی امضاهای ژنتیکی مرتبط با این ترجیحات در مدار پاداش مغز استفاده می شود.
منبع:
این کمک مالی (1R21DA054929-01A1) در 12 ژوئیه توسط سناتورهای آمریکایی جو منچین (D-WV) و شلی مور کاپیتو (R-WV) اعلام شد.
دانشکده پزشکی دانشگاه مارشال جوآن سی. ادواردز
منبع دیکسون گفت: «تکمیل موفقیتآمیز این پروژه پایهای برای شناسایی عمیق مکانیسمهای ژنتیکی شناساییشده در آینده فراهم میکند که باعث ترجیح پاداش اجتماعی بر پاداش دارویی در موشها میشود و به توسعه درمانهای جدید و مؤثرتر اعتیاد کمک میکند.»
دکتر پرایس دیکسون، استادیار علوم زیست پزشکی در دانشکده پزشکی جوآن سی. ادواردز دانشگاه مارشال، کمک هزینه ای 407000 دلاری از مؤسسه ملی بهداشت دریافت کرده است تا مکانیسم های ژنتیکی و ژنومی را که باعث ایجاد رابطه بین پاداش اجتماعی و اعتیاد به کوکائین
در طول کمک هزینه دو ساله R21، دیکسون و تیم تحقیقاتیاش مکانیسمهای ژنتیکی و ژنومی را که باعث پاداش اجتماعی میشوند و ترجیح پاداش اجتماعی بر پاداش دارویی را مطالعه خواهند کرد. پاداشهای اجتماعی به محرکهای اجتماعی تقویتکنندهای اشاره دارد که افراد در طول تعامل با دیگران تجربه میکنند. دیکسون توضیح می دهد که یک انگیزه قوی برای جستجوی تعاملات اجتماعی به جای مصرف مواد مخدر ممکن است مقاومت در برابر اعتیاد ایجاد کند، در حالی که فقدان این انگیزه ممکن است منجر به آسیب پذیری اعتیاد شود.
دیکسون میگوید: «علیرغم اهمیت پاداشهای اجتماعی در اعتیاد، مکانیسمهای ژنتیکی زیربنای تنوع در ترجیح پاداش اجتماعی بر پاداش مواد مخدر ناشناخته است. از آنجایی که ژنوم موش بسیار شبیه به ژنوم انسان است، مطالعات ژنتیکی با استفاده از موش ها می تواند اطلاعات ارزشمندی در مورد ژنتیک زمینه ساز اعتیاد انسان ارائه دهد.
دیکسون از زمان پیوستن به دانشکده مارشال در سال 2020، چهار مقاله در مجلات دانشگاهی و چهار ارائه در کنفرانسهای علمی تألیف کرده است. او دریافت کننده کمک هزینه برنامه K99/R00 2020 از موسسه ملی سوء مصرف مواد مخدر برای ادامه تحقیقات خود در مورد رابطه ژنتیکی بین استرس و اعتیاد است. دیکسون در ژوئن 2020، پس از هفت سال تحقیق فوق دکترا در آزمایشگاه جکسون در بار هاربر، مین، به دانشکده پزشکی پیوست.