تیم تحقیقاتی امیدوار است که حتی عفونت های قبلی را نیز بررسی کند. شایب گفت: «تبخال نئاندرتال کوه بعدی من برای صعود است.
دکتر لوسی ون دورپ، سرپرست تیم تحقیق، از دانشگاه گفت: «با مقایسه DNA باستانی با نمونههای تبخال قرن بیستم، ما قادر به تجزیه و تحلیل تفاوتها و تخمین میزان جهش و در نتیجه، جدول زمانی برای تکامل ویروس بودیم. موسسه ژنتیک کالج لندن.
جهان در طول هفته ها و ماه ها شاهد جهش کووید-19 با سرعتی سریع بوده است. دکتر شارلوت هالدکرافت، نویسنده ارشد این مطالعه، از بخش ژنتیک در دانشگاه کمبریج در انگلستان، توضیح داد: ویروسی مانند تبخال در مقیاس زمانی بسیار بزرگتری تکامل مییابد.
سازمان بهداشت جهانی اطلاعات بیشتری در مورد تبخال دارد.
اکنون، محققان گزارش می دهند که برای اولین بار چهار ژنوم باستانی ویروس هرپس را کشف و توالی یابی کرده اند.
این یافته ها در 27 جولای در مجله منتشر شد پیشرفت علم .
چه چیزی پیدا کردند؟
نمونه چهارم از یک مرد جوان بالغ حفاری شده در هلند بود. آنها توانستند حدس بزنند که او یک سیگاری سرسخت پیپ سفالی بوده است که به احتمال زیاد در سال 1672 در اثر حمله فرانسوی ها به روستای خود در سواحل راین قتل عام شده بود.
خبرنگار HealthDay
شایب خاطرنشان کرد: «با این حال، چیزی حدود 5000 سال پیش اتفاق افتاد که به یک گونه از هرپس اجازه داد تا بر بقیه غلبه کند، احتمالاً افزایش انتقال، که میتوانست با بوسیدن مرتبط باشد».
سازمان بهداشت جهانی تخمین می زند که دو سوم جمعیت جهان زیر 50 سال اکنون ناقل HSV-1 هستند. اگرچه عمدتاً ناراحت کننده است، اما در ترکیب با سپسیس یا COVID-19 می تواند خطرناک باشد.
هالدکرافت گفت: «تنها نمونههای ژنتیکی که صدها یا حتی هزاران سال قدمت دارند به ما امکان میدهند بفهمیم چگونه ویروسهای DNA مانند تبخال و آبله میمون و همچنین سیستم ایمنی خودمان در پاسخ به یکدیگر سازگار میشوند.»
تبخال صورت تا آخر عمر در میزبان خود پنهان می شود و فقط از طریق تماس دهانی منتقل می شود، بنابراین جهش ها به آرامی در طول قرن ها و هزاره ها رخ می دهند. هولدکرافت در بیانیه خبری کمبریج گفت: ما باید تحقیقات عمیقی را انجام دهیم تا بفهمیم چگونه ویروسهای DNA مانند این تکامل مییابند. پیش از این، داده های ژنتیکی برای تبخال تنها به سال 1925 برمی گشت.
دکتر مریام گوئلیل، سرپرست تیم تحقیق، از مؤسسه ژنومیک دانشگاه تارتو در استونی، گفت: «نمونههای DNA باستانی از حدود 3000 یافته باستانشناسی را غربال کردیم و فقط چهار تبخال گرفتیم.
به گفته دکتر کریستیانا شیب، یکی از نویسندگان ارشد این مطالعه، “هر گونه پستانداران نوعی تبخال دارند، بنابراین ما تصور می کنیم که از زمانی که گونه خودمان آفریقا را ترک کرده است، با ما بوده است.” Scheib یک محقق در کالج سنت جان، دانشگاه است. از کمبریج و رئیس آزمایشگاه DNA باستانی در دانشگاه تارتو.
این افراد در یک دوره هزار ساله در زمان های مختلف زندگی می کردند. آنها شامل یک مرد بالغ بود که در منطقه کوهستان اورال روسیه حفاری شده بود. او در عصر آهن، حدود 1500 سال پیش زندگی می کرد.
محققان DNA ویروسی را از ریشه دندان افراد آلوده استخراج کردند. تبخال اغلب در طول عفونت های دهان شعله ور می شود و این اجساد باستانی شامل دو فرد مبتلا به بیماری لثه و یکی که سیگار می کشید، می شد.
دو نمونه دیگر در نزدیکی کمبریج پیدا شد. آنها زنی بودند که از یک گورستان اولیه آنگلوساکسون در چند مایلی جنوب شهر، متعلق به قرن ششم تا هفتم بودند. دیگری مردی جوان و بالغ از اواخر قرن چهاردهم بود. او در محوطه بیمارستان خیریه کمبریج قرون وسطایی به خاک سپرده شد و از آنچه محققان به آن آبسه های دندانی “هولناک” می گفتند دچار شده بود.
پنجشنبه، 28 ژوئیه 2022 (اخبار هلث دی) – در حالی که ویروس تبخال که باعث زخم لب می شود امروزه رایج است، یافتن آثاری از آن در میان بقایای باستانی برای دانشمندان دشوار بوده است.
اطلاعات بیشتر
به نظر میرسد که بیشتر موارد تبخال در دوران باستان ممکن است بهجای بوسیدن «عمودی» از مادر آلوده به نوزاد منتقل شده باشد، این رسم برای اولین بار در جنوب آسیا دیده شد و ممکن است بعداً به اروپا مهاجرت کرده باشد.
به گفته محققان، سویه ویروس هرپس سیمپلکس-1 (HSV-1)، تبخال صورت امروزی که 3.7 میلیارد نفر را در سراسر جهان مبتلا می کند، برای اولین بار حدود 5000 سال پیش، پس از مهاجرت عصر برنز به اروپا از علفزارهای استپی اوراسیا ظاهر شد. . اما تبخال سابقه ای به میلیون ها سال قبل دارد و گونه های مختلفی را آلوده می کند.
منبع: دانشگاه کمبریج، انتشار خبری، 27 ژوئیه 2022