COVID-19 ممکن است خطر ابتلا به مولتیپل اسکلروزیس را افزایش دهد

COVID-19 ممکن است یک عامل خطر برای ابتلا به مولتیپل اسکلروزیس (MS) باشد. این از طریق تحقیقات جدید در دانشگاه Örebro و بیمارستان دانشگاه Örebro در سوئد نشان داده شده است.

ما در بین افرادی که علائم شدید کووید-19 دارند، خطر ابتلا به ام اس را بیشتر دیده ایم. با این حال، تنها تعداد بسیار کمی از افرادی که علائم شدید کووید-19 داشتند، متعاقباً تشخیص ام اس را دریافت کردند.

اسکات مونتگومری، استاد اپیدمیولوژی بالینی، دانشگاه اوربرو

اسکات مونتگومری سوابق تمام بیماران کووید-19 بستری شده در بیمارستان سوئد را بین سال‌های 2020 تا 2022 بررسی کرد.

نتایج نشان داد که از هر 100000 بیمار مبتلا به کووید-19 شدید، نزدیک به 26 نفر به ام اس مبتلا شدند. این در مقایسه با افرادی که مبتلا به کووید-19 در آنها تشخیص داده نشده بود، بیش از دو برابر خطر بود.

من می خواهم به این نکته اشاره کنم که ام اس یک بیماری غیرمعمول است و تعداد بسیار کمی از افراد در این مطالعه تشخیص ام اس مرتبط با کووید-19 داشتند تنها 0.02٪ است.

اسکات مونتگومری مشکوک است که تعداد افرادی که پس از کووید-19 شدید تشخیص داده می‌شوند در طول سال‌های پس از همه‌گیری افزایش خواهد یافت.

اسکات مونتگومری می گوید: «ممکن است 10 تا 20 سال طول بکشد تا بیماری ام اس پس از مواجهه با مغز یا نخاع تشخیص داده شود.» “

او امیدوار است که این تحقیقات منجر به تشخیص زودهنگام ام اس در میان افراد مبتلا شود تا بتوان آنها را قبل از ایجاد بیماری پیشرفته تر درمان کرد.

از آنجایی که اکثر افراد مبتلا به بیماری ام اس مبتلا نمی شوند، نیازی به نگرانی نیست اسکات مونتگومری می‌گوید: «درمان‌ها پیشرفت بیماری را به تأخیر می‌اندازند».

همچنین بر اهمیت اطمینان از اینکه همه واکسن های خود را برای جلوگیری از عفونت دریافت می کنند، تأکید می کند.

ارتباطی با شدت بیماری کووید-19 وجود دارد.

تحقیقات مشابهی در مورد سایر بیماری هایی که ممکن است توسط کووید-19 ایجاد شود، انجام می شود. نتایج تحقیقات به طور مداوم در حال آمدن است.

“اگر بتوانیم جمعیت بیماران بستری شده در بیمارستان با کووید-19 شدید را دنبال کنیم و تشخیص دهیم که کدام بیماری‌ها احتمال بیشتری دارد در آینده ایجاد شوند، ممکن است بتوانیم این بیماری‌ها را زیر نظر داشته باشیم و امیدواریم به موقع به بیماران کمک کنیم.”

این تحقیق در مجله Brain Communications منتشر شده است.