2 فوریه 2023 – یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که پیروی از یک سبک زندگی سالم با کاهش آهسته‌تر حافظه در افراد مسن مرتبط است، حتی در افراد دارای ژن آپولیپوپروتئین E4 (APOE4)، یکی از قوی‌ترین عوامل خطر شناخته شده برای بیماری آلزایمر و مرتبط با آن. زوال عقل
تیمی از محققان در چین داده‌های 10 ساله بیش از 29000 سالمند با میانگین سنی 72 سال را تجزیه و تحلیل کردند. از این تعداد، یک پنجم حاملان APOE4 بودند ژن
محققان با ترکیب تعداد شرکت‌کنندگان در شش فعالیت: رژیم غذایی سالم، ورزش منظم، تماس اجتماعی فعال، فعالیت شناختی، سیگار نکشیدن و اجتناب از الکل، یک امتیاز سبک زندگی سالم ایجاد کردند. شرکت کنندگان به سبک زندگی «مطلوب»، «متوسط» و «نامطلوب» گروه بندی شدند.
پس از تعدیل عوامل بهداشتی، اقتصادی و اجتماعی، محققان دریافتند که هر رفتار سالم فردی با کاهش آهسته‌تر از حد متوسط حافظه در طول دهه مرتبط است و رژیم غذایی سالم به عنوان قوی‌ترین عامل بازدارنده و به دنبال آن فعالیت‌های شناختی و شناختی ظاهر می‌شود. سپس ورزش بدنی
افرادی که سبک زندگی «مطلوب» یا «متوسط» داشتند، بدون توجه به اینکه آیا APOE4 داشتند یا نه، کاهش حافظه آهسته‌تری داشتند. ژن
جیان پینگ جیا، دکترای دکتری، از مرکز نوآوری اختلالات عصبی و بخش نورولوژی، بیمارستان ژوان وو، دانشگاه پزشکی کپیتال در پکن، نوشت: «سبک زندگی سالم با کاهش آهسته‌تر حافظه، حتی در حضور آلل APOE4 مرتبط است». ، چین و نویسندگان همکار.
آنها نوشتند: “این مطالعه ممکن است اطلاعات مهمی را برای محافظت از افراد مسن در برابر کاهش حافظه ارائه دهد.”
این مطالعه به صورت آنلاین در 25 ژانویه در مجله منتشر شد BMJ.
لحظات ارشد؟
به گفته نویسندگان، حافظه “به طور مداوم با افزایش سن افراد کاهش می یابد”، اما کاهش حافظه مرتبط با افزایش سن لزوماً به این معنی نیست که فرد دچار زوال عقل شده است.
عوامل موثر بر حافظه عبارتند از: پیری، APOE4 ژنوتیپ، بیماری های مزمن و الگوهای سبک زندگی. به طور خاص، نقش سبک زندگی «توجه فزاینده‌ای» بوده است، زیرا برخلاف ژن‌های یک فرد یا شرایط سلامت خاص، سبک زندگی می‌تواند تغییر کند.
محققان می خواستند نقش یک سبک زندگی سالم را در کاهش احتمال کاهش حافظه، از جمله در افراد دارای ژنوتیپ APOE4، درک کنند. بنابراین آنها از داده های مطالعه شناخت و پیری چین استفاده کردند که در سال 2009 آغاز شد و در سال 2019 به پایان رسید.
در ابتدا، افرادی که در این مطالعه «از لحاظ شناختی عادی» در نظر گرفته شدند، آزمون‌های شناخت و حافظه را تکمیل کردند و همچنین اطلاعاتی در مورد سبک زندگی، سلامت و عوامل اقتصادی و اجتماعی خود ارائه کردند. سپس آنها در سال های 2012، 2014، 2016 و در پایان مطالعه مورد ارزیابی مجدد قرار گرفتند. دوره طولانی پیگیری امکان ارزیابی عوامل سبک زندگی فردی را بر عملکرد حافظه در طول زمان فراهم کرد.
“سبک زندگی” شامل شش عامل بود:
- ورزش بدنی (تکرار هفتگی و کل زمان)
- وضعیت سیگار کشیدن (سیگاری فعلی، سیگاری سابق یا هرگز سیگار نکشیده است)
- استفاده از الکل (هرگز ننوشید، گهگاهی ننوشید، نوشیدن کم تا زیاد و نوشیدن زیاد)
- رژیم غذایی (مصرف روزانه 12 ماده غذایی: میوه ها، سبزیجات، ماهی، گوشت، لبنیات، نمک، روغن، تخم مرغ، غلات، حبوبات، آجیل، چای)
- فعالیت های شناختی (نوشتن، خواندن، کارت بازی، فال ماهجونگ، بازی های دیگر)
- تماس اجتماعی (شرکت در جلسات، شرکت در مهمانی ها، دیدار با دوستان/بستگان، مسافرت، چت آنلاین)
سبک زندگی افراد بر اساس تعداد عوامل سالمی که درگیر آن بودند، امتیازدهی شد، سبک زندگی «مطلوب» شامل چهار تا شش عامل سالم، سبک زندگی «متوسط» شامل دو تا سه عامل سالم و سبک زندگی «نامطلوب» متشکل از یک تا دو عامل سالم
پیامدهای سلامت عمومی
در طول دوره 10 ساله، 7164 نفر در این مطالعه جان خود را از دست دادند در حالی که 3567 نفر شرکت را متوقف کردند.
در مقایسه با گروهی که سبک زندگی نامطلوب داشتند، کاهش حافظه در گروه سبک زندگی مطلوب 0.28 امتیاز کندتر از مطالعه یک دهه بود و کاهش حافظه در گروه متوسط 0.16 امتیاز کمتر بود.
افرادی که سبک زندگی مطلوب یا متوسطی داشتند، به ترتیب تقریباً 90 درصد و 30 درصد کمتر در معرض ابتلا به زوال عقل یا اختلال شناختی خفیف بودند، در مقایسه با افرادی که سبک زندگی نامطلوبی داشتند.
نویسندگان به برخی محدودیت ها در یافته های خود اشاره کردند. برای اولین بار، این مطالعه مشاهده ای بود، به این معنی که ما نمی دانیم که آیا سبک زندگی سالم واقعا باعث کاهش حافظه آهسته تر می شود یا اینکه ممکن است این ارتباط به دلیل چیز دیگری باشد.
با این حال، نویسندگان مطالعه می‌گویند که این یافته‌ها «ممکن است اطلاعات مهمی را برای سلامت عمومی برای محافظت از افراد مسن در برابر کاهش حافظه ارائه دهد»، به‌ویژه از آنجایی که این مطالعه «شواهدی را ارائه می‌کند که این اثرات شامل افراد دارای آلل APOE4 نیز می‌شود».
یافته های ‘مهم و تشویق کننده’
دکتر سورین سابیا، محقق ارشد در دانشگاه پاریس سیته، INSERM Institut National de la Santé et de la Recherche Medicalé در فرانسه، این یافته ها را “مهم و دلگرم کننده” خواند.
با این حال، سابیا، که همچنین یکی از نویسندگان یک سرمقاله همراه است، خاطرنشان می‌کند که «سوالات تحقیقاتی مهمی وجود دارد که باید بررسی شوند تا رفتارهای کلیدی شناسایی شوند. [of behaviors]، کاهش خطر و زمان مداخله.”