بر اساس یافته‌های ارائه شده در انجمن علمی کالج جراحان آمریکا (ACS) کنگره بالینی 2022، ماه‌های اول همه‌گیری کووید تأثیر عمیقی بر شیوه‌های ترخیص از بیمارستان و الگوهای استفاده برای بیماران مبتلا به بیماری کولورکتال داشت. 100000 بیمار جراحی که تحت روش های سرطان کولورکتال قرار گرفتند، دریافتند که احتمال ترخیص آنها برای توانبخشی پس از بیمارستان در طول همه گیری 40 درصد کمتر از قبل بود.
و این واقعاً به ما کمک می‌کند تا دوباره فکر کنیم چه کسی باید به توانبخشی پس از جراحی برود، شاید آستانه‌هایمان را بالا ببریم زیرا راحت‌تر می‌شویم بیماران را به خانه می‌فرستیم و از روش‌های جدید موجود استفاده بهتری می‌کنیم تا به ما کمک کند بدون نیاز به فرستادن آنها به آنها، آنها را پیگیری کنیم. دکتر منکاریوس افزود.
آدری کولایت، نویسنده ارشد، دکتر و استادیار جراحی کولورکتال، گفت: این مطالعه از آنچه جراحان در ایالت پن هرشی در روزهای اولیه همه‌گیری مشاهده می‌کردند، شکل گرفت. او گفت: “ما تعجب کردیم که آیا این مشاهدات در مقیاس بزرگتری به جز فقط در موسسه ما تاثیر دارد.” “اما بعد ما می خواستیم بدانیم، چه چیزی منفی است؟ آیا یک جنبه منفی وجود داشت؟ آیا بیماران در نتیجه بازگشت به خانه خود یا هر موسسه دیگری در مقایسه با رفتن به مکانی با سطح بالاتر مراقبت های پرستاری، بیشتر بستری می شوند؟ متوجه نشدم که بیشتر اوقات مجدداً پذیرش می‌شوند.»
تغییر بالقوه در عمل تخلیه
دکتر مانکاریوس گفت که ثبات در نرخ بستری مجدد در بیمارستان گویای این موضوع بود زیرا ممکن است “یکی از عواملی باشد که در تصمیم گیری برای ارائه اقامت توانبخشی به بیمار نقش دارد.”
داده ها شامل برخی اطلاعات در مورد دلایل پزشکی برای رفتن به توانبخشی بود. ما متوجه شدیم که بیمارانی که در سال 2020 به توانبخشی رفتند نسبت به بیمارانی که در سال‌های گذشته به توانبخشی رفتند، از نظر عملکردی وابسته‌تر یا از نظر عملکردی دچار اختلال شدند، بنابراین این عوامل نیز ممکن است در آن نقش داشته باشند. دکتر منکاریوس گفت.
مطالعه کوهورت گذشته نگر از دو پایگاه داده از برنامه ملی بهبود کیفیت جراحی کالج جراحان آمریکا (ACS NSQIP) استفاده کرد.®): پایگاه داده شرکت کننده از فایل و هدف کولکتومی استفاده می کند. محققان داده‌های 116677 بیمار را تجزیه و تحلیل کردند: 90250 نفر از سال 2017 تا 2019، و 26427 نفر از سال 2020. برای مقایسه، سه ماهه اول از همه سال‌ها حذف شد زیرا اولین محدودیت‌های COVID تا مارس 2020 اعمال نشدند. ACS NSQIP پیشرو معتبر ملی است. ، برنامه مبتنی بر پیامدهای تنظیم شده با ریسک برای اندازه گیری و بهبود کیفیت مراقبت های جراحی در بیمارستان ها. این توسط جراحان ایجاد شد تا به بیمارستان ها کمک کند تا کیفیت برنامه های جراحی خود را بسنجند و با جمع آوری اطلاعات بالینی قوی، دقیق و دقیق، نتایج جراحی را بهبود بخشند.
یافته های کلیدی
-
دکتر مانکاریوس گفت، یافته های مطالعه سوالاتی را در مورد استفاده بیش از حد از توانبخشی پس از بیمارستان برای بیماران کولورکتال ایجاد می کند. “Medicare حدود 60 میلیارد دلار در سال برای بیمارانی که به مراکز مراقبت پس از حاد یا به طور کلی توانبخشی می روند خرج می کند و هر گونه کاهش کوچک، حتی کاهش 3 درصدی ما که قابل توجه بود، می تواند منجر به صرفه جویی قابل توجهی در هزینه های سیستم مراقبت های بهداشتی شود.”
در مقایسه دوره‌های قبل و بعد از کووید-19، نسبت موارد اورژانس و عملیات باز – در مقایسه با روش‌های کم تهاجمی – در سال 2020، از 13 به 15 درصد (001/0p<) و 31 تا 32 درصد افزایش یافت. (p<0.001) به ترتیب.
-
دکتر مارک مانکاریوس، دکتر، رزیدنت جراحی، مرکز پزشکی پن ایالت هرشی، هرشی، پنسیلوانیا
کالج جراحان آمریکا